Καταπέλτης είναι το πόρισμα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ελληνική φορολογική διοίκηση.
Στις 121 σελίδες του διαπιστώνονται οι «πληγές» του συστήματος, αλλά επισημαίνεται ότι ουσιαστικά δεν αλλάζει τίποτα, παρά τις συστάσεις αφού
Όπως αναφέρεται, τα «παράθυρα» της φοροδιαφυγής παραμένουν ορθάνοιχτα καθότι δεν υπάρχει βούληση για αλλαγές, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι δέσμιοι της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, ενώ κυριαρχεί ένα αντιπαραγωγικό κλίμα αδράνειας κάτω από μια νομική τυπολατρία.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ και την ΕΕ, η έννοια της αυτονομίας είναι ξένη προς την παράδοση διακυβέρνησης της Ελλάδας και είναι απίθανο ο επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων να μην είναι πολιτική τοποθέτηση. Όπως τονίζεται παρά τις συστάσεις, ελάχιστα μέτρα προχώρησαν μετά από το Μάιο του 2014.
Παράλληλα, οι δύο θεσμοί θεωρούν απίθανη τη λήψη πειθαρχικών μέτρων για τους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών, την εξουσία επιλογής προσωπικού και την εφαρμογή της νομοθεσίας.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με την έκθεση, σημειώνονται μεγάλες καθυστερήσεις στις επιστροφές φόρων, αφού οι ανεξόφλητες αιτήσεις επιστροφών φόρου εισοδήματος ξεπερνούν τα 2 δισ. ευρώ. Όπως σημειώνεται, αυτές διεκπεραιώνονται όταν επίκειται η παραγραφή τους.
Στην έκθεση επισημαίνονται χαρακτηριστικά:
• η απροθυμία των κυβερνώντων να κλείσουν τα «παράθυρα» φοροδιαφυγής,
• οι καθυστερήσεις στις επιστροφές φόρων,
• ο φόβος των εφοριακών για ποινικές ευθύνες, αλλά και
• η αποτυχία επίτευξης αυτονομίας της φορολογικής διοίκησης.
Αντίστοιχα προτείνονται τα εξής:
• Η διοίκηση εσόδων να είναι ξεχωριστός φορέας με όλες τις ευθύνες και τις επιχειρησιακές λειτουργίες.
• Ο/Η επικεφαλής να έχει εξουσιοδότηση να διαχειρίζεται και να επιβάλει τους περί εσόδων νόμους. Συνεχώς τίθενται εμπόδια καθ' οδόν, ενώ οι προσπάθειες για να εξαλειφθούν αυτά, καθυστερούν απελπιστικά.
• Ο/Η επικεφαλής να μην είναι πολιτική τοποθέτηση 5ετους θητείας.
• Εξουσία σχεδιασμού και αλλαγής οργανωσιακής διάρθρωσης.
• Δυνατότητα μεταφοράς κονδυλίων, ώστε να υπάρχει επιχειρησιακή ευελιξία.
• Εξουσία της διοίκησης εσόδων να προβαίνει, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, στην επιλογή, εξέλιξη και τοποθέτηση προσωπικού.
