Τα πρώτα λόγια της Παναγιωταρέα μετά το ατύχημα: «Η ζωή μου, δώρο Θεού, είναι πάντα στο χέρι Του»

Το post της δημοσιογράφου στο Facebook

Στις δύσκολες στιγμές που πέρασε την περασμένη Παρασκευή, όταν έπεσε θύμα τροχαίου, θέλησε να αναφερθεί η Άννα Παναγιωταρέα.

Όπως σας έχουμε γράψει στο star.gr, η γνωστή δημοσιογράφος παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο την ώρα που προσπαθούσε να διασχίσει τον δρόμο, έξω από το υπουργείο Οικονομικών.

Συγκεκριμένα, η Άννα Παναγιωταρέα έγραψε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook.

«Περνώντας την Καραγιώργη Σερβίας, σχεδόν στο ύψος του Υπουργείου Οικονομικών, με κτύπησε ένα αυτοκίνητο. Ποιός οδηγούσε, τί ήταν; Δεν έχουν σημασία. Όλοι που οδηγούμε, μιλώντας στο τηλέφωνο, είμαστε επικίνδυνοι για την ασφάλεια των άλλων. Αυτό σκέφτομαι μόνο. Συνήλθα ξαπλωμένη στο οδόστρωμα. Είχα συνείδηση τι είχε συμβεί. Ντρεπόμουν που ήμουν στη μέση του δρόμου ως θέαμα. Να πω και ότι δεν έχω και αναγνωρισιμότητα;»,  γράφει, σε ανάρτησή της στο Facebook.

Περιγράφοντας τις στιγμές μέχρι να φτάσει το ασθενοφόρο, συνεχίζει: «από πάνω μου έσκυβαν άγνωστα πρόσωπα να με βοηθήσουν. Κρύωνα και κτυπούσαν τα δόντια μου. Έβγαλαν το μπουφάν και το σακάκι τους να με σκεπάσουν. Μου μιλούσαν σαν να ήταν συγγενείς μου και δυο, νέες, γιατροί, που περνούσαν τυχαία έμειναν μαζί μου, εμποδίζοντας κάθε μετακίνηση ή και κίνησή μου. Όλοι με παρηγορούσαν ότι δεν θα αργήσει το ασθενοφόρο, ότι ήμουν καλά».

«Αυτά τα πρόσωπα δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Χρωστώ στο καθένα από αυτά ευγνωμοσύνη για την ανθρωπιά και την καλοσύνη του. Δεν θα ξεχάσω ούτε την ευγένεια των αστυνομικών που στέκονταν, διακριτικά, στο πλάι απομακρύνοντας περιέργους. Όχι πώς δεν είδα , την επόμενη μέρα φωτογραφία δημοσιογραφικής αθλιότητας. Αναρωτιέμαι αν οι συνάδελφοι είναι χωρίς οικογένεια, ώστε να μην σκέφτονται τον πόνο που μπορεί να προκάλεσαν στην δική μου», αναφέρει και ευχαριστεί, τόσο τους τραυματιοφορείς του ΕΚΑΒ, όσο και το προσωπικό του νοσοκομείου Ευαγγελισμός που την φρόντισαν. «Το καλύτερο δώρο που πήρα είναι η αγάπη, το χαμόγελο, το νοιάξιμο ο καλός λόγος, τόσων πολλών ανθρώπων, φίλων, γνωστών και άγνωστων. Η ζωή μου, δώρο Θεού, είναι πάντα στο χέρι Του», καταλήγει.