Μάλιστα, ο συντάκτης του άρθρου Ζέκε Τέρνερ δημοσιεύει και το σχεδιάγραμμα που παρουσίασε ο Έλληνας υπουργός στο συνέδριο την περασμένη Πέμπτη, το οποίο –όπως τονίζει ο ίδιος- «μοιάζει με μακαρονάδα».
«Ο Βαρουφάκης προβληματίζει τους οικονομολόγους με δυσνόητες διαλέξεις» αναφέρει το άρθρο και δημοσιεύει αντιδράσεις οικονομολόγω��, άλλοτε θετικές και άλλοτε αρνητικές, σχετικές με το περιεχόμενο μιας διάλεξης που έδωσε ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών την περασμένη Πέμπτη στις Βρυξέλλες.
Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Robert Barro (Πανεπιστήμιο Harvard) πρόκειται για ένα «αρκετά γελοίο έγγραφο»: «Το διάγραμμα αυτό αποτελεί προφανώς μέρος της ελληνικής εκστρατείας που έχει στόχο να αποκαταστήσει τη φήμη της ότι είναι παράλογη. Μια τέτοια στάση μπορεί να είναι αρκετά αποτελεσματική σε διαπραγματεύσεις με το ΔΝΤ και άλλους "σοβαρούς" διεθνείς οργανισμούς».
Ο καθηγητής Γ��ώργος Μπίτρος (Πανεπιστήμιο Αθηνών) σχολιάζει, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ότι ο Βαρουφάκης είναι «μπερδεμένος γιατί περιφρονεί τα δεδομένα»: «Αυτοί οι άνθρωποι ζουν στα μαρξιστικά τους σύννεφα και αποτελεί σπατάλη χρόνου να προσπαθήσουμε να τους λογικεύσουμε. Για μένα, ως επαγγελματία οικονομολόγο, το να παρουσιάζεις τέτοιες καρικατούρες αντί για ένα καλοσχεδιασμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων είναι εξαιρετικά ταπεινωτικό».
Από την πλευρά του, ο καθηγητής Τζορτζ Χέντρικσε (Πανεπιστήμιο Erasmus, Ρότερνταμ) σχολιάζει ότι το διάγραμμα αυτό είναι «πολύ ευρύ για να δίνει πληροφορίες».
«Ωστόσο, οι οικονομολόγοι που συνεργάζονται με δεξαμενές σκέψης είναι πιο επιεικείς, αν και εξίσου μπερδεμένοι» σχολιάζει το Politico.
Ο Γκάντραμ Βόλφ της δεξαμενής σκέψης Bruegel (Βρυξέλλες) σημειώνει: «Πρόκειται για ένα τυπικό διάγραμμα που δείχνει τις διασυνδέσεις μεταξύ διαφόρων τομέων. Ως εκ τούτου, σε αυτή τη φάση δεν είμαι σίγουρος τι μπορώ να εξάγω ως συμπέρασμα. Είναι αρκετά σαφές ότι υπάρχει ροή χρήματος σε μια οικονομία, σωστά;».
Τέλος, ο Ντάνιελ Γκρος της δεξαμενής σκέψης CEPS (Βρυξέλλες) σχολιάζει: «Πρόκειται για τη δική του θεώρηση όσον αφορά τη θετική επίδραση που θα υπάρξει αν διατεθεί μεγαλύτερη χρηματοδότηση για ανάπτυξη, αν υπάρξει περισσότερη δραστηριότητα, περισσότερα έσοδα από φόρους και βελτίωση των δημόσιων οικονομικών… Πρόκειται για την παλιά ιδέα ότι μπορείς να θεραπεύσεις με κάποιο τρόπο τα παλιά προβλήματα με νέο χρήμα από το εξωτερικό. Αυτό είναι ακριβώς το μοντέλο ανάπτυξης του παρελθόντος».
