Ακολουθούν κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευξης:
Πώς βλέπετε την κατάσταση με τους πρόσφυγες, όπως έχει διαμορφωθεί τελευταία και με την εμπειρία σας ως Πρέσβης Καλής Θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, για τους πρόσφυγες;
«Τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. Το βλέπω μέσα από πραγματικούς απολογισμούς της Ύπατης Αρμοστείας, αλλά, πάνω από όλα, ως απλός πολίτης. Όπως έλεγα και πριν, ο νεοφιλελευθερισμός, ο άνευ όρων σύγχρονος καπιταλισμός, που βάζει στον πάγκο του χασάπη τους αδύναμους και τους διωκόμενους, γιατί στην ουσία αυτό είναι οι πρόσφυγες, οδηγεί σε κλειστά σύνορα και κάθε μορφής πολιτικά και ανθρωπιστικά αδιέξοδα. Ό,τι και να κάνουν οι λαοί από μόνοι τους, οι καλλιτέχνες, οι οργανώσεις, αν δεν αλλάξει θεσμικά η Ευρώπη ούτε καν η Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες δεν τηρείται όπως ξέρετε, θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Ούτε η φτώχεια, φανερή στη νότια Ευρώπη και υποβόσκουσα στη βόρεια, ούτε οι φράχτες ούτε οι εθνικιστικές κορόνες, μπορούν να σταματήσουν τις προσφυγικές ροές. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Αυτοί οι άνθρωποι που ρισκάρουν τη ζωή των παιδιών τους σε μια βάρκα, δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Όσο κι αν κινητοποιηθούν οι υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας, αν η Ευρώπη που τρέχει ασθμαίνουσα, με αυτά τα παλιά της παπούτσια και τον κακοχωνεμένο διαφωτισμό με υποκρισία πίσω από το πρόβλημα, η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί γιατί, έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα, η Ευρώπη είναι μέρος του προβλήματος, γιατί αυτή ύψωσε τις τελευταίες δεκαετίες αυτά τα τείχη της υποκρισίας με την ανοχή της στους απανωτούς πολέμους».
Υπηρετείτε το ελληνικό τραγούδι πάνω από 50 χρόνια. Ξεκινήσατε σε ηλικία 15 ετών δίπλα στον θρυλικό Στελλάκη Περπινιάδη. Σήμερα σας βλέπουμε να έχετε δίπλα σας σχετικά νέους τραγουδιστές. Να υποθέσω ότι με αυτό τον τρόπο δεν σπάει η αλυσίδα του καλού αυθεντικού λαϊκού τραγουδιού;
«Μα είναι αυτονόητο. Το λαϊκό τραγούδι όσο και να το πολεμήσουν, δεν θα σταματήσει να υπάρχει. Είναι στην κυτταρική μνήμη του λαού μας, σε κάθε γενιά. Η Ελλάδα είχε και θα έχει ποιητές και λαϊκούς μουσικούς, όσο και να το πολεμήσουν τα συστήματα. Έτσι συνεχίζεται η αλυσίδα. Εμείς δεν έχουμε παρά να δίνουμε βήμα στους νέους μουσικούς, τραγουδοποιούς και τραγουδιστές, οι οποίοι βασισμένοι στις αρχές του καλού τραγουδιού, το διευρύνουν με το ταλέντο και την έμπνευσή τους και το εξελίσσουν. Για μένα αυτό δεν είναι απλά υποχρέωση, αλλά κομμάτι της εργασίας μου. Οτιδήποτε άλλο, θα ήταν στείρο. Το να κάνω, δηλαδή, συναυλίες με καλά τραγούδια χωρίς να δίνω βήμα στους επόμενους».
Επίσης όταν ρωτήθηκε για κάποια στερεότυπα που έχουν δημιουργηθεί για εκείνον σε ένα κομμάτι της κοινωνίας, χωρίς όμως πραγματική βάση αλλά και για τις διάφορες επιθέσεις και επικρίσεις που έχει δεχτεί κατά την διάρκεια της μεγάλης καριέρας ο Γιώργος Νταλάρας απάντησε :
«Εγώ έχω τελειώσει με αυτό. Περνώντας τα χρόνια και ωριμάζοντας, το θεωρώ νομοτέλεια. Συμβαίνει παντού και πάντα. Όμως δεν θεωρώ ότι είναι κομμάτι της κοινωνίας, αλλά στερεότυπο των επιτήδειων. Είναι λίγοι αλλά κάνουν ντόρο, γιατί αυτός είναι ο σκοπός τους. Και βέβαια, όταν είσαι πάνω από 45 χρόνια παρών, ο φθόνος και η μικροψυχία κάποιων είναι συναισθήματα αυτονόητα. Εμένα δεν με πειράζει αυτό. Με ενοχλεί και πολέμησα μόνο τη συκοφαντία και την κακοήθεια».
Τέλος όσον αφορά στα εγγόνια του και στο τι θα ήθελε να λένε για τον ίδιο αλλά και για μυθικά πρόσωπα του τραγουδιού όπως ο Βαμβακάρης, ο Τσιτσάνης, ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, ο Λοΐζος και ο Ξαρχάκος, ο μεγάλος ερμηνευτής είπε:
«Μα τι άλλο; Ότι ήταν καλοί μουσικοί και καλοί άνθρωποι, καλοί πολίτες. Ότι δεν σπάσανε την αλυσίδα που είπατε πιο πριν. Δεν μπορώ όμως να μην ανησυχώ που τα παιδιά και ίσως τα εγγόνια μας, όχι μόνο τα δικά μου, τα παιδιά όλων, θα είναι η πρώτη γενιά που θα περάσει χειρότερα από μας. Αυτό είναι μία διαρκής αγωνία».
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.
