Χωρίς καμία αντιπολιτευτική διάθεση. Ούτε καν διάθεση αμφισβήτησης προβλέψεων η προθέσεων, αλλά ΑΜΑΝ ΠΙΑ! Φτάνει. Όλο την ίδια ατάκα. Την ίδια λέξη. Και χθες, πάλι τα ίδια. Εντάξει. Το πιάσαμε το υπονοούμενο. Καταλάβαμε. Μην ζορίζεσαι. Εδώ και τρία χρόνια αυτό ακούμε. Είτε μιλάει στη Λήμνο, είστε στο Καστελόριζο, είτε στην Κρήτη είτε στην Κέρκυρα, είτε στη Θεσσαλονίκη. Ακόμα και στα εκτός έδρας παιχνίδια, το ίδιο λέει. Νισάφι αδέλφια. Η αγαπημένη λέξη του πρωθυπουργού μας είναι «ΦΤΑΝΟΥΜΕ!»… Βέβαια την βάζει κάθε φορά σε διαφορετική φράση. Ας πούμε το πιο συνηθισμένο και το πιο απλό -μάλλον το πρόχειρό του, όταν δεν έχει προετοιμαστεί… είναι: «φτάνουμε στο τέλος μίας δύσκολης διαδρομής…». (χθες) Αλλά έχουν προηγηθεί και άλλα ίδια και βαρετά:
«Φτάνουμε στις μέρες που πλέον αφήνουμε τα δύσκολα πίσω»(17.4.2018)
«Φτάνουμε στο τέλος μια επωφελούς συμφωνίας…». 31.1.2015
«Φτάνουμε στο οριστικό τέλος των μνημονίων...» (15.1.2018)
«Φτάνουμε σύντομα στην Ιθάκη…» (15.4.2018)
«Φτάνουμε σε συμφωνία παρά τα εμπόδια…» (13.8.2015)
«Φτάνουμε στο τέλος μιας σκληρής μάχης…». (11.7.2015)
«Φτάνουμε σε ένα ξέφωτο μεταμνημονιακό (20.11.2017)
«θα φτάσουμε στη συμφωνία και τη δανειακή στήριξη...» (12.8. 2015)
«Μπορούμε σύντομα να φτάσουμε σε σταθερή μακροπρόθεσμη και βιώσιμη λύση…»(22.5. 2015)
«…είμαι βέβαιος ότι θα φτάσουμε σε συμβιβασμό που θα βοηθήσει …» (25.6. 2015).
Μην ξεχάσω και το αγαπημένο μου: «Φτάνουμε στο φρύδι του βουνού…» (20.11.2015). Τώρα ποιος δουλεύει ποιον δεν ξέρω…
Χωρίς να θέλουμε να κλέψουμε ούτε τη δουλειά, ούτε τις δάφνες του επικοινωνιακού του επιτελείου, να προτείνουμε κάποιες εναλλακτικές; Για να μην βαριόμαστε; Για να δώσουμε επιτέλους τέλος στη σπαρίλα που νιώθουμε όταν τον ακούμε; Ας σκεφτούμε λοιπόν όλοι μαζί, για να δώσουμε στον αρχηγό νέες φρέσκιες ιδέες για τις μελλοντικές δηλώσεις και ομιλίες του… Προτείνουμε λοιπόν η λέξη φτάνουμε να αντικατασταθεί από πιο πιασάρικες και ταυτόχρονα πικάντικες. Όπως: ….
That’s all folks… Ελληνίδες Έλληνες…,
Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι χωρίς μνημόνια…,
slides on cross checked… για απογείωση προς την γη της επαγγελίας…,
είμαστε σχεδόν έτοιμοι να αποτινάξουμε τον ζυγό των δανειστών...,
μας έμεινε η ουρά για να βγούμε από τη πόρκα μιζέρια…,
πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, θα γεμίσουν τα πορτοφόλια σας με δις,…,
στρώστε και σερβίρω φρέσκο χρήμα…,
στον επόμενο τόνο… δεν θα ξέρετε τι να κάνετε με τόσα λεφτά στην τσέπη,
σε λίγο δένουμε στο λιμάνι της ευτυχίας, παρακαλούνται οι κ.κ. επιβάτες όπως αποβιβαστούν άμεσα…,
σφύριξε και έληξε ο αγώνας των Ελλήνων…,
κοντός ψαλμός και θα χεστείτε στο τάλιρο…,
this is the end (doors)… της ταλαιπώριας…,
Κυριακή κοντή γιορτή για το τέλος της βαριάς φορολογίας…,
σε λίγο ξημερώνει ένα καλύτερο αύριο…,
ε-ε-ερχεταιιι η δικαίωση…,
δεύτε τελευταίον ασπασμόν στα επίπονα μέτρα...,
game over…και κερδάμε,
κλείστε τον φούρνο, ψήθηκε έλατε όλοι να (τα) φάμε...,
πέφτει σήμα τέλους στην ανεργία…,
είμαστε στο τελευταίο ξέβγαλμα της φτώχειας,
ξεμυτίζουμε στο ξέφωτο της επιτυχίας …,
αριβάρουμε στον σταθμό της αφθονίας,
κόβουμε το νήμα στον μαραθώνιο του αγώνα των Ελλήνων,
όπου νάνε… ουπς sorry, όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες της ελευθερίας…,
περίπου τετέλεσται η επιτροπεία,
τέρμα τα δίφραγκα της κρίσης,
φινίτο λα μούσικα πασάτο λα φιέστα στα πέρα δόθε της τρόικας…,
πέφτει η αυλαία στο σκληρό μπρα ντε φερ με τους θεσμούς… ,
Ήρθε το τέλος… της φτώχειας της καταραμένης…,
μπήκε το νερό στ’ αυλάκι για μια ζωή μες’ την χλιδή...,
άλλη μια μπουκιά και τέλος για τον παράδεισο….,
γράφω τον επίλογο του Ελληνικού Love story,
πέφτουν τίτλοι τέλους στην απελπισία……
απολύομαι ψαρούκλες…τα μαλλιά μου κάνω μπούκλες και πάω Βενεζουέλα στον φίλο μου που με καταλαβαίνει….
Δεν μπορώ να προδικάσω ποιο από τα παραπάνω θα του αρέσει για να μας το μοστράρει… αλλά επειδή μιλάμε για λήξη… να θυμίσω, μέρες που ‘ναι την αισιόδοξη ατάκα του Πάολο Κοέλιο: «Στο τέλος όλα πάνε καλά. Αν δεν πάνε καλά, σημαίνει ότι δεν είναι το τέλος ...»
