Τα εκλογικά αποτελέσματα δεν είναι απλώς ένα χαστούκι στον Ερντογάν, γιατί έχασε όλους τους μεγάλους δήμους. Είναι μια ιστορική καμπή. Διότι το κόμμα του ήρθε δεύτερο στην Επικράτεια για πρώτη φορά μετα από πάρα πολλά χρόνια, αν δεν κάνω λάθος είχε να χάσει στην επικράτεια από τις εκλογές του 2002.
«Σκληρή» ήττα Ερντογάν στις δημοτικές εκλογές: Έχασε τους 5 μεγάλους δήμους
Το λαϊκό κόμμα των κεμαλιστών ενισχύθηκε εκλογικά κατα 50% και αύξησε στην επικράτεια τις δυνάμεις του από το 25% στο 37% και ο Ιμάμογλου πρακτικά πήρε «χρίσμα» από τους πολίτες για την επόμενη μέρα των εθνικών εκλογών, όταν αυτές γίνουν. Αυτό ήταν το ένα μεγάλο χτύπημα στον Ερντογάν.
Θρίαμβος Ιμάμογλου στην Κωνσταντινούπολη - Τριπλή ήττα Ερντογάν
Το δεύτερο ήταν ότι η εθνικιστική ατζέντα την οποία πρόταξε για καιρό αποδομήθηκε πολιτικά όπως και οι συγκυβερνήτες του. Οι εθνικιστές Μπαχτσελί και Αξενέρ περιορίστηκαν κάπου στο 8%. Η πίεση στο κόμμα του Ερντογάν έρχεται όμως κι απο τρίτη πλευρά, από το κόμμα ευημερίας του Ερμπακάν που κατάφερε να πείσει ένα 6% οτι εκφράζει το Ισλάμ καλύτερα από το κόμμα Ερντογάν.
Άρα οι συσχετισμοί άλλαξαν πολύ. Και άλλαξαν εις βάρος του Ερντογάν. Οι ψηφοφόροι δεν τον θεωρούν πλέον αξιόπιστο και δεν πείθονται από τις υποσχέσεις του.
Το ερώτημα είναι τι στάση θα κρατήσει από δω και μπρος. Θα οδηγηθεί στην έξοδο με δεδομένο ότι έχει πει ότι ήταν οι τελευταίες του εκλογές; Κανείς πάντως δεν είναι σίγουρος ότι θα φύγει από το πολιτικό σκηνικό, όταν τελειώσει η θητεία του.
Για τα χρόνια που έχει ακόμη να κυβερνήσει θα αλλάξει στρατηγική, θα αφήσει πίσω τον φανατισμό ή μπορεί να δούμε ένα πισωγύρισμα; Θα διορθώσει τη σχέση του με τη Δύση ή θα την επιδεινώσει; Θα τολμήσει να σφίξει το ζωνάρι στην οικονομία της Τουρκίας μέσα σε ένα τέτοιο αρνητικό πολιτικό κλίμα για αυτόν;
Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά θα καθορίσουν εν πολλοίς και την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αναλόγως με τη στάση που θα επιλέξει τελικά ο Ερντογάν.
