Μέχρι τα μέσα Μαϊου, ο Πέτρος Φιλιππίδης θα παρουσιάζει το έργο Χάρολντ και Μόντ στο θέατρο Μουσούρη. Πέρα από το θέατρο, για το οποίο έχει περισσότερο ενθουσιασμό ακόμη και από τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησε να εργάζεται ως ηθοποιός, νιώθει ότι δεν είναι καθόλου αυστηρός ως σκηνοθέτης.
«Δεν είσαι καλλιτέχνης αν ευνουχίζεις άλλους καλλιτέχνες. Υπάρχει μια υπόγεια επαφή και επικοινωνία η οποία επιβάλλει κάποιες συνεννοήσεις. Ο κάθε ηθοποιός με τον οποίο συνεργάζομαι γνωρίζει πως έχει να εξυπηρετήσει ένα συγκεκριμένο όραμα. Κατ’αρχάς το κεντρικό όραμα του συγγραφέα και μετά έρχεται το δικό μου, ως σκηνοθέτη. Από εκεί και πέρα είναι ελεύθερος να αυτοσχεδιάσει, να δημιουργήσει και να προτείνει κι εγώ θα το χρησιμοποιήσω».
Ο πρωταγωνιστής ομολογουμένως εκπλήσσει με την απάντηση που δίνει σχετικά με το εάν «ψωνίστηκε» κάποια στιγμή από την αναγνωρισιμότητα. «Στην αρχή της πορείας σου είναι πιο φυσιολογικό να σου συμβεί αυτό, διότι είσαι νέος και παίρνουν πιο εύκολα τα μυαλά σου αέρα. Μπορεί να μου είχε συμβεί όταν ήμουν νεότερος, να σας πώ την αλήθεια δεν το θυμάμαι. Θεωρώ ότι πάντα ήμουν προσγειωμένος. Από την άλλη όταν το βλέπω σε άλλους νέους, το θεωρώ και λίγο σωστό. Πρέπει να περάσουν από αυτήν την φάση και μετά να ηρεμήσουν. Όσο ωριμάζει ο άνθρωπος καταλαβαίνει ποια είναι τα ακριβά πράγματα στην ζωή και ποια έχουν σημασία».
Δεν έχει, δε, κανένα απολύτως πρόβλημα να κατηγορήσει την τηλεόραση: «Δεν υπάρχουν μόνον καλά πράγματα στην τηλεόραση. Στην τηλεόραση υπάρχουν τα φθηνά και τα εύπεπτα. Εγώ δεν θέλω να κάνω αναπαραγωγή όλης αυτής της ιστορίας που γίνεται με την τηλεόραση. Δηλαδή η τηλεόραση πουλάει και όλοι την χρησιμοποιούν, την εκμεταλλεύονται για να πουν κάτι, ενώ στην ουσία δεν έχουν να πούν τίποτα. Πιστεύω πως έχω πιο σημαντικά πράγματα να πώ από το να λέω ποια είναι η γνώμη μου για το μέσο αυτό».
Ο Πέτρος Φιλιππίδης μιλά ελάχιστες φορές για τον γιο του: «Έχει πολύ χιούμορ, είναι ώριμο και καλό παι��ί, έχει καλό χαρακτήρα, είναι ευαίσθητος. Τα χαρακτηριστικά με τα οποία ταυτιζόμαστε με τον Δημήτρη είναι το χιούμορ και η ευαισθησία».
Εκτιμά όσο τίποτε άλλο τον τρόπο που του έχει σταθεί όλα αυτά τα χρόνια η σύζυγός του. «Πολύ σωστά, δυναμικά και με πολλή αγάπη και τρυφερότητα. Είμαστε πολλά χρόνια μαζί, παρ’ όλο που ως ζευγάρι έχουμε αντιμετωπίσει τα μικρά καθημερινά προβλήματα. Αυτό όμως που μένει στο τέλος είναι η αγάπη και ο έρωτας. Όλο αυτό το δέσιμο». (Πηγή: Hello)
