Τραγούδι έκανε τα όσα περνά το Ληξούρι με τους σεισμούς ο 17χρονος Οδυσσέας Σκουτέλης μαθητής της Γ' Λυκείου από το χωριό Λουκεράτα (απέχει 4,5 χιλιόμετρα από το Ληξούρι), ο οποίος έζησε τον εφιάλτη του Εγκέλαδου.
«Πόλη σεισμών, ξεσπιτωμένων οικογενειών, κατεστραμμένων σπιτιών, ανήσυχων γονιών, συντετριμμένων ζώων, φοβισμένων παιδιών, τρομαγμένων πολιτών, πόλη βουητών» είναι το ρεφρέν του τραγουδιού με τίτλο «Πόλη Σεισμών», το οποίο όμως κρύβει και μια ελπίδα καθώς ο τελευταίος στίχος αναφέρει «Κάθε τέλος ίσον μία καινούργια αρχή» ..
Ο Οδυσσέας έγραψε τους στίχους το βράδυ μετά τον δεύτερο σεισμό. «Πήρα έμπνευση από τα γεγονότα.» «Το τραγούδι μου» συνεχίζει «είναι ένα ρεπορτάζ για ό,τι έχει συμβεί τις τελευταίες 15 μέρες στο Ληξούρι. Είναι ένα κομμάτι χιπ χοπ, δεν είναι χορευτικό, θα έλεγα πως είναι ένα τραγούδι ρεπορτάζ για ό,τι έχει συμβεί.»
«Μέσα στον ύπνο μου ξύπνησα, τον ένιωσα, είδα όμως ότι δεν έπεσε τίποτα και ξανακοιμήθηκα για λίγο, μισή ώρα. Μετά μάζεψα τα βασικά μου πράγματα, σημειώσεις, το laptop. Φύλαξε τα ρούχα σου, για να έχεις τα μισά! Μετά κατέβηκα στον κάτω όροφο του σπιτιού να βρω τους γονείς μου. Μόλις ξημέρωσε, κατεβήκαμε στο Ληξούρι για να δούμε τι ζημιές είχε το παγωτατζίδικο του πάτερα μου» αφηγείται ο 17χρονος μαθητής, εντυπωσιακά ήρεμος. «Οι άνθρωποι ήταν τρομαγμένοι έξω από τα σπίτια τους. Είδαμε στέγες κατεστραμμένες, τους δρόμους με καθίζηση, το ίδιο και το λιμάνι. Τότε, άρχισα να βλέπω με άλλη ματιά την κατάσταση. Έτσι μπήκε και η ιδέα να γράψω σε στίχο ό,τι είδα. Ό,τι δεν είχε πέσει με τον πρώτο σεισμό, κατέρρευσε με τον δεύτερο».
Ο 17χρονος φιλοδοξεί να γίνει μουσικός παραγωγός και εξομολογείται ότι η μουσική τον εκφράζει. «Τα τελευταία τέσσερα χρόνια άρχισα να γράφω στίχο. Ανάλογα με το πώς νιώθω, βγάζω τα συναισθήματά μου. Φτιάχνω μουσική στον υπολογιστή. Ό,τι βλέπω, όποια κατάσταση βιώνω, την καταθέτω μέσα από τον στίχο μου. Δεν θα δώσω πανελλήνιες εξετάσεις, θέλω να φύγω στο εξωτερικό, για να κάνω σπουδές μουσικού παραγωγού» αναφέρει.