Ένας άνθρωπος-θρύλος, μια εμβληματική φυσιογνωμία για την Θεσσαλονίκη (και όχι μόνο), δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή.
Για τον Γιάννη Κυριακίδη ο λόγος, έναν από τους σημαντικότερους και κορυφαίους Έλληνες φωτορεπόρτερ, ο οποίος με τα κλικ της φωτογραφικής μηχανής του κατάφερε να καταγράψει όλη την σύγχρονη ιστορία της Θεσσαλονίκης, και να γίνει ο «φόβος και ο τρόμος» μεγάλων ηγετών και κορυφαίων πολιτικών προσωπικοτήτων.
Πλήρης ημερών, ο Γιάννης Κυριακίδης άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα σε ηλικία 92 ετών, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια παρακαταθήκη, καθώς από μόνος του υπήρξε μια ζωντανή ιστορία.
Τα τελευταία χρόνια είχε χάσει την όρασή του, αλλά τα ρεπορτάζ που κάλυψε για 70 ολόκληρα χρόνια ήταν αναρίθμητα και ανυπέρβλητα.
Ο Γιάννης Κυριακίδης είχε ταξιδέψει σε όλες τις ηπείρους, είχε καταγράψει πολέμους, φυσικές καταστροφές, ανθρώπινα δράματα αλλά και μεγάλες προσωπικότητες.
Με μια σκάλα στο χέρι (σήμα κατατεθέν του) υπήρξε το «μάτι» της Θεσσαλονίκης, καταγράφοντας όλη την σύγχρονη ιστορία της και τα σημαντικότερα πολιτικοοικονομικά και κοινωνικά γεγονότα που την σημάδεψαν όλα αυτά τα χρόνια.
Αθεράπευτα ρομαντικός, είχε έρωτα με την Θεσσαλονίκη την οποία και δεν εγκατέλειψε ποτέ παρά τις μεγάλες προκλήσεις και τις επαγγελματικές προτάσεις που έπεφταν βροχή.
«Εδώ είναι η ζωή μου όλη» είχε πει ο Γιάννης Κυριακίδης για την συμπρωτεύουσα.
Σαρλ Ντε ΓΚωλ, Γκορμπατσώφ, Κόλιν Πάουελ, Μιλόσεβιτς, Καραμανλής, Παπανδρέου και Μητσοτάκης, ήταν μερικοί μόνο από τους κορυφαίους ηγέτες στους οποίους είχε βγάλει… «την πίστη» για ένα κλικ.
Πετώντας με ελικόπτερα, κινούμενος με άρματα του στρατού, πάνω σε δέντρα, σε σκαλωσιές, σε φορτηγά, έκανε από το 1939 ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να αποτυπώσει τα γεγονότα στο φωτογραφικό φιλμ.
Η πρώτη εικόνα που κατέγραψε, ήταν ένα ιταλικό αεροπλάνο, το οποίο είχαν εκθέσει στην πλατεία Αριστοτέλους, μετά από την κατάρριψή του, το 1940. Το αεροπλάνο έπεσε φλεγόμενο από τα αντιαεροπορικά πυρά στην καρδιά της πόλης και ο Ιταλός πιλότος βγήκε ζωντανός. Η φωτογραφία του Κυριακίδη δημοσιεύθηκε την επόμενη ημέρα στην «Εφημερίδα των Βαλκανίων», χωρίς το όνομά του. Τον Κυριακίδη όμως τον ένοιαζε, ότι πλέον είχε κάνει τα πρώτα του βήματα στη δουλειά που αγαπούσε....
Όταν το 1960 ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ ντε Γκολ επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη, ο Γιάννης Κυριακίδης κρύφτηκε μέσα σε ένα τανκ ώστε να καταφέρει να τον απαθανατίσει με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Όταν οι δύο άνδρες πλησίασαν, σηκώθηκε κάτω από το κανόνι και τους φωτογράφισε. Χαμογελώντας, ο Έλληνας πρωθυπουργός του φώναξε:
«Τι είναι αυτά που κάνεις ρε Κυριακίδη;».
Μέγας δάσκαλος και φωτεινή έμπνευση για τους συνεχιστές του, ο Γιάννης Κυριακίδης ήταν γνωστός στην δημοσιογραφική πιάτσα με δυο παρατσούκλια: Το ένα ήταν «Ιωάννης της Κλίμακος» επειδή μετέφερε πάντα μαζί του την περιβόητη σκάλα, και το άλλο «Αρκούδος», το οποίο του το φώναξαν πρώτη φορά στη Μακρόνησο, όπου πέρασε σχεδόν τρία χρόνια εξόριστος, επειδή φορούσε διαρκώς κοντομάνικα μπλουζάκια.
