Ουδεμία αξίωση έχει προβάλει έως τώρα η Ελλάδα προς τη Γερμανία για τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο, σύμφωνα με έγγραφο φωτιά του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών προς το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο με ημερομηνία 30 Απριλίου 2013.
Μάλιστα η γερμανική κυβέρνηση με το ίδιο έγγραφο κάνει σαφές ότι θεωρεί το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων λήξαν και πλήρως διευθετημένο.
«Η Γερμανία δεν χρειάζεται πλέον να καταβάλει τις λεγόμενες “απαιτήσεις” ως ακόλουθος συμφωνιών του Διεθνούς Δικαίου από το 1953 και της συμφωνίας “2+4” του 1990», αναφέρουν αποκαλυπτικά γερμανικά έγγραφα.
Και μπορεί πολλοί τον περασμένο Ιούλιο να σκέφτηκαν ότι κάτι μπορεί να γίνει, όταν άκουσαν τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να κάνει αναφορά στις γερμανικές αποζημιώσεις και στο κατοχικό δάνειο, όμως οι αρμόδιες υπηρεσίες του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου έχουν ξεκαθαρίσει το θέμα εδώ και καιρό.
«Το λεγόμενο αναγκαστικό δάνειο ορίζεται ως εξής: Το 1942 η Ελλάδα υποχρεώθηκε πέρα από την κάλυψη του κόστους των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων, να διαθέσει απευθείας μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος επιπλέον χρηματικό ποσό. Στο τέλος του πολέμου ήταν ανοιχτό το ποσό των 467 εκατομμυρίων μάρκων του Ράιχ. Η απαίτηση για επιστροφή του κατοχικού δανείου αποτελεί απαίτηση επανορθώσεων», αναφέρει το έγγραφο, αποδεικνύοντας ότι οι Γερμανοί δεν διαχωρίζουν τις επανορθώσεις από το δάνειο, αντίθετα από τις ερμηνείες που δίνει η ελληνική πλευρά.
Μάλιστα η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί ότι το θέμα αυτό έχει λήξει και δεν έχει καμία διάθεση να το αναγείρει.
«Εξήντα πέντε χρόνια μετά το τέλος του πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνη και εποικοδομητικής συνεργασίας με τη διεθνή κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, εταίρου στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, το θέμα των επανορθώσεων έχει χάσει τη νομιμοποίησή του. Η Γερμανία έχει από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προσκομίσει επανορθώσεις σε υψηλό βαθμό, τις οπο��ες τα εν λόγω κράτη έπρεπε να χρησιμοποιήσουν βάσει του Διεθνούς Δικαίου για την αποζημίωση των υπηκόων τους», αναφέρει.
Σε έγγραφο του 2000 μάλιστα αναφέρεται ότι στα ελληνικά δικαστήρια εκκρεμούν χιλιάδες προσφυγές για το κατοχικό δάνειο, αλλά διευκρινίζεται ότι το Βερολίνο δεν είναι διατεθειμένο να αναγνωρίσει άλλες απαιτήσεις.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, με έγγραφο του 1996, οι Γερμανοί υποστηρίζουν ότι στο διάστημα που μεσολάβησε από το τέλος του πολέμου δημιουργήθηκαν νέες δομές για την εξέταση των συνεπειών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τη συνεργασία στην Ευρώπη, αλλά και μια εντελώς νέα σχέση μεταξύ Ελλάδας – Γερμανίας.
«Σ’ αυτό το πλαίσιο η Γερμανία κατέβαλε σημαντικές οικονομικές παροχές προς όφελος της Ελλάδας (διμερή οικονομική και αναπτυξιακή βοήθεια, αμυντική βοήθεια, υλική βοήθεια, ειδική εξοπλιστική βοήθεια) και επιπλέον, το μερίδιό της στις παροχές της ΕΟΚ/ΕΕ. Η γερμανική κυβέρνηση αποδίδει μεγάλη σημασία στις καλές και στενές σχέσεις συνεργασί��ς με την Ελλάδα, εταίρο της στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ και επιδιώκει σε αυτή τη βάση συνεργασία με το βλέμμα στο μέλλον», αναφέρει το έγγραφο.
