Σαν ερωμένη λουσμένη στο ηλιόφως, αυτή η γεμάτη χάρες Νηρηίδα που φλερτάρει με 3 Ωκεανούς, ανοίγει την αγκαλιά της και ξεμυαλίζει σαν την Καλυψώ. Το τραγούδι της Σειρήνας του Νότου παρέσυρε ως το κοραλλιογενές δίχτυ της εξερευνητές σαν τον Τασμάν, θαλασσοπόρους σαν τον Κουκ και πειρατές. Αυτοί που τη γεύτηκαν όμως τελικά ήταν οι αποδιωγμένοι του τότε ‘πολιτισμένου’ κόσμου.. Και τι ειρωνεία: το πάλαι ποτέ ‘κάτεργο’ μεταμορφώθηκε σε ελέυθερη πεταλούδα. Ακτινοβολεί και σε προ(σ)καλεί να συντονιστείς με το πέταγμά της.. δε σε εγκλωβίζει.. δε σε επικρίνει.. Είναι η ονειρεμένη αγαπημένη.
Η ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗ
Σίδνεϊ: Μια… νοικοκυρεμένη αυτοκράτειρα της ομορφιάς. Κι αν χάνεσαι στη σαγήνη της μια φορά, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, την ερωτεύεσαι δέκα.
Νωρίς το πρωί και πολύβουα ανθρώπινα ρυάκια ξεκινούν από κάθε γωνιά της πόλης για να χυθούν στην καρδιά του λιμανιού της πόλης. Πολυμελείς οικογένειες Αράβων με τα μυρωδάτα φαγητά τους, ηλεκτρονικά ‘εξοπλισμένοι’ Ασιάτες, Ινδές με πολύχρωμες φορεσιές, ηλιοκαμένοι τουρίστες με σορτσάκια… καρέκλες, στρωσίδια, ακόμη και σκηνές. Πρόθυμοι εθελοντές (ευγενικοί ηλικιωμένοι και δροσερά κορίτσια) κατευθύνουν το πλήθος στα σημεία με την καλύτερη θέα . Μόλις γεμίσουν κόσμο, ο χώρος κλείνει…κι ένα παλλόμενο ανθρώπινο παζλ μετρά τις ώρες, με μια λαχτάρα: να δει τη Γέφυρα να ζωντανεύει, σαν κατάφωτη Σταχτοπούτα που μόλις την άγγιξε το ραβδί της νεράιδας του Χρόνου.. Την αναμονή ‘μελώνει’ η χαρά για αυτό που έρχεται.
Όλα γίνονται ένα: ένα χτυποκάρδι.. ένα βλέμμα κλειδωμένο πάνω στην ατσαλένια γιγαντιαία ‘κρεμάστρα’ (παρατσούκλι της εμβληματικής Γέφυρας) που μαζί με την αντικρινή ‘κυρία’, την Όπερα (κομψή με το μοναδικό της ‘καπέλο από κοχύλια’) αιχμαλωτίζουν σε ένα αόρατο πεδίο τον επισκέπτη.. Οι δυο πόλοι ενός μοναδικού αρχιτεκτονικού μαγνήτη.
Κι όταν η νύχτα πέφτει το Σίδνεϊ γίνεται η πρώτη μεγαλούπολη στον πλανήτη που ανοίγει με πάταγο την πόρτα στον Νέο Χρόνο: απανωτοί κυκλώνες από βεγγαλικά. Η Γέφυρα ηφαίστειο πολύχρωμης λάβας. Μουσική και παλιρροϊκά ‘Ωωωωω!!!¨.. Το πρώτο φαντασμαγορικό κύμα έρχεται νωρίς για όσους δεν μπορούν να ξενυχτήσουν… Κι εκεί που λες ότι τα είδες όλα: ένα τσουνάμι μαγείας , στο νήμα του Χρόνου.
Το απέραντο πλήθος δονείται.. Εκρήξεις πυροτεχνημάτων, σφυρίγματα κατάφωτων καραβιών, καλειδοσκοπικές εικόνες που μετατρέπουν τη στέγη της Όπερας και τους πυλώνες της γέφυρας σε εξπρεσιονιστικό καμβά φωτός.
Η ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΗ ΦΥΣΗ
Το Σίδνεϊ φωλιάζει σε μια μοναδική φυσική αγκαλιά: Η γαλάζια ανάσα των ευκαλύπτων από τα Μπλε Βουνά το χαϊδεύει.. Η παραλία Bondi, διάστικτη με κόκκινα σκουφιά κάνει τις βουτιές γιορτινή εμπειρία.. όχι με χιόνια στο καμπαναριό αλλά με ζεστή άμμο στις πατούσες.
Η διαδρομή ως εκεί, σπαρμένη ζωγραφιστούς οικισμούς, πνιγμένους σε τροπική βλάστηση και φιλημένους από το κύμα: Rose Bay, Bellevue Hill.
Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Η Φύση πραγματικά μεγαλουργεί πιο βόρεια, στο Κουίνσλαντ. Ένας επίγειος, πολύπτυχος παράδεισος:
* Surfers Paradise: Πολύβουη απεραντοσύνη … λαμπερή ψηφίδα στην (κυριολεκτικά) Χρυσή Ακτή.. Εραστές των κυμάτων και κυνηγοί της ξενοιασιάς, τριγυρίζουν στη χρυσόσκονη της ακρογιαλιάς.. γεύονται θεϊκά burgers στο Betty’s, τροπικούς χυμούς και αλμύρα.
Ακόμη πιο βόρεια, ένας σπάνιος θησαυρός παραμονεύει στο βυθό.. Σαν σμιλεμένο από Γοργόνες και Τρίτωνες.. ένα από τα 7 θαύματα της γήινης φύσης.. το μεγαλύτερο ζων σύμπλεγμα στον πλανήτη.. Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος... ένα εξωπραγματικό υποβρύχιο ‘συγκρότημα κατοικιών’ για 6600 είδη ζωής.. Ορατός από το διάστημα.. Δέος για τον όποιο Πλάστη.
Ανθρώπινα σμήνη αποπλέουν από το Κερνς. Αφήνουν πίσω τα τροπικά χριστουγεννιάτικα έλατά του που λαμπυρίζουν στην ακτή, και πολιορκούν την πύλη προς το απέραντο τιρκουάζ.. το μυθικό μαργαριτάρι που φιλοξενεί στο κέλυφός του εδώ και 40000 χρόνια τους Αβορίγινες… ένα όνομα φορτωμένο θρύλους.. μια φυλή αληθινή και θαυμαστή.
Πλωτές εξέδρες υπόσχονται ονειρική κατάδυση στην υδάτινη μήτρα της ζωής σε παραμυθένιους υποβρύχιους κήπους πλασμένους από εκατοντάδες είδη κοραλλιών. Θαλάσσια πλάσματα συναγωνίζονται σε παράξενη, πρωτότυπη εμφάνιση, σε όλο το φάσμα της χρωματικής παλέτας. Ανεξάντλητης εφευρετικότητας καλλιστεία της Δημιουργίας.
Ο Ωκεανός αντηχεί απευθείας στη δομή των κυττάρων σου, θέλεις να λιώσεις κι εσύ μες στα ρευστά σπλάχνα του.. Κι αυτή η αποχαυνωτική ομορφιά κάνει να ακούγεται πιο δυνατά η σπαρακτική κραυγή ενός κόσμου που κινδυνεύει: τα κοράλλια ασπρίζουν, ασφυκτιούν, ένα κομμάτι της Ζωής σπαρταρά με αγωνία.
ΤΟ ΑΡΧΕΓΟΝΟ ΔΑΣΟΣ
Βορειοδυτικά του Κέρνς ένα άλλο πετράδι.. Σμαραγδένιο.. Ένα τρένο-αντίκα που κάποτε μετέφερε εργάτες στα ορυχεία.. ή ένα υπερσύγχρονος συρμός των ουρανών με γυάλινο πάτωμα, που ’πλέει’ πάνω από τις κορυφές των δέντρων. Και τα δύο σε οδηγούν μέσα από μια διαδρομή σαν ταινία φαντασίας, στο πιο παλιό τροπικό δάσος της Γης 60 εκατομμυρίων ετών παλιότερο κι από αυτό του Αμαζονίου, ένας κρίκος που δένει το σήμερα με τις εσχατιές του γήινου παρελθόντος..Κουράντα. https://www.kuranda.org/
Ένα τροποποιημένο αμφίβιο, στρατιωτικό απομεινάρι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αποκτά μια δεύτερη ζωή ως μηχανικός Ιντιάνα Τζόουνς: σε τρυπώνει μέσα στην πράσινη καρδιά της οργιαστικής βλάστησης, επιπλέει στις λίμνες που περιφρουρούν πανύψηλα αιωνόβια δέντρα: μια βουτιά στο χρόνο στην ψυχή της Γης σ’ έναν κόσμο που θυμίζει ‘Avatar’.
Είναι το βασίλειο 1500 ειδών τροπικής πεταλούδας με τον μεγαλειώδη κι ακριβοθώρητο «Οδυσσέα» να κατέχει δικαίως το στέμμα του Μπλε Αυτοκράτορα.. Επιβλητικά φτερά που φτάνουν τα 13 εκατοστά κι ένα χρώμα ζαφειρένιο που κόβει την ανάσα. Μια ιπτάμενη οπτασία. Το ζωντανό τουριστικό έμβλημα του Κουίνσλαντ.
Και μετά ζώα παράξενα βγαλμένα από την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Τεράστια καλοκάγαθα τρωκτικά wombats, αεικίνητα dingoes με φιλικό βλέμμα, πουπουλένια emus, ‘εκνευρισμένοι’ Διάβολοι της Τασμανίας (Tasmanian devils) cassowaries οπλισμένα με κοκάλινα λοφία.
Τι είναι όλα αυτά τα πρωτάκουστα πλάσματα που συνυπάρχουν στην ίδια γη με τα καγκουρό και τα κοάλα και πουθενά αλλού; Που ξεπήδησαν μέσα από μια φύση απαράμιλλης ομορφιάς στον τόπο που κυνηγούν με ακόντια και μπούμερανγκ επί χιλιετίες οι ντόπιοι. Από ποιο τούνελ του Χρόνου ξεπηδούν; Τι μνήμες κουβαλούν; Τι κώδικες ψιθυρίζουν για τις απαρχές του Είναι μας;
Αυστραλία: ένας πλωτός πλανήτης με χίλια πρόσωπα. Άγρια και πλανεύτρα. Πανάρχαια και σύγχρονη. Απόμακρη κι ελκυστική σαν αγάπη αλησμόνητη που γεννά στην καρδιά μια ακατανίκητη αποθυμιά: Έρχομαι!
