Ολοένα και πιο δύσκολο γίνεται το «επιχειρείν» στην Ελλάδα, σύμφωνα με την έκθεση «Doing Business 2017» που δημοσιοποίησε χθες το απόγευμα η Παγκόσμια Τράπεζα. Γεγονός που σημαίνει, ότι τα συνεχιζόμενα εμπόδια γίνονται τροχοπέδη για τις επενδύσεις, οι οποίες είναι απαραίτητες για την ανάκαμψη της οικονομίας.
Η χώρα μας έφτασε στην 61η θέση (από την 58η που ήταν πέρυσι) ανάμεσα σε 190 χώρες, ως προς τη διευκόλυνση για τη δημιουργία επιχειρήσεων.
Αυτή είναι η δεύτερη συνεχή χρονιά από το 2010, που χειροτερεύει η θέση της Ελλάδας στη σχετική κατάταξη.
Η περσινή έκθεση και η 58η θέση
Θα πρέπει εδώ να επισημανθεί ότι στην έκθεση «Doing Business 2016» που είχε δημοσιοποιήσει η Παγκόσμια Τράπεζα τον Οκτώβριο του 2015, η Ελλάδα εμφανιζόταν να κατέχει στη γενική κατάταξη την 60ή θέση. Στη συνέχεια, ωστόσο, κατά την πάγια τακτική της, η Παγκόσμια Τράπεζα προχώρησε σε αναθεώρηση των δεδομένων, από τα οποία προκύπτει ότι η Ελλάδα καταλάμβανε τελικά πέρυσι την 58η θέση μεταξύ 189 χωρών (φέτος έχει προστεθεί η Σομαλία).
Η Ελλάδα και οι γειτονικές χώρες
Η συνολική βαθμολογία που συγκεντρώνει η Ελλάδα είναι η ίδια με πέρυσι, κάτι, βεβαίως που δεν είναι ενθαρρυντικό: πρώτον, διότι δείχνει στασιμότητα σε μια εποχή που απαιτείται ίσως περισσότερο από ποτέ να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις, δεύτερον, διότι άλλες χώρες έχουν κάνει μεγαλύτερα βήματα, αποκτώντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας σε ό,τι αφορά τη διευκόλυνση του επιχειρείν και την προσέλκυση επενδύσεων.
Πλ��ν της Τουρκίας που καταλαμβάνει την 69η θέση, όλες οι γειτονικές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, Ιταλία, Κύπρος και ΠΓΔΜ) βρίσκονται πολύ υψηλότερα στη σχετική κατάταξη. Η ΠΓΔΜ, μάλιστα, φέτος ανέβηκε στη 10η θέση, από τη 16η πέρυσι.
«Αγκάθι» η φορολογία των επιχειρήσεων
Η θέση της Ελλάδας έχει επιδεινωθεί σε οκτώ από τα δέκα επιμέρους κριτήρια που αξιολογεί η Παγκόσμια Τράπεζα στο πλαίσιο της κατάρτισης της σχετικής έκθεσης, με τον διεθνή οργανισμό να κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα της φορολογίας των επιχειρήσεων.
Σύμφωνα με την έκθεση, συνολικά οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές που καλούνται να πληρώσουν οι επιχειρήσεις αντιστοιχούν στο 50,7% επί των κερδών τους, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στις χώρες υψηλών εισοδημάτων του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) είναι 40,9%.
Στην Ελλάδα εξάλλου μια επιχείρηση χρειάζεται να δαπανήσει 193 ώρες τον χρόνο για την πληρωμή των φόρων και εισφορών, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι 163,4 ώρες.
Για τον λόγο αυτό η Ελλάδα υποχώρησε ως προς αυτό το κριτήριο στην 64η θέση από την 62η πέρυσι. Βεβαίως, ακόμη και στις περιπτώσεις που η Παγκόσμια Τράπεζα επισημαίνει μεταρρυθμίσεις που έγιναν προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης του επιχειρείν, αυτό δεν μεταφράζεται αυτομάτως σε βελτίωση της θέσης της χώρας. Οι αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας είναι ένα τέτοιο παράδειγμα, όμως η Ελλάδα υποχώρησε κατά δύο θέσεις ως προς αυτό το κριτήριο, στην 133η από την 131η.
Για την έναρξη μιας επιχείρησης απαιτούνται 13 ημέρες έναντι 8,3 ημερών που είναι ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ και πέντε διαδικασίες.
Εκεί, όπου η Ελλάδα βελτίωσε μεν τη θέση της αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ χαμηλά (στην 141η θέση από 144η πέρυσι) είναι στον τομέα της καταχώρισης ακίνητης περιουσίας. Απαιτούνται, άλλωστε, 10 διαδικασίες, όταν ο μέσος όρος ΟΟΣΑ είναι 4,7 διαδι��ασίες. Στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης φέτος ανέβηκε η Νέα Ζηλανδία, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τη Σιγκαπούρη. Στην τρίτη θέση παρέμεινε η Δανία.
