Ήταν 6 Μαρτίου του 1994 όταν η Μελίνα Μερκούρη «φεύγει» από τη ζωή, νικημένη από τον καρκίνο. Ολόκληρη η Ελλάδα βγαίνει στους δρόμους για το τελευταίο αντίο στη μεγάλη αυτή Κυρία της τέχνης και της πολιτικής που έδωσε τη ζωή της για ένα και μόνο όραμα, την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενών στην πατρίδα τους.
«Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα, εγώ θα ξαναγεννηθώ», είχε πει, όμως δυστυχώς το όνειρό της αυτό ακόμα δεν έχει πραγματοποιηθεί.
Η Μελίνα Μερκούρη είναι αυτή που διακηρύσσει ότι «η βαριά βιομηχανία της χώρας είναι ο πολιτισμός» και δίνει μάχη για την προώθησή του στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό. Είναι ο άνθρωπος που ξεκίνησε την εκστρατεία για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, θίγοντας το θέμα επίσημα στη Διεθνή Διάσκεψη Υπουργών Πολιτισμού της UNESCO τον Ιούλιο του 1982 στο Μεξικό.
Προς τιμήν της μάλιστα η 6η Μαρτίου γιορτάζεται κάθε χρόνο ως Ημέρα Μνήμης για τη Μελίνα Μερκούρη και στο πλαίσιο αυτής της επετείου η είσοδος στα μουσεία και στους αρχαιολογικούς χώρους είναι δωρεάν.
Η Μελίνα Μερκούρη γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1920. Ήταν η αγαπημένη εγγονή του δημάρχου Αθηναίων Σπύρου Μερκούρη και κόρη του βουλευτή της ΕΔΑ και υπουργού Σταμάτη Μερκούρη.
Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού (1943-46) και έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή το 1944. Ως πρωταγωνίστρια καθιερώθηκε το 1949 με το ρόλο της Μπλανς Ντιμπουά από το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος».
Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά της ήταν η ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Στέλλα» (1955). Με το ρόλο, όμως, της Ίλια στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» (1960), αλλά και τη θεατρική μεταφορά του έργου στη Νέα Υόρκη, η Μελίνα Μερκούρη απέκτησε πλέον διεθνή φήμη.
Το 1965 παντρεύτηκε τον Αμερικανό σκηνοθέτη Ζυλ Ντασέν, ο οποίος και τη σκηνοθέτησε στις ταινίες «Ποτέ την Κυριακή» (1960), «Φαίδρα» (1962), «Τοπκαπί» (1964) και «A Dream of Passion» (1978).
Η Μελίνα Μερκούρη πάλεψε σκληρά για την ανατροπή της χούντας από το εξωτερικό όπου βρισκόταν και μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας γύρισε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε με την πολιτική. Εκλέχθηκε με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1981 και ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Πολιτισμού, αξίωμα που διατήρησε ως το τέλος της πρώτης οκταετίας των κυβερνήσεων Παπανδρέου.
Δημιούργησε τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα για να έρθει το θέατρο στην επαρχία, ενώ δική της έμπνευση ήταν και η δημιουργία του θεσμού της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης».
Διαβάστε όλα τα lifestyle νεα, για Celebrities και Media.
