Το βράδυ της Κυριακής 26/5/2019 ήταν προφανές ότι στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου άργησαν κατά πολύ να συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά έγινε και οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια στρατηγική ήττα.
Θα νόμιζε κανείς πως ο σοκαρισμένος από το εκλογικό αποτέλεσμα ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να ψελλίσει την κλασική στις κωμωδίες ατάκα «αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις», σαν τον μοιχό που συλλαμβάνεται στα πράσα από την απατημένη σύζυγο. Μόνο που εδώ οι ρόλοι ήταν αντεστραμμένοι: Ο… «απατημένος» από τους ψηφοφόρους ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του ότι αυτό που έβλεπε δεν ήταν πραγματικότητα!
Οι διαρροές και οι δηλώσεις κορυφαίων στελεχών νωρίς το βράδυ της Κυριακής, μέχρι να συμβιβασθούν με το αδιαμφισβήτητο γεγονός της μεγάλης ήττας, θα αποτελούν στο μέλλον μνημείο άρνησης αποδοχής της πραγματικότητας στην πολιτική ψυχολογία: Εκτός τόπου και χρόνου διαρροές (πριν καν κλείσουν οι κάλπες) για «κλείσιμο της ψαλίδας» το απόγευμα, συνωμοσιολογία, στοχοποίηση των ΜΜΕ ως συνήθως και σενάρια αρχικά για εκλογές τον… Οκτώβριο.
Ακόμη και ο αγγλοτραφής Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν την απέφυγε το λάθος, σε μια στιγμή μάλιστα που μπορούσε να προβληθεί ως η «ήρεμη δύναμη» και η «σοβαρή φωνή» του ΣΥΡΙΖΑ. Παρομοίασε τα exit polls με… λουκάνικα, «για τα οποία κανείς δε θέλει να ξέρει πώς γίνονται»! Μόνο που αυτή τη φορά τα exit polls κατέγραψαν μια σαφώς πιο μετριοπαθή εικόνα για την εκλογική ήττα του κυβερνώντος κόμματος.
Αλλά αυτό ήταν και το κυριότερο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα: Η προβληματική επαφή με την πραγματικότητα. Μια προβληματική επαφή που δεν του επέτρεψε να αντιληφθεί:
-Ότι δεν εξαγοράζονται οι ψηφοφόροι από ολοφάνερα ρουσφετολογικές παροχές λίγο πριν τις κάλπες και ότι στο τέλος εξομοιώνεται απολύτως το «νέο» του ΣΥΡΙΖΑ με το «παλιό» που αυτός κατήγγειλε.
- Ότι δεν ξεχνά η μεσαία τάξη την αύξηση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών και τη στοχοποίηση της.
- Ότι ο «εκκεντρικός» τρόπος σκέψης, από «τους μετανάστες που λιάζονται και μετά… εξαφανίζονται» κατά δήλωση της αρμόδιας τότε αναπληρώτριας υπουργού μέχρι την αλαζονική αντίδραση σε σοβαρά ζητήματα (όπως π.χ. στην τραγωδία στο Μάτι για την οποία ουδέποτε ζητήθηκε συγγνώμη), προκαλεί την αντίδραση της πλειοψηφίας της κοινής γνώμης που δεν είναι εθισμένη σε μια «κινηματική» λογική.
- Ότι η αδιαφορία για τη δημόσια ασφάλεια ή και η αμήχανη στάση απέναντι στους θαυμαστές του Κουφοντίνα αποτελούν πρόκληση για τους πολίτες που κάποτε ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές, αλλά δεν έχουν σχέση με τις «συνιστώσες».
-Ότι συμπεριφορές τύπου Πολάκη προκαλούν την οργή πλέον της κοινής γνώμης αντί τη συγκατάβαση.
- Ότι η «πονηρή» τακτική και η «μυστική διπλωματία» στο ζήτημα των σχέσεων με τα Σκόπια προκάλεσε το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο και αντί να δημιουργήσει πρόβλημα στη ΝΔ δημιούργησε τεράστιο ζήτημα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Κυρίως όμως ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δεν αντιλήφθηκαν ότι οι Έλληνες κουράσθηκαν να είναι «αγανακτισμένοι» με όλους και με όλα και με τους ίδιους τους εαυτούς τους. Είναι προφανές ότι πάνω και πέρα από όλα τα άλλα θέλουν η Ελλάδα να γίνει ξανά μια κανονική και ευρωπαϊκή χώρα. Η μεγάλη πτώση της Χρυσής Αυγής, της Ένωσης Κεντρώων και των ΑΝΕΛ αυτό δείχνει επίσης. Η Ελλάδα θέλει να φύγει από την πλατεία της εποχής των «αγανακτισμένων», την οποία τους θυμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια συγκυρία που οι περισσότεροι θέλουν να την ξεχάσουν.
Η αλήθεια είναι μία: Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη στρατηγική ήττα εξαιτίας των πολλών λανθασμένων επιλογών του και της διαχειριστικής ανεπάρκειας στελεχών του σε κρίσιμους τομείς. Αλλά όπως φαίνεται, το κυβερνών κόμμα βρίσκεται ακόμα στην άρνηση, στο πρώτο κατά την ψυχολογία στάδιο του πένθους. Μέχρι να φτάσει στο τελευταίο στάδιο, της αποδοχής της πραγματικότητας, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις των στελεχών του, μάλλον θα περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα...
