Φορο-δράμα ζουν πολλοί επαγγελματίες από τον συνδυασμό προκαταβολής φόρου και αλλαγής κλιμακίων: “To be or not to be?” ή «Να δηλώνεις ή να μη δηλώνεις;»
Δεν είναι μια και δύο οι περιπτώσεις των επαγγελματιών που ζουν ενα φορο-δράμα.
Όπως εξηγούν έμπειροι φοροτεχνικοί, αυτά που είδαν τα μάτια τους φέτος δεν τα έχουν ξανασυναντήσει στη μακρόχρονη καριέρα τους.
Το κοκτέιλ που προκαλεί το δράμα , φτιάχνεται με μία δόση από την αύξηση του συντελεστή προκαταβολής φόρου από 75% σε 100%, από μία δόση αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, με μερικές "σταγόνες"... ενίσχυσης του εισοδήματος από μια δεύτερη πηγή, είναι εκρηκτικό.
Οδηγεί σε "ποτό" μπόμπα... δηλαδή μέχρι και σε υπερδιπλασιασμό του φόρου.
Όσοι έχουν την ιδιότητα να υποβάλουν φορολογική δήλωση με εισόδημα από μισθό και ταυτόχρονα με αποδοχές από ελεύθερο επάγγελμα, είναι ήδη στα "μαύρα κατάστιχα" της Εφορίας.
Αυτό που διαπίστωσαν οι φοροτεχνικοί αλλά και οι εντολείς τους- φορολογούμενοι, με την προκαταβολή φόρου στο 100% δεν έχει προηγούμενο.
Έλεγαν για παράδειγμα, ότι ο συνδυασμός της αύξησης του 75% σε 100% προκαταβολής φόρου και ο υπολογισμός του φόρου με τη κλίμακα των μισθωτών κι όχι αυτοτελώς όπως πέρυσι με τη κλίμακα από 26% έως 33%, προκαλεί τον υπερδιπλασιασμό του φόρου.
Ένας ελεύθερος επαγγελματίας που τα πήγε καλά και δήλωσε 60.000 ευρώ δείτε τι έπαθε:
Το 2016 για τα εισοδήματα του 2015, πλήρωσε φόρο 18.700 ευρώ και προκαταβολή 14.025 ευρώ. Σύνολο 32.725 ευρω. Πλήρωσε δηλαδή περισσότερα από τα μισό που κέρδισε στην εφορία!
Το 2017, με το ίδιο ύψος εισοδήματα το 2016 πληρώνει φόρο 22.826 ευρώ λόγω αλλαγής της φορολογικής κλίμακας και άλλα τόσα 22.826 ευρώ για προκαταβολή φόρου. Σύνολο 45.652 ευρώ, δηλαδή δούλεψε για να πάρει η Εφορία λίγο πάνω από τα 3/4 του εισοδήματός του και εκείνος να ζήσει με λίγο κάτω από το 1/4 του εισοδήματος!
Να δουλεύει κανείς ή να μη δουλεύει ; σε παράφραση της φράσης του Άμλετ (Σαίξπηρ) "to be or not to be"?
Υ.Γ. Το Σαιξπηρικό ερώτημα θα μπορούσε -κάλλιστα- να παραφραστεί με το «να δηλώνει κανείς ή να μη δηλώνει;» (στη Εφορία).
Του Γ. Λ. Νικολόπουλου
