Η Γαλλία πενθεί. Ο γάλλος πρόεδρος Ολάντ κήρυξε εθνικό πένθος για τα θύματα της αποτρόπαιης επίθεσης των φανατικών ισλαμιστών. Ανάμεσά τους ήταν τέσσερεις από τους κορυφαίους και αναγνωρισμένους σκιτσογράφους της χώρας. Σε όλο τον κόσμο πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις στη μνήμη τους αλλά και για το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης.
Τα προφητικά λόγια του Στεφάν Σαρμπονιέ
«Χωρίς ελευθερία του λόγου είμαστε νεκροί. Δεν μπορούμε να ζούμε σε μια χώρα χωρίς ελευθερία του λόγου. Προτιμώ να πεθάνω παρά να ζω ως ποντικός».
Αυτά δήλωνε ο διευθυντής σύνταξης της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo Στεφάν Σαρμπονιέ το 2012.
Τρία χρόνια σχεδόν μετά τα λόγια του αποδείχτηκαν προφητικά… Ήταν ο πρώτος που σκότωσαν οι φανατικοί ισλαμιστές όταν μπήκαν μέσα στα γραφεία την ώρα της σύσκεψης. Ήταν ο βασικός τους στόχος. Το όνομά του ήταν γραμμένο σε μία λίστα με μελλοθάνατους της Aλ Κάιντα που είχε διοχετευτεί στο διαδίκτυο.
«Δεν έχω χρόνο να φοβηθώ, έχω μια εφημερίδα να προετοιμάσω» είχε πει.
Ο ατρόμητος σκιτσογράφος Σαρμπ με την διάσημη ατάκα: «Προτιμώ να πεθάνω όρθιος παρά να ζω στα γ��νατα», ήταν 48 ετών.
Στο στόχαστρο της σατιρικής του πέννας έμπαιναν πολιτικοί, τραγουδιστές, θρησκευτικοί ηγέτες. Το 2011 τα γραφεία της εφημερίδας δέχτηκαν επίθεση με βόμβες μολότοφ αφορμή η ειδική έκδοση, που έλεγε ότι το τεύχος έχει επιμεληθεί ο προφήτης Μωάμεθ προκαλώντας την οργή φανατικών ισλαμιστών.
«O προφήτης Μωάμεθ είναι ιερός για τους μουσουλμάνους και το καταλαβαίνω αλλά για τους μουσουλμάνους μόνο για τους άθεους όχι για μένα ο Μωάμεθ δεν είναι ιερός. Καταλαβαίνω ότι οι μουσουλμάνοι δεν παραβιάζουν το νόμο περί βλασφημίας και δεν τους κατηγορώ που δεν βρίσκουν αστεία τα καρτούν μας» είχε πει τότε.
Ο δεύτερος άνθρωπος που σκότωσαν οι δύο τρομοκράτες ήταν ένας από τους μεγάλους καλλιτέχνες και σκιτσογράφους του περιοδικού ο 76χρονος Ζαν Καμπού.
Το 1954 πολέμησε στην Αλγερία στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας της γαλλικής αποικία. Έκτοτε διατήρησε τα αντι-μιλιταριστικές του απόψεις Ήταν εκείνος που δημιούργησε το προφίλ του μέσου Γάλλου.
Η καρικατούρα ενός βλάκα, ρατσιστή, σεξιστή που έχει περάσει στο λεξικό ως «Mon Beauf» δηλαδή «βόδι μου». Το 2006 ζωγράφισε τα 6 σκίτσα του Μωάμεθ που προκάλεσαν αντιδράσεις.
Επόμενο θύμα αυτού αποτρόπαιου εγκλήματος η ζωντανή βόμβα ελευθερίας του Τύπου». Έτσι αποκαλούσαν τον George Wolinski, τον πατέρα των περισσότερων σκιτσογράφων της Γαλλίας.
Ο 80χρονος γεννήθηκε στην Τυνησία. Ξεκίνησε να σχεδιάζει το 1960. Όταν κάποτε τον ρώτησαν για το θάνατό του είχε δηλώσει:
«Θέλω να αποτεφρωθώ. Λέω στη σύζυγό μου να ρίξει τις στάχτες μου στην τουαλέτα για να βλέπω τα οπίσθιά της κάθε μέρα».
Η Γαλλία έμεινε ορφανή από τους μεγαλύτερους σκιτσογράφους της. Ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των νεκρών τήρησε η χώρα.
Τα πάντα σιώπησαν. Οι καμπάνες των εκκλησιών ήχησαν πένθημα.
Το σύνθημα "Je suis Charlie" (Είμαι και εγώ Σαρλί) φωταγωγούσε επίσης το αέτωμα του Ευρωκοινοβουλίου.
Χιλιάδες πολίτες σε όλη την Ευρώπη όπως Βρυξέλλες, Βελιγράδι, Βερολίνο και Μαδρίτη πραγματοποιούν διαδηλώσεις, για να καταδικάσουν την αποτρόπαια πράξη, με κεριά και πέννες στα χέρια φωνάζουν πως η ελευθερία έκφρασης δεν πεθαίνει.
