«Θέλω να είναι η τελευταία φορά που βρίσκομαι σε μεγάλα κοσμικά μαγαζιά και θέλω να τελειώσω στις μεγάλες πίστες στη Θεσσαλονίκη, όπου άρχισα κιόλας. Αυτό θέλω να γίνει χωρίς φανφάρες», εξομολογείται ο Γιάννης Πάριος και τονίζει πως η μεγαλύτερη χαρά του είναι το ότι ο κόσμος που τον ακούει εισπράττει όλα αυτά που αισθάνεται.
«Δεν γεννήθηκα φτωχός γιατί είχα πλούσιους από αγάπη γονείς. Ο μεγαλύτερος πλούτος του ανθρώπου είναι η αγάπη», αναφέρει σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο μεγάλος ερμηνευτής, που χαρακτηρίζει την εγγονή του ως την μεγάλη του λατρεία.
Όπως προσθέτει, του αρέσει να διαβάζει και σκοπός του είναι να μάθει καλύτερα τον Γιάννη, τον οποίο μπορεί να μην τον παίδεψε, όμως, τον αδίκησε.
Ο χρόνος, πάντως, δεν τον φοβίζει: «γιατί να με φοβίζει; Είναι ανακάλυψη του ανθρώπου που τον διαπιστώνει στον καθρέφτη του. Όσες πλαστικές επεμβάσεις και να κάνει κανείς, ο χρόνος θα είναι εκεί, δίπλα του, σαν την σκιά του. Τον ακολουθεί. Όπου και να κρυφτεί, ο χρόνος θα τον ανακαλύψει», σημειώνει.