Για τον έρωτα με τον κατά 15 χρόνια νεότερο και μετανάστη σύντροφό της μιλά πρώτη φορά η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, τονίζοντας ότι στο πρόσωπο του Κρις Ραντάνοφ έχει βρει τη γαλήνη και την ηρεμία.
«Η ζωή μού χάρισε φως. Έχω την τύχη να μοιράζομαι τα τελευταία χρόνια μου με έναν υπέροχο άνθρωπο. Μου συμβαίνει κάτι που πάντα ονειρευόμουν: ζω μια σχέση που μου προσφέρει μια ισορροπία γλυκιά, ήρεμη, μια σχέση όπου πραγματικά ο ένας σέβεται τον άλλον και του δίνει χώρο, όπου υπάρχει αγάπη, κατανόηση, συμπόρευση», αναφέρει στο περιοδικό «ΒΗΜΑgazino» η καταξιωμένη ηθοποιός.
(Το ζευγάρι στην παράσταση «Ραμόνα»)
Ο 42χρονος σύντροφος της Καρυοφυλλιάς ήρθε στη χώρα μας από τη Βουλγαρία ως οικονομικός μετανάστης, αποφασισμένος να κυνηγήσει το όνειρό του να γίνει ηθοποιός. Αφού έδωσε εξετάσεις στο υπουργείο Πολιτισμού, σπούδασε υποκριτική στη σχολή «Ιασμος» και κατόπιν μπήκε στα θεατρικά δρώμενα της Αθήνας. Κάποια στιγμή γνωρίστηκε με την ηθοποιό και, παρά τη διαφορά ηλικίας που τους χωρίζει, γεννήθηκε ένας δυνατός έρωτας.
Σε συνέντευξη που είχε δώσει στο παρελθόν, ο Κρις είχε αποκαλύψει ότι γνώρισε τον πατέρα του σε ηλικία 14 χρόνων καθώς ήταν φυλακισμένος με το κομμουνιστικό καθεστώ��. Παράλληλα με το σχολείο ήταν και παλαιστής, τελείωσε σχολή τεχνικής ενέργειας, έκανε για δύο χρόνια το στρατιωτικό του με πολλά καψώνια και ξύλο για το τίποτα, δούλεψε ως εισπράκτορας και αργότερα λόγω σωματότυπου και ως πορτιέρης. Μέχρι τα 28 του χρόνια βρέθηκε να δουλεύει για λογαριασμό του υποκόσμου, αλλά και να καθηλωθεί στο νοσοκομείο με σπασμένα σαγόνια! Η μητέρα του, που στο μεταξύ έχει έρθει στην Ελλάδα, του έφτιαξε τα χαρτιά για να τον φέρει εδώ, το 2001. Αρχικά εργάστηκε σε γνωστή αλυσίδα γρήγορου φαγητού, ενώ έμαθε ελληνικά, μέχρι που κατάφερε να κάνει πραγματικότητά το όνειρό του για καριέρα στην υποκριτική.
«Μαζί με την τέχνη, ο έρωτας ��ταν ο άλλος πόλος στον οποίο στήριξα την ύπαρξή μου. Και μέσα απ' αυτόν προσπάθησα να δουλέψω τον εαυτό μου και να κατανοήσω καλύτερα τα ανθρώπινα. Ακόμη κι από τότε που ξεκίνησα την ερωτική μου ζωή, ήθελα να κοιτάω τον άλλον στα μάτια και να συζητάω μαζί του τα πάντα. Ήμασταν πολύ νέοι, σε μια ηλικία που το αίμα έβραζε, που ψάχναμε τον εαυτό μας, τη σεξουαλικότητά μας, τον κόσμο γύρω μας. Πίστευα, όμως, ότι τα μυστικά και τα ψέματα στις σχέσεις πονάνε, ότι τα πράγματα είναι πιο ουσιαστικά και σωστά όταν στηρίζονται στην αλήθεια, γιατί τότε μόνο μπορείς να καταλάβεις και να αποδεχθείς τον άλλον», αναφέρει η Καρυοφυλλιά.
