Η Ελλάδα ζήτησε την ενεργοποίηση του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της ΕΕ, των ομάδων ταχείας επέμβασης RABIT και υπέγραψε συμφωνία για την συνδρομή της Frontex με 445 άτομα στα βόρεια σύνορά της, εκπληρώνοντας τις 3 από τις 4 βασικές υποχρεώσεις που είχε από την συμμετοχή της στη ζώνη ελεύθερης διακίνησης Σένγκεν, σε σχέση με την προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ.
Η επόμενη προϋπόθεση είναι η αύξηση της δυνατότητας υποδοχής προσφύγων έως το όριο των 50.000 που είχε αποφασιστεί στη σύνοδο των ηγετών των Δυτικών Βαλκανίων. Οι ελληνικές αρχές έχουν ήδη ξεκινήσει τις κινήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση και ως εκ τούτου υπάρχει η δυνατότητα η σχετική αύξηση να είναι επαρκής ως την Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου, οπότε και θα παρουσιαστεί από την Κομισιόν σχετική έκθεση.
Η Κομισιόν ανέβαλε προς το παρόν την παρουσίαση έκθεση τήρησης των σχετικών κανόνων, κίνηση που δίνει στην κυβέρνηση χρόνο να προετοιμαστεί.
Γεγονός πάντως είναι ότι όσο ακούγονταν στην Αθήνα οι φωνές για το ρόλο της Frontex, ταυτόχρονα γίνονται και εντατικές τεχνικές συζητήσεις για να κλείσει η σχετική συμφωνία, ενώ οι από την ελληνική μεριά εγειρόμενες ενστάσεις για το αν και κατά πόσο οι άνθρωποι της Frontex ή της Rabit θα έκαναν και κάτι άλλο εκτός από ταυτοποίηση, ήταν πάντα άνευ ουσίας, καθώς το τι κάνει και το τι δεν κάνει η Frontex ορίζεται από την αποστολή της, την οποία έχει συνυπογράψει και η Ελλάδα.
Η Αθήνα μέχρι τη στιγμή της αλλαγής πλεύσης δεν είχε δώσει στις Βρυξέλλες καμία επαρκή ερμηνεία για τη στάση της και όσοι γνωρίζουν τις πάγιες θέσεις της ελληνικής διπλωματίας για το θέμα είχαν εκπλαγεί πολύ δυσάρεστα.
Η Ελλάδα, λένε, για δεκαετίες επιδίωκε την κοινοτική συνδρομή στην φύλαξη των θαλασσίων και χερσαίων συνόρων της, καθώς αυτή θα ήταν κίνηση που θα ανάγκαζε την ΕΕ να δεχθεί τις ελληνικές θέσεις για την υφαλοκρηπίδα, τα χωρικά ύδατα κτλ. Θα μείωνε παράλληλα το κόστος που επωμίζονται οι ελληνικές αρχές. Η θέση αυτή εγκαταλείφθηκε χωρίς να πάρει τη θέση της κάποια άλλη και η Ελλάδα φάνηκε από τη μία να μην μπορεί να ελέγξει τα σύνορά της, από την άλλη να μην δέχεται βοήθεια και τα μισά Βαλκάνια να την κατηγορούν για διακίνηση ανθρώπων - ό,τι ακριβώς λένε και οι Έλληνες για τους Τούρκους.
Το έγγραφο της προεδρίας
Από την άλλη, και καθώς ο χρόνος της επαναφοράς των συνοριακών ελέγχων στην κεντρική Ευρώπη λήγει, η πρόταση της προεδρίας για δυνατότητα επαναφοράς των ελέγχων για 2 χρόνια ερχόταν να καλύψει αυτή την ανάγκη, πριν γιγαντωθεί το θέμα της Ελλάδας. Ο πρωθυπουργός φυσικά είχε προειδοποιηθεί από τον Γιούνκερ, εκείνη την Κυριακή του Οκτωβρίου αλλά -όπως και στο θέμα του ευρώ- έπρεπε να φτάσει η ώρα των απειλώ�� για να γίνει κάτι.
Το πιθανότερο είναι πως τα κράτη μέλη θα επιλέξουν να παρατείνουν τη δυνατότητα κλεισίματος συνόρων, εντός Σένγκεν, διότι η συνθήκη έχει πολλά άρθρα για πολλές περιπτώσεις και ο σκοπός είναι να μείνει ζωντανή. Το ποια θα είναι η μοίρα της Ελλάδας, όπως πάντα θα εξαρτηθεί από τη διαγωγή της. Βοήθεια από την ΕΕ φυσικά και θα δοθεί.
Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
