Στα όρια της φτώχειας ζουν επτά στους δέκα Έλληνες, ποσοστό 68,3%, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, τα οποία παρουσίασε ο ΣΕΒ.
ΟΟΣΑ: Σε καλό δρόμο η Ελλάδα – Ανάπτυξη 2,1% το 2020
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία αυτά, το εισόδημα του 12,9% βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ το 55,4% είναι οικονομικά ευάλωτο, αφού οι αποταμιεύσεις του δεν μπορούν να τον συντηρήσουν για πάνω από τρεις μήνες.
Το αντίστοιχο ποσοστό στον ΟΟΣΑ ανέρχεται στο 50,4%, εκ του οποίου το 11,5% ζει στη φτώχεια και το 38,9% θεωρείται οικονομικά ευάλωτο.
Επίσης, το 67% των Ελλήνων διαθέτει αποταμιεύσεις που δεν υπερβαίνουν το 1/4 του εισοδηματικού ορίου φτώχειας, δηλαδή δεν ξεπερνούν τα 983 ευρώ τον χρόνο.
Αυτό σημαίνει πως ο αριθμός των Ελλήνων που αδυνατούν να ζήσουν αξιοπρεπώς, είναι δυσανάλογα υψηλότερος σε σύγκριση με άλλες χώρες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα καταγράφει, μετά τη Λετονία (78,4%), το υψηλότερο ποσοστό όσων είναι φτωχοί ή οικονομικά ευάλωτοι στον ΟΟΣΑ. Το αντίστοιχο ποσοστό στη Δανία διαμορφώνεται στο 36,3%, ενώ περίπου ίδια ποσοστά συναντώνται και στις άλλες Σκανδιναβικές χώρες.
Ενδιάμεση έκθεση ΟΟΣΑ για την Ελλάδα: Η ανάπτυξη θα επιστρέψει αλλά παραμένει η αβεβαιότητα
Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, η Ελλάδα αποτελεί μια από τις ευρωπαϊκές χώρες με τη μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα, η οποία μάλιστα διευρύνθηκε την περίοδο των μνημονίων και της κρίσης, με τα μεγαλύτερα θύματα να αποτελούν οι κατώτερες εισοδηματικά τάξεις.
Στη χώρα μας το δυνατότερο οικονομικά 20% του πληθυσμού έχει 5,5 φορές μεγαλύτερο διαθέσιμο εισόδημα από το ασθενέστερο 20%.
Ωστόσο, αν και αυτό το ποσοστό την κατατάσσει υψηλά σε σχέση με άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χώρες όπως οι ΗΠΑ, το Μεξικό και η Τουρκία έχουν ακόμη μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα.
Επίσης η Ελλάδα είναι μια από τις ευρωπαϊκές χώρες με τη σχετικά χαμηλότερη ανισοκατανομή πλούτου, μαζί με την Ιταλία, την Πολωνία και τη Σλοβακία.
Το πλουσιότερο 10% των νοικοκυριών κατέχει το 42% του καθαρού πλούτου, έναντι 52% στον ΟΟΣΑ και 78% στις ΗΠΑ, οι οποίες εμφανίζουν και ένα από τα υψηλότερα ποσοστά.
Καθοριστικός παράγοντας του χαμηλού αυτού ποσοστού της χώρας μας ενδέχεται να είναι, σύμφωνα με τον ΣΕΒ, η απόκτηση από ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων στεγαστικών δανείων τη δεκαετία του 2000, κάτι που οδήγησε σε αύξηση του βιοτικού τους επιπέδου αλλά και στη διεύρυνση της μεσαίας τάξης.