Παραμένει πάντα αισιόδοξος και χαμογελαστός. Παρά την κρίση, ο Γιώργος Τσαλίκης δουλεύει έξι μέρες την εβδομάδα σε ένα γεμάτο μαγαζί και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Διασκεδάζει τον κόσμο. Δεν είναι όμως πάντα έτσι.
«Υπάρχουν στιγμές που με παίρνει από κάτω ή που έχω ξεσπάσματα. Δεν κυριαρχούν όμως. Δεν είναι έτσι η φύση μου. Δεν μου αρέσει η μιζέρια, ούτε οι μίζεροι άνθρωποι. Δεν αφήνω ποτέ τα αρνητικά συναισθήματα να με κυριεύουν ή κι αν το κάνω το κάνω για λίγο. Το θεωρώ χάσιμο χρόνου. Για να δράσεις πρέπει να φιλτράρεις γρήγορα το συναίσθημά σου, να το εκλογικεύσεις και να το κάνεις συμπέρασμα», λέει στο περιοδικό Down Town.
Ο τραγουδιστής αποκάλυψε και τα δύσκολα χρόνια που πέρασε όταν ήταν φοιτητής.
«Ήταν μια εποχή που με τη Δώρα μοιράζαμε τα λεφτά της εβδομάδας και τα πιάναμε σε συνδετήρες: τόσα για τη Δευτέρα, τόσα για την Τρίτη, κ.λ.π. Λοιπόν οι συνδετήρες του Σαββατοκύριακου ήταν πάντα κενοί – ξεμέναμε από λεφτά. Το περίεργο είναι ότι δεν ένιωσα ποτέ άφραγκος. Το χρήμα δε με ενδιέφερε», παραδέχεται.
Μάλιστα αποκαλύπτει ότι έχει καλλιτεχνικές επιθυμίες και όταν αισθανθεί ότι θέλει να τις ικανοποιήσει θα το κάνει, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάρει ένα οικονομικό ρίσκο.
Φυσικά ο Γιώργος Τσαλίκης μίλησε και για τη θητεία του στην τηλεόραση, όχι με τα κολακευτικότερα λόγια είναι η αλήθεια.
«Η τηλεόραση είναι πιο σκληρός χώρος από το τραγούδι, πιο εφήμερος και πιο ανθρωποφάγος. Είναι ένα χωριό με κανίβαλους. Αν μπεις μέσα και έχεις μια μικρή επιτυχία, εύκολα θα σε αποθεώσουν, θα σε κάνουν τοτέμ να σε λατρέψουν. Κι αν την επόμενη μέρα πάψεις να θυμίζεις θεό, με την ίδια ευκολία θα σε καταβροχθίσουν. Εγώ ήμουν τυχερός, ούτε τοτέμ έγινα – γιατί δεν υπήρξα ποτέ επιτυχημένος – ούτε μεζές. Πρόλαβα κι έφυγα νωρίς τη στιγμή που άκουγα τα στομάχια τους να γουργουρίζουν», λέει.
Εκτός από το τραγούδι οι άλλες μεγάλες τους αγάπες είναι η σύζυγός του και οι τρεις γιοι του.
Δηλώνει αυστηρός μπαμπάς, πανταχού παρών και διαρκούς ωραρίου και τονίζει ότι ποτέ δεν έχει απατήσει τη γυναίκα του. Μπορεί πάνω στη σκηνή να φλερτάρει με το κοινό του και να αφήνει να αιωρείται μια ερωτική υπόσχεση, όμως ποτέ δεν την έχει εκπληρώσει.
Πάντως ρομαντικός δεν είναι όπως λέει και ο ίδιος «πολεμιστής είμαι, το όπλο μου το κρατάω στο χέρι. Απλά δεν μου αρέσει ο πόλεμος. Και θα’ θελα κάποια στιγμή να τελειώσει αυτό το θρίλερ, όπως τελειώνουν όλες οι καλές ταινίες: με ένα ξημέρωμα».
