Ο κ. Δένδιας επισημαίνει ότι αφενός μεν η πρώτη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης του Μαΐου 2010 είχε υπογραφεί από τον Υπουργό Οικονομικών βάσει της ειδικής και αποκλειστικής προς τούτο εξουσιοδότησης, αφετέρου δε η (δεύτερη) Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης του Μαρτίου 2012 και οι δύο τροποποιήσεις της είχαν υπογραφεί από τον Υπουργό Οικονομικών βάσε�� ειδικών και αποκλειστικών, και πάλι, αντιστοίχων νομοθετικών εξουσιοδοτήσεων, οι οποίες δεν είναι νομικά δυνατό να χρησιμοποιηθούν εκ νέου.
Ο πρώην υπουργός καταλήγει στην ερώτησή του:
«Κατόπιν τούτων,
ερωτάται ο κ. Υπουργός,
α) Σε περίπτωση που τελικά η Κυβέρνηση προκρίνει την - πολιτικά και διαπραγματευτικά απρόσφορη - επιλογή παράκαμψης της Βουλής, βάσει ποιας νομοθετικής εξουσιοδότησης σκοπεύει να προχωρήσει στην έγκριση και υπογραφή της τετράμηνης επέκτασης της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης;
β) Αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση πόση ανασφάλεια προκαλεί στην πραγματική οικονομία και τις επιχειρήσεις η εφεκτικότητα και προχειρότητα με την οποία – για μι��ροκομματικούς λόγους – προσεγγίζει το σοβαρότατο ζήτημα της επέκτασης της δανειακής σύμβασης, όταν μάλιστα Κοινοβούλια άλλων χωρών, που δεν είχαν τους δικούς μας λόγους επείγοντος, έσπευσαν να παράσχουν τις σχετικές εγκρίσεις πριν την εκπνοή της προηγούμενης, δίμηνης παράτασής της (28.02.2015);»
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
