Κάποιοι θέλουν να καταστρέψουν τα άγαλμα του Τρούμαν… Κάποιοι άλλοι - ιδεολογικοί τους αντίπαλοι, κατά μία έννοια - θέλουν να καταστρέψουν το κόκκινο γλυπτό αγγέλου, το γνωστό phylax, στο Παλαιό Φάληρο… Οι πρώτοι επιχείρησαν να το ρίξουν με σχοινιά… οι άλλοι με αγιασμό και λιτανείες… και υπάρχουν και οι εραστές αγαλμάτων…!!! που πάνε και δίνουν φιλάκια στο στόμα, σε όποιο άγαλμα είναι εύκαιρο, δηλαδή δεν φυλάσσεται, έχει στόμα, και είναι και στο μπόι τους. Μην ξεχάσω και την δύστυχη την Ιουλιέτα στη Βερόνα, που το βυζί της έχει αλλάξει χρώμα από τις θωπείες των ερωτευμένων επισκεπτών. Και στη μέση όλων των παραπάνω, τα περιστέρια. Που τους χαλάνε την ησυχία, που πάνε να τους φάνε τη δουλειά… που μ΄αυτά και μ΄αυτά δεν έχουν που να κουτσουλήσουν τα δύσμοιρα, με τόσο κόσμο που μαζεύεται κάθε λίγο και λιγάκι, στα στέκια τους και έχουν χάσει τη σειρά τους. Την βιολογική. Και δίπλα στα περιστέρια και εμείς, που δεν χάνουμε βέβαια τη σειρά μας, αλλά μας κουράζουν με ανοησίες. Έχουμε πολύ πιο σημαντικά και σοβαρά να ασχοληθούμε, από το άγαλμα ενός πρώην προέδρου της Αμερικής και ενός κόκκινου αντιαισθητικού γλυπτού, που κατά την γνώμη μας δεν έχει άλλο σκοπό πέρα από το να μας χαλάει τη ισορροπία και τη θέα του όμορφου Σαρωνικού… Κόκκινο στο μπλε πάει; Όχι πείτε μου, ταιριάζει;… βγάζει μάτι και σε τσιτώνει! Δεν ταιριάζει ούτε σε φούστα μπλούζα, ούτε σε πίνακα ζωγραφικής, ούτε σε χρωματικό συνδυασμό τσάντας παπούτσι, αλλά ούτε καν και σε σασί μπλε με κόκκινα καθίσματα. Ή το ανάποδο. Όσο για τον Τρούμαν, που προσωπικά σε εμένα, θυμίζει το καταπληκτικό και τόσο προφητικό Truman show, απλά στέκεται εκεί που στέκεται, για να μας υπενθυμίσει ότι έχουμε υπάρξει και ότι συνεχίζουμε να είμαστε δουλοπρεπείς και, απόλυτα υπάκουοι στις βουλές της υπερδύναμης του πλανήτη. Τι τους χαλάει; Δεν έχουμε υπάρξει; Ή μήπως δεν είμαστε ακόμη υπό την επιρροή και στις διαταγές τους; Οι ευχαριστίες και οι γονυκλισίες πάνε κι έρχονται. Από κάθε Ελληνική κυβέρνηση προς κάθε Αμερικανική. Δεν έχει σημασία το χρώμα, ούτε της μιας ούτε της άλλης. Ο Τρούμαν ή μάλλον το άγαλμά του, είναι ακόμα εδώ για να επαναφέρει στη μνήμη μας, ακριβώς αυτό: Ποιοι είμαστε και θα είμαστε.
Τα βάζουν λέει με τον Τρούμαν, γιατί αυτός διέταξε τις επιθέσεις με ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Γιατί οι άλλοι, οι διάδοχοί του, καλύτεροι είναι; Από ποιον να αρχίσεις… ακόμα και ετούτος εδώ ο βλαμμένος ο τωρινός, θέλει να βάλει τους μαθητές να οπλοφορούν ενώ σκοτώνει κόσμο αβέρτα στη Συρία – όχι μόνος του, δε λέω έχει και βοήθεια- για τους αγωγούς φυσικού αερίου. Γι αυτούς γίνονται όλα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι τα αγάλματα. Και ο συμβολισμός τους. Τώρα θα μου πεις και οι διαδηλωτές, συμβολικά θα το ρίξουν. Γιατί επί της ουσίας, και να το ρίξουν σκασίλα της μεγάλη και της Αμερικής και του Παϊάτ πακέτο. Λες και άμα πέσει το άγαλμα, αν καταφέρουν να του κόψουν τα πόδια, θα διαλυθεί το ΝΑΤΟ, θα καταρρεύσουν οι μεγάλες συμμαχίες, θα επικρατήσει ειρήνη σε όλο τον κόσμο και εμείς θα γίνουμε μία χώρα αυτόνομη, πλούσια, χωρίς εξαρτήσεις, και υποχρεώσεις… Θες παιδί μου να το υποτιμήσεις το άγαλμα και ότι συμβολίζει; Κράτα το εκεί, συντήρησέ το και πέτα του κάθε πρωί αυγά, και κάθε βράδυ σάπιες ντομάτες… Έτσι θα μπορείς να ξεδίνεις κιόλας. Αν το ρίξεις κάτω τι θα καταλάβεις;
Άσε που με τέτοιες πρακτικές δημιουργείται προηγούμενο και για παρόμοιες έχθρες… ας πούμε για παράδειγμα… να πάνε οι θαυμαστές της Καρέζη να βανδαλίσουν το άγαλμα της Βουγιουκλάκη… ή οι Βασιλόφρονες το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, ή το άγαλμα της Ήρας, όλες οι γκόμενες του Δία… Οι απόγονοι του Δηλιγιάννη, το άγαλμα του Χαρίλαου Τρικούπη. Και μην ξεχάσουμε ότι μπορούν και οι ταλαιπωρημένοι μπαμπάδες να καταστρέψουν το άγαλμα της μητέρας, όσοι γουστάρουν τον Κάπτεν Χουκ το άγαλμα του Πήτερ Πάν, ή η Αφροδίτη της Μήλου να τιμωρηθεί παραδειγματικά από όλες τις ανορεκτικές και στον Ερμή του Πραξιτέλους, να την πέσουν όλοι οι χοντροί και αγύμναστοι επισκέπτες του Μουσείου στην Ολυμπία… Τώρα όσον αφορά στον κόκκινο άγγελο… Μεγάλη μπούρδα δεν λέω αλλά βοήθεια Χριστιανοίιιιιι… με αγιασμό; Μα γίνεται καταστροφή με αγιασμό; Ο Αγιασμός είναι καλό πράμα. Δημιουργείται και μοιράζεται για ευλογία, όχι για καταστροφή. Και εδώ που τα λέμε μακάρι όλα τα κακά και άσχημα, τα στραβά και ανάποδα τα παράλογα και ανθυγιεινά της ζωής μας να εξέλειπαν με λίγο αγιασμό…
Σκοπός της δημιουργίας και παρουσίας των αγαλμάτων δεν είναι μόνο να αποτίσουν φόρο τιμής, ή να ομορφύνουν τον περιβάλλοντα χώρο. Είναι, να δώσουν σχήμα στην ιστορία. Να κρατήσουν ζωντανή την ανάμνηση, έστω και αν αυτή είναι μακρινή ή κατακριτέα. Εξάλλου αν η ιστορία βρίσκεται φάτσα κάρτα απέναντί μας, υπάρχει η ελπίδα να μην την επαναλάβουμε…
