Θέλεις να περπατάς περισσότερο χωρίς να ζορίζεσαι; Κάνε αυτά τα κόλπα
Μερικά tips που σε κάνουν να βλέπεις τη γυμναστική με άλλο μάτι
Η πόρτα του σπιτιού μου έχει μόλις κλείσει. Αντί για ανακούφιση που επιτέλους θα ξεκουραστώ στο σπίτι μου, νιώθω απογοήτευση. Μια γρήγορη ματιά στο smartwatch μου με κάνει να ντρέπομαι.
Μόνο 7.560 βήματα. Πάλι δεν έπιασα τον στόχο των 10.000 βημάτων.
Εσύ; Πόσες φορές έχεις προσπαθήσει να διατηρήσεις μια ρουτίνα στο περπάτημά σου; Πόσες φορές έχεις απογοητευτεί επειδή έκανες λιγότερα από 10.000 βήματα μέσα στην ημέρα σου; Μάλλον αρκετές. Δεν σε κατηγορώ. Κανείς άλλωστε δεν είναι τόσο τέλειος ώστε να φτάνει καθημερινά έναν τόσο συγκεκριμένο στόχο χωρίς κανένα διάλειμμα. Πολλές φορές ακούμε από ειδικούς και fitness bloggers ότι είναι απαραίτητο ο μέσος άνθρωπος -προκειμένου να διατηρεί τη φόρμα του- να κάνει 10.000 βήματα.
Η άσκηση που μας φροντίζει
Πράγματι, το περπάτημα αποτελεί έναν από τους καλύτερους και πιο απλούς τρόπους αερόβιας άσκησης. Ένα άνετο ζευγάρι παπούτσια είναι το μόνο που χρειάζεσαι για να ξεκινήσεις. Μπορεί να γίνει σε πάρκα, σε δρόμους, πλατείες, πεζοδρόμια, δίπλα στη θάλασσα, σε ανηφόρες, κατηφόρες, επίπεδους δρόμους και σε όποια ένταση εσύ επιθυμείς.
Σε αντίθεση με άλλα είδη αερόβιας άσκησης, το περπάτημα είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει τραυματισμούς, ενώ παράλληλα συμβάλλει στην ενίσχυση των μυών των ποδιών και των γλουτών, μειώνοντας τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Γι’ αυτό και είναι κατάλληλο για όλες τις ηλικίες.
Ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη του ωστόσο, είναι η μείωση του άγχους και του στρες! Μετά από ένα δύσκολο meeting, ένα διαγώνισμα στο σχολείο που δεν πήγε όπως εσύ θα ήθελες, το στρες μετά την κίνηση στους πυκνούς δρόμους της Αθήνας, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να βγεις για περπάτημα. Το κάθε σου βήμα διώχνει και μία σκέψη που σε βαραίνει. Όταν επικεντρώνεσαι στον ρυθμό και την κάθε σου ανάσα, παύεις να σκέφτεσαι όσα σε αγχώνουν. Πολλοί ειδικοί, μάλιστα, έχουν εξηγήσει ότι κατά τη διάρκεια του περπατήματος ο εγκέφαλος απελευθερώνει την ενδορφίνη, γνωστή και ως την ορμόνη της χαράς. Θα μπορούσαμε λοιπόν να παρομοιάσουμε το περπάτημα με ένα «φυσικό αντικαταθλιπτικό».
Γιατί όμως μια τέτοια συνήθεια που κανονικά θα έπρεπε να μας κάνει να νιώθουμε ψυχικά ανάλαφροι, μας βαραίνει από τύψεις;
Η θεωρία ότι για να είναι κανείς σε ένα καλό επίπεδο φυσικής κατάστασης πρέπει να φτάνει ή και να ξεπερνά τα 10.000 βήματα, δεν είναι κάτι καινούργιο. Δεν πρόκειται για κάποια «μόδα» ή trend των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Όλα ξεκίνησαν το 1965 στην Ιαπωνία, όταν η εταιρεία Yamasa Tokei Keiki λάνσαρε το πρώτο της εμπορικό βηματόμετρο. Το όνομα της συσκευής ήταν «Manpo-Kei», που κυριολεκτικά μεταφράζεται ως «Μετρητής 10.000 Βημάτων».
Ο αριθμός 10.000 επιλέχθηκε κυρίως για εμπορικούς λόγους. Ήταν ένας εύκολος και κάπως πιασάρικος στόχος που έκανε τη συσκευή ελκυστική στο κοινό, ειδικά εν μέσω της αυξημένης ευαισθητοποίησης για την υγεία μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 1964.
Από τότε μέχρι και πολύ πρόσφατα πολλοί είμαστε εμείς που λόγω της κουραστικής καθημερινότητας, της έλλειψης χρόνου ή και διάθεσης δεν καταφέρνουμε να πιάσουμε αυτόν τον στόχο. Αντί λοιπόν το περπάτημα να μας δίνει χαρά κα ευεξία καταλήγει να μας απογοητεύει. Ένας αριθμός -αποτέλεσμα marketing- έχει καταφέρει να αποθαρρύνει πολλούς και πολλές από την πιο απλή άσκηση.
«Ποιος ο λόγος να κουραστώ και να ιδρώσω αν δε φτάσω τον στόχο»;
Έρευνες και μελέτες τα τελευταία χρόνια αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει κάποιος μαγικός αριθμός για την υγεία.
Επιστήμονες υγείας αναφέρουν ότι τα 7.000 ή ακόμη και 4.000 βήματα την ημέρα, μπορούν να επιφέρουν όλα τα οφέλη που προσφέρει το περπάτημα, χωρίς μάλιστα να προκαλεί απογοήτευση και αποθάρρυνση, αφού είναι ένας πολύ πιο επιτεύξιμος στόχος!
Αυτό που μένει να κάνεις τώρα είναι να σταματήσεις να σκέφτεσαι. Να ακούς εκείνη τη φωνή στο μυαλό σου που σου λέει ότι αυτό που κάνεις δεν είναι αρκετό.
Μη μετράς αριθμούς
Κάνε το πρώτο βήμα και άσε κάτω το ρολόι καταμέτρησης, αν σε αγχώνει. Δεν χρειάζεται να έχεις συνεχώς στο χέρι σου έναν ψηφιακό coach ο οποίος θα σε αγχώνει και θα μετράει την πρόοδό σου με αριθμούς. Ο στόχος σου είναι κυρίως να σηκωθείς και να περπατήσεις. Να βγεις έξω. Δε χρειάζεται να βλέπεις οθόνες και όταν περπατάς. Ακόμη κι αν αυτές είναι ντυμένες με ένα ωραίο μπρασελέ λουράκι.
Εστίασε στις αισθήσεις
Συχνά είμαστε τόσο χαμένοι σε στόχους, σε ενοχλητικές σκέψεις γύρω από τη δουλεία και τα προβλήματα της καθημερινότητας που ξεχνάμε να ζήσουμε όσα πραγματικά συμβαίνουν γύρω μας.
Παρατήρησε. Δες ποιος περπατάει δίπλα ή απέναντί σου. Ίσως είναι εκείνος ο γείτονας που έχετε καιρό να μιλήσετε. Πρόσεξε τον κόσμο γύρω σου. Τα κτίρια, τα δέντρα, το τοπίο στο οποίο βρίσκεσαι. Θα σε χαλαρώσει. Θα σε κάνει να δεις ότι δεν είσαι μόνος.
Δώσε έμφαση στις μυρωδιές γύρω σου. Το άρωμα του νωπού χώματος μετά τη βροχή, το φρεσκοψημένο ψωμί του φούρνου στη γωνία του δρόμου, τα αρώματα που ξεχύνονται από τις κουζίνες των σπιτιών στη γειτονιά σου το μεσημέρι, ακόμη και την κολόνια ενός περαστικού. Μπορεί να αποτελέσει την κατάλληλη αφορμή για μια όμορφη συζήτηση ή ένα κομπλιμέντο που θα τον κάνει να χαμογελάσει.
Επιστροφή στα απλά
Ίσως το κίνητρο για να βάλεις το περπάτημα στη ρουτίνα σου να μην είναι ένα καλαίσθητο ρολόι βημάτων. Κι αυτά είναι όμορφα και σίγουρα χρήσιμα. Αξίζει όμως να παρατηρήσουμε, τι είναι αυτό που χαλάει τη ρουτίνα μας και μας αποτρέπει από το να απολαύσουμε το περπάτημά. Αν είναι οι αριθμοί, τότε μάλλον ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στα απλά. Συνήθως τοποθετούμε τον εαυτό και τις αισθήσεις στην άκρη χωρίς να τις χρησιμοποιούμε αρκετά. Έτσι ξεχνάμε να ζούμε και αντ' αυτού περισσότερο σκεφτόμαστε. Μήπως τελικά ήρθε η ώρα να κάνουμε το αντίθετο;
Μπορεί να σε ενδιαφέρει
Συντάκτης: Μαρία Παπαδοπούλου
Πηγή: allyou.gr