Η Βίκυ Σταυροπούλου σε συνέντευξη της μιλάει για όλους και για όλα. Αποκαλύπτει το λόγο για τον οποίο αρνήθηκε να την πρόταση να παρουσιάσει το πρωινό μαγκαζίνο του MEGA, σχολιάζει τον Πέτρο Κωστόπουλο αλλά αποκαλύπτει και τις μεγαλύτερες ανασφάλειες της!
Για το πρωινό είπε:
«Και μόνο ακούγοντας τη λέξη ...πρωινό ανατριχιάζω, γιατί συνήθως συνοδεύεται από τη λέξη ...ξύπνημα. Επομένως, η πρόταση ήταν καταδικασμένη από την αρχή. Πλάκα κάνω! Η αλήθεια είναι ότι τα είχαμε βρει σε όλα, αλλά την τελευταία στιγμή δεν δέχτηκαν την απαίτησή μου να είναι συμπαρουσιαστές μου τα αγόρια της Εθνικής Πόλο. Το κανάλι θεώρησε ριψοκίνδυνη την ιδέα αντί για πλατό να είμαστε σε πισίνα, ώστε τα αγόρια να είναι με τα μαγιό. Κι έτσι ναυάγησε η εκπομπή...» σημείωσε και πρόσθεσε:
«ΟΚ, θα σοβαρευτώ: Η πρόταση μου έγινε όταν είχα ήδη κανονίσει τη θεατρική μου σεζόν και συζητούσα και για ένα σίριαλ. Σίγουρα θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μοιράσω σε πολλούς στόχους την ενέργειά μου -και δεν μιλάω για βιολογική κόπωση, γιατί έχω μεγάλη αντοχή. Το ρόλο του εαυτού μου, τη Βίκυ, μπορώ να την παίξω άνετα και με φυσικότητα μέσα στο σπίτι μου, στο οικείο μου περιβάλλον, με τους δικούς μου ανθρώπους. Μακάρι να μπορούσα αυτό ακριβώς να το μεταφέρω και μέσα στο πλατό μιας πρωινής εκπομπής. ίσως τελικά να μην ήταν καλό το timing για να συμβεί. Ποιος ξέρει;»
Όσο για το πώς κρίνει την επιλογή του Πέτρου Κωστόπουλου για την παρουσίαση του πρωινού του MEGA αναφέρει:
«Έχω πλήρη εμπιστοσύνη στις διεργασίες που γίνονται στο δαιδαλώδη και ανεξερεύνητο τόπο που ονομάζεται "μυαλό του Πέτρου Μπούτου". Θα μου πεις "αφού έχεις εμπιστοσύνη, γιατί δεν δέχτηκες την πρότασή του;". Γιατί επικράτησε το "μυαλό της Βίκυς", θολωμένο μεν, αλλά την κάνει ακόμα τη δουλίτσα του...»
Η ηθοποιός όμως πάνω από όλα παραμένει ένα κορίτσι στην εφηβεία: «Αισθάνομαι για εκείνη την εποχή σαν να μην πέρασε μια μέρα. Και να σου εξηγήσω το γιατί: μένω ακόμα στην ίδια γειτονιά και οι κολλητοί μου –αγόρια και κορίτσια– παραμένουν οι ίδιοι. Όταν συναντιέμαι με την Τούλα και τη Γωγώ, κολλητές από την εποχή των παγετώνων, είμαστε και πάλι τρεις έφηβες που μιλάνε για ��λερτ, χαζογελάνε, ακούνε τραγούδια. Mη σου πω ότι μπορεί να κάνουμε και τηλεφωνικές φάρσες, παρόλο που είμαστε και οι τρεις μαμάδες και παντρεμένες, η καθεμία με τον τρόπο της».
Η μεγαλύτερη ανασφάλειά της είναι: «Το μέλλον του παιδιού μου, πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα».
Τέλος μας αποκαλύπτει ότι το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που έχει πάρει ως τώρα είναι ότι «Δεν θεωρώ κανέναν και τίποτα δεδομένο. Αυτό άργησα να το συνειδητοποιήσω και ακόμα και τώρα με τρομάζει, αλλά είναι ένα μάθημα πικρό, που το έχω εμπεδώσει. Συνεχίζω να πιστεύω σε δύο, το πολύ τρεις, ανθρώπους. Αν κλονιστούν κι αυτές οι σχέσεις, έχω τελειώσει».
