Παρόλο που τον έχουμε συνηθίσει με το χαμόγελο στα χείλη, παραδέχεται ότι υπάρχουν και οι στιγμές που είναι στις μαύρες του
«αλλά δεν κρατάνε για πολύ. Όταν είμαι στεναχωρημένος θα πω “άντε καλέ” και το ξεχνάω. Το γέλιο δίνει ζωή και μου αρέσει να κάνω τον κόσμο να γελάει».
Ωστόσο δεν απέφυγε την κατάθλιψη όταν έχασε τη μητέρα του: «ήμουν πολύ στεναχωρημένος αλλά και πάλι είπα: «ως εδώ η στεναχώρια και η μαυρίλα! Κοίτα να περνάς καλά, γιατί η ζωή είναι μικρή"».
Γυρίζοντας πίσω το χρόνο, δηλώνει «καπετάν-Φασαρίας» στο σχολείο, αλλά «δεν υπήρξα ποτέ παλιόπαιδο. Ούτε κάπνιζα, ούτε έπινα, ούτε τίποτα».