«Βαθιά το χέρι στην τσέπη» θα υποχρεωθούν να βάλουν πολλοί κρατικοί φορείς (νοσοκομεία, δήμοι κ.λπ.) για να πληρώσουν πολύ ακριβότερα -και μάλιστα αναδρομικά- την εργασία που τους παρείχαν χιλιάδες νέοι μέσα από συμβάσεις μαθητείας και σχετικά προγράμματα (stage, κ.λπ.) του ΟΑΕΔ.
Η νομολογία που διαμορφώνουν τα δικαστήρια δέχεται ότι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία στις περιπτώσεις αυτές, οι συμβάσεις μαθητείας αποσκοπούσαν κυρίως στην παροχή εργασίας (και όχι στην εκπαίδευση - απόκτηση γνώσεων), οπότε στην πραγματικότητα υπέκρυπταν εξαρτημένη εργασία ορισμένου χρόνου.
Κι αυτό σημαίνει ότι όσοι δούλεψαν σε τέτοια προγράμματα, δεν έπρεπε να αμείβονται (με τα 18μηνα, 24μηνα κ.λπ. συμφωνητικά) με βάση τις συνηθισμένες αμοιβές-χρηματοδοτήσεις του ΟΑΕΔ (23-27 ευρώ ημερησίως), αλλά με υψηλότερες, που αντιστοιχούσαν σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ παράλληλα θα έπρεπε να εισπράττουν και τα νόμιμα επιδόματα εορτών, αδείας και την προσαύξηση από τυχόν εργασία σε Κυριακές, αργίες, νύχτες κ.λπ.
Έτσι, μετά την απόφαση του Εφετείου Αθηνών που δικαιώνει εργαζόμενους σε Περιφερειακό Νοσοκομείο, εάν η απόφαση «επεκταθεί» στους 130.000 που συμμετείχαν στα προγράμματα μαθητείας, το ποσό για την αποζημίωσή τους φτάνει τα 670 εκατ. ευρώ.
