“Δεν την απήγαγα, την έσωσα”
Αυτό ισχυριζόταν ως το τέλος της ζωής του ο Πάρης, το θερμόαιμο βασιλόπουλο, όμως η απαγωγή της ωραίας Ελένης έδωσε την αφορμή για τον Τρωικό Πόλεμο, και η σφαγή των Άγγλων περιηγητών από τους απαγωγείς τους το 1870 στο Δήλεσι, έγινε η αιτία να πέσει η κυβέρνηση Ζαϊμη και να γράψουν οι εφημερίδες του εξωτερικού ότι η Ελλάδα είναι άνδρο πειρατών και ληστών, πατρίδα κακούργων, σπήλαιο δολοφόνων, χώρα της οποία το πολιτικό σύστημα είναι η αναρχία και έχει βιομηχανία τη ληστεία, άθλια, και πραγματικό βάρος της Ευρώπης.
Το 1974 η 19χρονη Πάτι, κόρη του Αμερικανού μεγιστάνα των μίντια Ράντολφ Χερστ έπεσε θύμα απαγωγής από τον Λαϊκό Συμβιωτικό στρατό, ο οποίος ζήτησε τη διανομή τροφίμων και πιστωτικών κουπονιών αξίας 400 εκατομμυρίων δολαρίων στους φτωχούς του Λος Άντζελες
Οι άνθρωποι έκαναν ό,τι μπορούσαν, όμως σύντομα η νεαρή προσχώρησε στην οργάνωση με το ψευδώνυμο Τάνια, πήρε μέρος σε ληστεία τράπεζας, συνελήφθη, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 35 ετών και αφέθηκε ελεύθερη σε 22 μήνες. 40 χρόνια αργότερα ο σκύλος της βραβεύτηκε στον περίφημο διαγωνισμό του Γουεστμίνστερ.
Ανάμεσα σ΄εκείνους που έχουν πέσει κατά καιρούς θύματα απαγωγής συγκαταλέγονται ο γιός του Φράνκ Σινάτρα, ο οποίος απελευθερώθηκε μετά την καταβολή λύτρων ύψους 240.000 δολαρίων, ο Αργεντινός άσος της Ρεάλ Μαδρίτης Αλφρέδο ντί Στέφανο που τον απήγαγε για να κάνει ντόρο και τον άφησε τρεις μέρες αργότερα σώο κι αβλαβή, ο μετέπειτα διάσημος αριστερός ζωγράφος και γλύπτης Πολ ντε Ρίο, καθώς και η πρώην Μις Βενεζουέλα Βερούσκα Ραμίρεζ, η οποία ανέκτησε την ελευθερία της μετά από τρεις βασανιστικές ώρες, αφού πρώτα υπέγραψε στους απαγωγείς της 15 αυτόγραφα.
Το 1943 οι λογοκριμένες εφημερίδες της εποχής έγραψαν πως η Ρένα Βλαχοπούλου, «η βασίλισσα της τζαζ, απήχθη (εκουσίως) από τον νεαρόν υιόν αποθανόντος τραπεζίτου» ενώ το 1981 Βάσκοι αυτονομιστές απήγαγαν τον παππού του Ενρίκε Ιγγλέσια και τον κράτησαν φυλακισμένο για ένα δεκαπενθήμερο.
Η πρώτη απαγωγή ωστόσο από εξωγήινους που έγινε παγκόσμια είδηση, ήταν εκείνη του ζεύγους Χιλ, που υποτίθεται ότι τους απήγαγε ένας ιπτάμενος δίσκος το Σεπτέμβριο του 1961 στο Νιού Χαμπσάιρ των Ηνωμένων Πολιτειών και τους άφησε ελεύθερους ύστερα από μία σειρά πειραμάτων, για να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
