Την ιστορία της Ελλάδας μέσα από τις ραδιοφωνικές αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού θα αφηγηθούν στη σκηνή του ΔΘΠ μέσα από τις «7 Αναζητήσεις» 7 σημαντικοί θεατρικοί συγγραφείς , 7 σκηνοθέτες, 7 ηθοποιοί.
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά επιμένει στη λογική ανάθεσης συγγραφής έργων, υποστηρίζει τις διαφορετικές φωνές ελλήνων συγγραφέων και δίνει βήμα σε πρωτότυπες θεματικές βαθειά ανθρώπινες άμεσα συνδεδεμένες με την ιστορία της Ελλάδας.
Κατερίνα Διδασκάλου: Ποια είναι τα μυστικά ομορφιάς της «Μυρσίνης»
Οι 7 αναζητήσεις εντάσσονται σε αυτή τη θεματική, εμπνέονται από τις ραδιοφωνικές αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού, ανασύρουν μνήμες, και αφηγούνται μέσα από προσωπικές ιστορίες ανθρώπων, στιγμές της ελληνικής πραγματικότητας από το 1920 έως σήμερα. 7 θεατρικοί συγγραφείς διαφορετικού ύφους: Ρούλα Γεωργακοπούλου, Στέφανος Δάνδολος, Άκης Δήμου, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Γιάννης Τσίρος, Μάκης Τσίτας, Θανάσης Χειμωνάς συναντούν 7 σκηνοθέτες: Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Θοδωρής Γκόνης, Ηλέκτρα Ελληνικιώτη, Νάνσυ Μπούκλη, Χάρης Πεχλιβανίδης, Μαρία Σάββα, Θανάσης Χαλκιάς και 7 ηθοποιοί: Μάνος Βακούσης, Κατερίνα Διδασκάλου Λεωνίδας Κακούρης, Ρηνιώ Κυριαζή, Ηρώ Μπέζου, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Άννα Φόνσου.
Η Ελλάδα της Μέσης Ανατολής, του εμφυλίου, της μετανάστευσης στη Γερμανία, των αγνοουμένων της Κύπρου, της ευμάρειας μετά τη δεκαετία του ’90, της σύγχρονης αστικής απομόνωσης , της μετανάστευσης στη σκηνή του ΔΘΠ μέσα από 7 ξεχωριστά κείμενα.
Το star.gr μίλησε με τους πρωταγωνιστές της παράστασης οι οποίοι μας δήλωσαν:
Κατερίνα Διδασκάλου: «Ο ρόλος της Άννας στον μονόλογο μου είναι τελείως διαφορετικός από όλους τους ρόλους που έχω παίξει μέχρι σήμερα στην τηλεόραση και στο θέατρο. Είναι μια ιστορία μια ηρωίδας που 16 χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο στρώνει τραπέζι περιμένοντας τον άνδρα της που έχει χαθεί. Είναι μια πολύ συγκινητική ιστορία που δείχνει όλο το μαρτύριο του πολέμου. Με την εισβολή στην Κύπρο υπήρχαν χιλιάδες αγνοούμενοι και άλλες τόσες μανάδες και παιδιά που περίμεναν να ακούσουν κάποιο νέο για τα αγαπημένα τους πρόσωπα»
Αλέξανδρος Μυλωνάς: «Μέσα από την παράσταση θέλουμε να δείξουμε την ανθρωπιά στον πάσχοντα, στους μετανάστες που βρίσκονται στην χώρα μας και σε όλα αυτά τα ανήλικα παιδάκια που ακούμε ότι χάνονται καθημερινά. Ελπίζω ότι μέσα από τις 7 Αναζητήσεις ο θεατής θα φύγει με έναν προβληματισμό θέλοντας να γίνει πιο ανθρωπιστής και να βοηθήσει ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Ο δικός μου ο ρόλος έχει τον τίτλο ο «στοργικός πατέρας» που μόνο έτσι δεν είναι. Φαινομενικά αποτελεί έναν φιλήσυχο άνθρωπο που ψάχνει να βρει τον γιο του που χάθηκε έχει όμως μια πολύ «σκοτεινή» πλευρά καθώς κακοποιεί σεξουαλικά τον γιο του.»
Μάνος Βακούσης: «Πρόκειται για μια πολύ όμορφη σκέψη από το Δημοτικό θέατρο Πειραιά. Είναι ένα βαθύτατα αντιπολεμικό έργο που δίνει ελπίδα στο θεατή εφόσον συνειδητοποιήσει ότι όλα αυτά που γίνονται γύρω μας μπορεί να συμβούν και σε εμάς. Η βόμβα μπορεί να σκάσει και στο δικό μας σπίτι και να βρεθούμε μετανάστες. Ο μονόλογος ο δικός μου έχει να κάνει με έναν ιατροδικαστή που μέσα από κάτι μακάβριο ανακαλύπτει τον ποιητικό λόγο. 400 μετανάστες έχουν πνιγεί στον Έβρο και καλείται να κάνει την ιατροδικαστική εξέταση. Εκεί συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν παιδάκια εφτά και οχτώ χρονών που δεν τα αναζητάει κανείς. Πηγαίνει βράδυ στο νεκροτομείο, τους βάζει μουσική και τους κρατάει συντροφιά και ανθρωπιά. Αυτήν που δεν βρήκαν όσο ζούσαν. Στόχος της παράστασής μας είναι ο θεατής να φύγει σκεπτόμενος με ένα χαμόγελο ευσυνειδησίας και την επόμενη μέρα να δώσει μια χείρα βοηθείας σε κάποιον άστεγο, σε κάποιον που πεινάει σε κάποιον παρατημένο από τους έχοντας και κατέχοντες»
Aπό 24 Ιανουαρίου και για λίγες παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Ρεπορτάζ: Βαγγέλης Καράλης
