Το ρατσιστικό επεισόδιο του 2006, όταν η Εθνική ομάδα της Αλβανίας είχε κερδίσει την Εθνική Ελλάδας χρησιμοποίησε ως εκκίνηση για το άρθρο του ο Θεόδωρος Πάγκαλος, προκειμένου να πείσει ότι η Αλβανία πρέπει να ε��ταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Διαβάστε το άρθρο που δημοσιεύεται στο "Βήμα της Κυριακής"
To Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2006 στα Τίρανα η Εθνική Ελλάδας ηττήθηκε από την εθνική ομάδα της Αλβανίας 2-1. Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα συγκλονίστηκε. Ήταν φυσικό. Μόλις πριν από ενάμιση χρόνο η ίδια ομάδα με τα ίδια πρόσωπα είχε συντρίψει την Πορτογαλία μέσα στη Λισαβόνα και είχε σηκώσει ψηλά το «τιμημένο» Ευρωπαϊκό Κύπελλο. Όπως ήταν επίσης φυσικό, μερικοί από το 1 εκατομμύριο Αλβανούς που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα αισθάνθηκαν την ανάγκη να πανηγυρίσουν σε διάφορα σημεία της Αθήνας και σε ορισμένες πόλεις της επαρχίας. Ξέσπασαν τότε επεισόδια. Στην Ομόνοια, στην Πανεπιστημίου, στον Λευκό Πύργο και αλλού, Αλβανοί ξυλοκοπήθηκαν και συνελήφθησαν από την Αστυνομία.
Στη Ζάκυνθο ένας 20χρονος επιτέθηκε με μαχαίρι σε μια παρέα τριών Αλβανών. Δύο από αυτούς μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο και ο τρίτος πέθανε λίγη ώρα αργότερα.
Σε όλα τα επεισόδια κυριαρχούσε το τραγουδιστό σύνθημα που χρησιμοποιήσαμε ως τίτλο. Όσοι είμαστε εχέφρονες και στοιχειωδώς φίλαθλοι αισθανθήκαμε μεγάλη ντροπή και σύγχυση. Όχι μόνο είχαμε χάσει αλλά δεν είχαμε και την αξιοπρέπεια να δεχτούμε κοιτώντας προς το μέλλον την πραγματικότητα.
Τώρα γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά και σας απασχολούμε; Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια θα πουν μερικοί. Μα γιατί μας έπεσε στα χέρια μια απόρρητη μελέτη που προέρχεται από το «Center of Intelligence» της γνωστής σε όλους μας αμερικαν��κής υπηρεσίας CIA (για να μη σπεύσει κανείς να με αποκαλέσει πράκτορα της υπηρεσίας αυτής, ενημερώνω εγκαίρως ότι τα στοιχεία αυτά τα βρίσκει ο καθένας κάνοντας τους κατάλληλους διαδικτυακούς χειρισμούς).
Ας δούμε λοιπόν την Αλβανία και παράλληλα μη χάνουμε από τα μάτια μας την ελληνική πραγματικότητα. Η Ελλάδα έχει βέβαια 10πλάσιο ΑΕΠ από την Αλβανία, 280 έναντι 26 δισ. δολαρίων. Της Ελλάδας όμως το ΑΕΠ κάθε χρόνο κατεβαίνει από τα 321 δισ. στα 299 και τέλος στα 281 δισ. δολάρια τα έτη 2010, 2011 και 2012 αντίστοιχα. Η Αλβανία στα ίδια χρόνια έχει 25 δισ. δολάρια ΑΕΠ το 2010, 26 το 2011 και κάτι παραπάνω από τα 26 το 2012 και αυτό γιατί η πραγματική αύξηση του εισοδήματος το 2010 στην Αλβανία είναι 3,45%, 3% το έτος 2011 και 1% το έτος 2012 ενώ στην Ελλάδα το ΑΕΠ μειώνεται -3,5% το 2010, -7% το 2011 και -6% το 2012.
Τώρα κρατηθείτε όπου και αν κάθεστε γιατί αυτό που ακολουθεί δεν μπορεί να το φανταστεί κανείς. Η Ελλάδα έχει 24% ανεργία και είναι στην 172η θέση στον κόσμο ενώ η Αλβανία έχει μόνο 13% ανεργία και είναι 133η στον κόσμο. Ίσως και για αυτό κάτω από τη γραμμή της φτώχειας κινούνται 12% των πολιτών στην Αλβανία και 20% στην Ελλάδα. Οι επενδύσεις σε σταθερό κεφάλαιο είναι 10% του ΑΕΠ στην Ελλάδα και 25% στην Αλβανία.
Τώρα ας δούμε και τα δημοσιονομικά μας. Η Αλβανία έχει έλλειμμα του προϋπολογισμού -3,3% ενώ η Ελλάδα αγωνίζεται να μείνει στο -9,5% ου φέτος φαίνεται να βαδίζει προς το -15%. Ως εκ τούτου το δημόσιο χρέος της Αλβανίας είναι 60% του ΑΕΠ ενώ το αντίστοιχο της Ελλάδας είναι 161% του ΑΕΠ. Η Αλβανία είναι 47η στον κόσμο ως προς το χρέος ενώ η Ελλάδα είναι 3η ως προς το ύψος του χρέους!
Έτσι η Αλβανία συγκεντρώνοντας όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για να μπει στο ευρώ, ασκεί μια συστηματική πολιτική αυτοδύναμης προσέγγισης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση ή αν θέλετε, με άλλα λόγια, δεν μας έχει ανάγκη. Αφού διαβάσατε αυτό το λίγο βαρετό και ασφαλώς ενοχλητικό κείμενο που αποδίδει όμως τη συγκλονιστική πραγματικότητα, όσο σοβινιστής και πιθηκάνθρωπος και να είστε, φαντάζομαι ότι δυσκολευόσαστε να τραγουδήσετε το στίχο του τίτλου με την ίδια αμεριμνησιά που βασίλευε το 2006».
