Το «Home Alone» («Μόνος στο Σπίτι») είναι ίσως η πιο αγαπημένη χριστουγεννιάτικη ταινία όλων των εποχών. Κυκλοφόρησε το 1990 και αγαπήθηκε όσο καμία άλλη. Η ιστορία του 8χρονου Κέβιν που μένει κατά λάθος μόνος του τις γιορτές και υπερασπίζεται το σπίτι του από δύο αδέξιους διαρρήκτες έχει συνδεθεί με το χιούμορ, τη νοσταλγία και το πνεύμα των Χριστουγέννων. Η επιτυχία της ταινίας ήταν τεράστια και έφερε στο προσκήνιο τόσο τον μικρό Μακόλεϊ Κάλκιν όσο και τους δύο «Wet Bandits», τους ληστές που προσπαθούν μάταια να εισβάλουν στο σπίτι.
Εκεί κρύβεται και μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες της ταινίας: πώς ο ένας από τους δύο «κακούς», ο Daniel Stern —ο ηθοποιός που υποδύεται τον Marv— κατάφερε να κερδίσει εκατομμύρια χάρη σε μία λεπτομέρεια στο συμβόλαιό του. Στην πρώτη ταινία είχε συμφωνήσει να πληρωθεί περίπου 300.000 δολάρια για έξι εβδομάδες γυρισμάτων. Όταν η παραγωγή επέκτεινε το πρόγραμμα σε οκτώ εβδομάδες χωρίς αύξηση της αμοιβής, ο Stern διαφώνησε και αποχώρησε προσωρινά. Τελικά επανήλθε, αφού οι παραγωγοί δεν έμειναν ικανοποιημένοι από αντικαταστάτη που δοκίμασαν.
Η πραγματική «χρυσή» στιγμή όμως ήρθε με το sequel, «Home Alone 2: Lost in New York». Έχοντας πλέον αποδείξει την αξία του ρόλου του και γνωρίζοντας ότι η πρώτη ταινία είχε γίνει παγκόσμιο φαινόμενο, ο Stern μπήκε στη διαπραγμάτευση με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ζήτησε —και πέτυχε— μια σταθερή αμοιβή της τάξης του 1,5 εκατομμυρίου δολαρίων, αλλά πρόσθεσε και κάτι σπανιότερο για ρόλο δεύτερου πλάνου: ένα ποσοστό επί των ακαθάριστων εισπράξεων της ταινίας.
«Ήξερα ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν την ταινία χωρίς εμένα, αλλά φοβόμουν μήπως γίνω υπερβολικός», είπε. «Αγαπούσα τον ρόλο και δεν ήθελα να χάσω ξανά την ευκαιρία».
Τελικά η συμφωνία έκλεισε: έλαβε 1,5 εκατ. δολάρια και 1% επί των εισπράξεων, αντί για 2% που αρχικά ζητούσε.
Το ρίσκο του αποδείχτηκε σοφό. Το Home Alone 2 έφτασε τις περίπου 359 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις παγκοσμίως. Μόνο από το ποσοστό του, ο Stern κέρδισε σχεδόν 3,6 εκατομμύρια δολάρια, πέρα από τη βασική του αμοιβή. Και αυτό χωρίς να υπολογιστούν μελλοντικές επαναλήψεις, δικαιώματα και licensing που αποφέρουν έσοδα μακροπρόθεσμα. Ουσιαστικά, ένας δευτερεύων ρόλος σε μια οικογενειακή κωμωδία μετατράπηκε σε μια από τις καλύτερες οικονομικές κινήσεις της καριέρας του.