Δεν έχει σημασία πως με λένε. Δεν έχει σημασία τι σεξουαλικό προσανατολισμό έχω. Δεν έχει καν σημασία σε ποια χώρα ΕΤΥΧΕ να γεννηθώ. Σημασία έχει ότι είμαι Άνθρωπος. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ και ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ για τον συνάνθρωπό μου. ΑΓΑΝΑΚΤΩ με την κρατική αδιαφορία, την κοινωνική υποκρισία και αναλγησία. ΑΓΑNΑΚΤΩ ακόμα με όσους κηρύσσουν το μίσος και τη μισαλλοδοξία, αλλά αιώνια ανίκητη θα είναι η βλακεία.
Σημασία δεν έχει αν αυτός που οδηγείται στην αυτοκτονία λόγω της οικονομικής ανέχειας, είναι Έλληνας, ή Αλβανός. Σημασία έχει ότι ένας άνθρωπος αυτοκτονεί.
Σημασία δεν έχει αν αυτός που ψάχνει στα σκουπίδια για να φάει, είναι Έλληνας, Σύρος ή ΡΟΜΑ. Σημασία έχει ότι ένας άνθρωπος πεινάει.
Σημασία δεν έχει αν το παιδάκι που λιποθυμά στο σχολείο από την πείνα, είναι Ελληνόπουλο ή όχι. Σημασία έχει ότι εν έτει 2017 ένα παιδί λιποθυμά, γιατί οι γονείς του είναι άνεργοι και δεν μπορούν να του προσφέρουν ένα πιάτο φαΐ.
Σημασία δεν έχει αν αυτός που περιμένει στην ουρά στο συσσίτιο με το χέρι υψωμένο παρακαλώντας για ένα κομμάτι ψωμί, είναι Έλληνας ή πρόσφυγας. Σημασία έχει ότι το κράτος δεν προνοεί για τους ανθρώπους αυτούς που έχουν ανάγκη.
Σημασία δεν έχει αν αυτός που νοσηλεύεται σε δημόσιο νοσοκομείο και κοιμάται σε ράντζο στο διάδρομο, είναι λευκός ή έγχρωμος, φτωχός ή ευκατάστατος.
Σημασία δεν έχει αν αυτός που μεταφέρεται στο νοσοκομείο πάνω σε …παντζούρι –ελλείψει διασωστών αλλά και συντηρημένων ασθενοφόρων- (το περιστατικό έγινε στη Ρόδο), είναι ομοφυλόφιλος ή στρέιτ.
Σημασία έχει ότι το ΕΣΥ, παραβιάζει κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα, θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και προσβάλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια!
Σημασία δεν έχει αν το παιδί σου, ο αδερφός σου, η εγγονή σου, ο γείτονάς σου, ο εργαζόμενός σου, ο πελάτης του καταστήματός σου, έχει κάποια μορφή αναπηρίας, είναι ψηλός-κοντός, άσχημος-όμορφος, αριστερός-δεξιός, ανύπαντρος-παντρεμένος, με ή χωρίς παιδιά.
Σημασία έχει ότι ΕΣΥ ντρέπεσαι για αυτό που είναι το παιδί σου και του στερείς την ευτυχία, κατακρίνοντάς το.
Σημασία έχει ότι έχεις αδυναμία στον εγγονό που είναι αντράκι και όχι σε αυτόν που φαίνεται θηλυπρεπής.
Σημασία έχει ότι παρκάρεις στη θέση ατόμων με αναπηρία.
Σημασία έχει ότι είσαι καταστηματάρχης και αφήνεις τους πελάτες σου να καπνίζουν χωρίς να σέβεσαι τους νόμους και τους μη καπνίζοντες.
Σημασία έχει ότι είσαι εργοδότης και κάνεις bullying στην εργαζόμενη που έμεινε έγκυος.
ΣΗΜΑΣΙΑ έχει ότι ΞΕΧΑΣΕΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
«Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του...».
«... Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζονται, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής...».
«... Πρόσφατη περίπτωση ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ' αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε τον φασισμό και τον νίκησε. Σκεφθείτε: η ''Δημοκρατία'', εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε τον ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον... νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ' αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει».
«... Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία...».
«... Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. 'Η προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους, ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών...».
