«Χαλκουργοί οι “δανειστές” μας. Σφυρηλάτες και χειριστές του φυσερού οι τροϊκανοί. Δεν είναι βαρειές. χοντροκομμένες αλυσίδες. Είναι περίτεχνες επίχρυσες καδένες. Που σε ξεγελούν. Που μπορεί να τις πάρεις για στολίδια. Ή ακόμη και για φυλαχτά. Και όμως είναι εύθραστες και άτηκτες και γόρδιες» επισημαίνει ο Β. Πολύδωρας.
Ο πρώην υπουργός ��αι πρόεδρος της Βουλής για… μία ημέρα, αναφέρεται στη συνέχεια στους λόγους για τους οποίους ήταν στο παρελθόν φανατικός ευρωπαϊστής. «Είχα οδηγηθεί σε αυτή τη θέση από δρόμους ευθείς και φωτεινούς. Που ξεκινούσαν από τον Παρθενώνα των Αθηνών, από το Καπιτώλιο της αρχαίας Ρώμης και τα Ιεροσόλυμα, τον τόπο της σταύρωσης και ανάστασης του Χριστού».
Ο κ. Πολύδωρας κάνει μία ιστορική αναδρομή σε γεγονότα που έφεραν σε αντίθεση τον ελληνισμό με τη Δύση, όπως η άλωση της Κωνσταντινούπολης από σταυροφόρους το 1204 και η μη τηρηθείσα Συνθήκη της Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας, για να φθάσει σο σήμερα.
«Έτσι κατέληξα ή κατάντησα Ευρωσκεπτικιστής, όπως θα ήθελαν να λένε κάποιοι εμπαθείς “κοσμοπολίτες” η “Ευρωλιγούρηδες”, όπως τους αποκαλούσε πρώιμα και εύστοχα με τον παροιμιώδη στοχασμό του ο Κώστας Ζουράρις», συνεχίζει ο Βύρων Πολύδωρας, που με το γνωστό του στυλ αποφάσισε να κάνει τον… Σαμουράι (με τους οποίους έχει ασχοληθεί σε άλλο του βιβλίο) εναντίον της Ευρώπης).
Εντύπωση προκαλεί ότι πρώην υπουργός ζητά να εκδοθεί ομόφωνο Ψήφισμα από τη Βουλή με το οποίο θα γνωστοποιείται σε όλα τα Κοινοιβούλια και τις κυβερνήσεις του κόσμου ο κίνδυνος ανθρωπιστικής κρίσης που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της βαθιάς ύφεσης.
