«Νομίζω ότι δεν έχω ξανανιώσει αυτό που αισθάνομαι αυτήν την περίοδο. Είναι κάτι πρωτόγνωρο για μένα, κάτι πολύ δυνατό, πολύ ουσιαστικό. Είναι σαν να ανακαλύπτω τον εαυτό μου από την αρχή. Η μάλλον σα να ξύπνησαν πλευρές του εαυτού μου που κοιμούνταν», δήλωσε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, πιο «ανοικτός» και πιο χαλαρός από ποτέ.
Ο Μιχάλης που πλέον μιλάει ελεύθερα για την σχέση του με την Ζέτα Μακρυπούλια ανέφερε ότι η δημοσιοποίηση της σχέσης του δεν ήταν εξ αρχής στις προθέσεις του. «Η αρχική μας πρόθεση ήταν αυτό που έχουμε να το ζήσουμε κλειστά και προσωπικά. Αλλά μετά έγινε τόσος ντόρος που κατά κάποιον τρόπο ξέφυγε από τον έλεγχό μας. Αν μπορούσα να το περιορίσω, θα το έκανα, όμως ήταν δύσκολο να γίνει. Δεν υπήρχε σχέδιο, μόνο η παρόρμηση της στιγμής. Το έφερε ο χρόνος από μόνος του. Η σχέση δεν είναι μαθηματικά. Ούτε και η ζωή. Δεν περίμενα ότι θα ερωτευθώ ξανά. Αλλά από την άλλη, ο έρωτας έρχεται χωρίς να σε ρωτήσει. Κι όταν και για όσο συμβαίνει αυτό, πρέπει να το ζεις και να το απολαμβάνεις».
Δηλώνει ότι ντρέπεται τους παπαράτσι, ενώ παρά το ότι δεν θέλει να μένει μόνος του, είναι κλειστός και εσωστρεφής, ενώ βάζει πλέον μπροστά την προσωπική του ζωή σε σχέση με την δουλειά του: «Θα ήθελα να κρατήσει για πάντα, αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα στην ζωή. Όσο εκπληρώνεις στόχους και επιθυμίες, τόσο αυξάνεται και η ανασφάλεια μήπως χαθούν μια μέρα και επιστρέψεις κάπου όπου δεν θες. Θα ήθελα αυτό το παραμύθι να κρατήσει, όμως, από την άλλη, είμαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο».
Ο δημοφιλής τραγουδιστής διευκρίνισε ότι το να ερωτευθεί δεν ήταν κάτι καθόλου εύκολο για εκείνον: «Δεν ερωτεύομαι καθόλου εύκολα. Αντιθέτως, μέχρι πριν από λίγους μήνες, δεν τον είχα καθόλου σε υπόληψη τον έρωτα, δεν του έδινα μεγάλη σημασία. Πάντα το βάρος μου έπεφτε αλλού, στα επαγγελματικά. Μπορεί η πρώτη ματιά να σε ταρακουνήσει, όμως θέλει μια τριβή και μια επαφή για να νιώσεις ερωτευμένος ή να πεις ότι βρήκες το άλλο σου μισό».
Μίλησε επίσης για τους φόβους του: «Φοβάμαι οτιδήποτε δεν μπορώ να ελέγξω. Ακόμη κι όταν είμαι συνεπιβάτης σε αυτοκίνητο με πιάνει άγχος. Στις μεγάλες πτήσεις καταφεύγω σε ηρεμιστικά γιατί δεν το αντέχω. Πάντα φοβόμουν το αεροπλάνο. Από μικρό παιδί».
Πηγή: Down Town
