Σαν σήμερα, στις 26 Οκτωβρίου του 1880, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος αναλαμβάνει πρωθυπουργός της Ελλάδας για δέκατη φορά. Πρόκειται για ένα ρεκόρ στην ελληνική πολιτική ιστορία.
Η γέννηση του Χαρίλαου Τρικούπη - Η ζωή και το έργο του
Αλλά, οι πολιτικές του επιτυχίες δεν σταματούν εκεί, αφού κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας κατάφερε να εκλεγεί 10 φορές πρωθυπουργός (μέσα σε 7,5 χρόνια), 2 φορές Πρόεδρος της Βουλής και 18 φορές υπουργός!
Ποιος ήταν ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος
Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς του 19ου αιώνα, ο οποίος είχε καίριο ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, λίγο μετά από την ίδρυση του κράτους.
- Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος Γεννήθηκε στον Κάμπο Μεσσηνίας, στην Έξω Μάνη. Ήταν γιος του αγωνιστή Γαλάνη Κουμουνδουράκη, στρατηγού και έπαρχου Πύργου
- Φοίτησε στο γυμνάσιο Ναυπλίου και σπούδασε νομικά στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία για ένα μικρό διάστημα στην Καλαμάτα
- Το 1841 έσπευσε να πολεμήσει στην τότε επαναστατημένη Κρήτη ως αρχηγός του σώματος Λακώνων, το οποίο αποτελούνταν από άλλους νέους φοιτητές και επιστήμονες
- Στη μάχη του Αποκορώνου λίγο έλειψε να αιχμαλωτιστεί από τους Τούρκους, ενώ έπειτα από την αποτυχία εκείνης της επανάστασης, επέστρεψε στην Αθήνα και ανέλαβε γραμματέας του Θεόδωρου Γρίβα
- Επί πρωθυπουργίας Ι. Κωλέττη, (1847), διορίσθηκε ως αντεισαγγελέας στην Καλαμάτα, θέση που διατήρησε για τρία χρόνια, την οποία και άφησε, αφού αποφάσισε να πολιτευτεί
- Το 1850 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας και άλλαξε το επίθετό του από Κουμουνδουράκης σε Κουμουνδούρος.
- Από εκείνη τη χρονιά και έπειτα εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής, 4 φορές επί Όθωνα (1850-1860) και επί Βασιλέως Γεωργίου Α΄ συνεχώς έως τον θάνατό του, με μια μικρή μόλις 14μηνη διακοπή (1868-1869)
-
Μετά τον θάνατο της γυναίκας του Αικατερίνης ήλθε σε δεύτερο γάμο με την Ευθυμία Περωτή, από την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Σπυρίδωνα
-
Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου στην εξωτερική πολιτική θεωρείται η ειρηνική προσάρτηση της Θεσσαλίας και της Νοτίου Ηπείρου (περιοχή Άρτας) το 1881, αφού πρώτα δεν δίστασε να απειλήσει την Τουρκία με πόλεμο.
Από την αρχή της πολιτικής του δράσης διακρίθηκε για τη ρητορεία του κυρίως ως μετριοπαθής. Οι δε πολιτικές του αγορεύσεις, ιδίως περί την οικονομία και τη διοίκηση του κράτους, του καθιέρωσαν σχετική φήμη. Το 1855 ορκίστηκε Πρόεδρος της Βουλής κι έναν χρόνο αργότερα Υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του Δημήτριου Βούλγαρη, με τον οποίο ήλθε αργότερα σε σφοδρή σύγκρουση.
Η δολοφονική απόπειρα εναντίον του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου
Το 1864 έγινε απόπειρα δολοφονίας του. Ήταν 11 το πρωί της Τρίτης 29 Σεπτεμβρίου 1864, όταν ο Κουμουνδούρος βγήκε από την οικία του, επί της οδού Σταδίου και διέσχισε τον δρόμο με κατεύθυνση προς την Εθνοσυνέλευση, η οποία λάμβανε χώρα ακριβώς απέναντι, προκειμένου να συμμετάσχει στη συνεδρίαση του σώματος. Φτάνοντας έξω από το κτίριο, είδε έναν άντρα, ηλικίας περίπου 50-55 ετών, να τον πλησιάζει «βλοσυρώς προσβλέποντα προς αυτόν, είτα δε ανασύραντα πιστόλιον από του κόλπου του και ορμώντα κατ’ αυτού ίνα τον δολοφονήση». Ο Κουμουνδούρος αντέδρασε ακαριαία και όρμησε κατά του άνδρα. Η προσπάθεια του δολοφόνου δεν είχε αποτέλεσμα, αφού, αν και κατάφερε να πυροβολήσει, ο Κουμουνδούρος τον είχε ρίξει κάτω, με αποτέλεσμα να αστοχήσει.
Τον επόμενο χρόνο ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος ίδρυσε το Κουμουνδουρικό κόμμα και τον ίδιο χρόνο έγινε πρωθυπουργός. Στο κόμμα του συσπειρώθηκαν φερέλπιδες πολιτικοί, όπως ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, με τους οποίους αργότερα ήρθε σε σύγκρουση. Από τότε έδινε συνεχώς το παρών στη Βουλή.