Πρώτη ανάρτηση: 6/3/2013 - 02.44
Ο Ούγκο Τσάβες γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1954. Προερχόταν από πολύτεκνη οικογένεια, που ανήκε στην εργατική τάξη. Ο Τσάβες ακολούθησε καριέρα αξιωματικού και εκπαιδεύτηκε στους αλεξιπτωτιστές.
Το 1983 ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 και στις 4 Φεβρουαρίου του 1992, μαζί με το «MBR-200», έκανε απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου της Βενεζουέλας Κάρλος Άντρες Πέρες, όπου υπήρξαν 18 νεκροί και 60 τραυματίες. Η απόπειρα για την κατάληψη της εξουσίας απέτυχε και μια ακόμα προσπάθεια, το Νοέμβριο του 1992, είχε αποτέλεσμα την κατάληψη του κτηρίου της κρατικής τηλεόρασης. Στη διάρκεια αυτού του γεγονότος, το οποίο επίσης απέτυχε, ο Τσάβες βρισκόταν στη φυλακή.
Το 1994, έλαβε αμνηστία από τον Πρόεδρο Ραφαέλ Καλντέρα, και το MBR έγινε πολιτικό κόμμα με το όνομα «Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία».
Το χρίσμα του Προέδρου της Βενεζουέλας, ο Τσάβες το πήρε στις εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου του 1998. Οι εκλογές μάλιστα είχαν τεράστια συμμετοχή, που έφτανε το ποσοστό τoυ 56,2%.
Ο Τσάβες εφάρμοσε το πολιτικό του πρόγραμμα που περιελάμβανε αναδιανομή της γης, προγράμματα στέγασης, μόρφωσης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς.
Στις 2 Φεβρουαρίου του 1999, ορκίστηκε Πρόεδρος και διά δημοψηφίσματος δημιούργησε Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Ακολούθησ�� η νίκη του στις βουλευτικές εκλογές, με το κόμμα του να καταλαμβάνει 120 έδρες σε σύνολο 131.
Βάσει του νέου Συντάγματος, η χώρα μετονομάστηκε σε «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας», για να τιμηθεί ο ήρωας της ανεξαρτησίας, Σιμόν Μπολιβάρ.
Η θητεία του προέδρου αυξήθηκε σε έξι χρόνια και επετράπη η δεύτερη θητεία των Προέδρων. Τον Ιούλιο του 2000 διεξήχθησαν εκλογές για την Εθνοσυνέλευση με τον Τσάβες να επανεκλέγεται Πρόεδρος και την περίοδο 2000-2001 κυβερνά με διατάγματα.
Σε βίαιες διαδη��ώσεις στις 9 Απριλίου του 2002, όπου τα συνδικάτα κήρυξαν απεργία, κατά της απόλυσης του προέδρου μεγάλης εταιρείας πετρελαίου, 17 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Σύμφωνα με ιατρούς, πολλά από τα θύματα είχαν πυροβοληθεί από ελεύθερους σκοπευτές. Η έρευνα πάγωσε και κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη εκείνη την «μαύρη» ημέρα.
Ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων, Λούκας Ρινκόν Ρομέρο, υπέβαλε την παραίτησή του ενώ ανακοινώθηκε και η παραίτηση του Τσάβες, ο οποίος αργότερα συνελήφθη όμηρος. Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, πρόεδρος του συνδέσμου βιομηχάνων και εμπόρων της Βενεζουέλας, τον οποίον στήριζε ο στρατός. Το όνομα της χώρας άλλαξε ξανά, σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας, αλλά οι υποστηρικ��ές του Τσάβες προκάλεσαν αντι-πραξικόπημα.
Τη νύχτα της 13ης Απριλίου του 2002, ο Τσάβες επέστρεψε στην ηγεσία, βάζοντας τέλος στη συντομότερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας. Ο Λούκας Ρινκόν Ρομέρο επαναδιορίστηκε διοικητής του Στρατού και το 2003 έγινε Υπουργός Εσωτερικών.
Το Δεκέμβριο του 2002, η κυβέρνηση Τσάβες αντιμετώπισε την απεργία των συνδικάτων, η οποία κράτησε δύο μήνες. Τον Αύγουστο του 2003, η Αντιπολίτευση ξεκίνησε τη διαδικασία για την καθαίρεση του Τσάβες. Το αρμόδιο Συμβούλιο απέρριψε την πρόταση και η ψηφοφορία έγινε στις 15 Αυγούστου 2004. Το 59,25% ήταν κατά της ανατροπής της απόφασης για καθαίρεση του Προέδρου.
Η υπογραφή της Πρωτοβουλίας Μπολιβάρ για την Αμερική το Μάιο του 2005, από Τσάβες και Κάστρο, έφερε πιο κοντά τις σχέσεις Βενεζουέλας και Κούβας.
Τότε ξεκίνησε η «επίθεση» του Τσάβες στις ΗΠΑ, σχετικά με την εξωτερική τους πολιτική, κατηγορώντας τες ότι θέλουν τη δολοφονία του. Τον Αύγουστο του 2005, ο Αμερικανός τηλευαγγελιστής Πατ Ρόμπερτσον είχε ζητήσει δημόσια τη δολοφονία του, ζητώντας στη συνέχεια, συγγνώμη, συγκρίνοντας προηγουμένως τον Τσάβες με τον Χίτλερ.
Στις 3 Δεκεμβρίου 2006, ο Τσάβες επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο για έξι ακόμα χρόνια.
Η επανεκλογή του για τρίτη φορά ερμηνεύθηκε από τον Τσάβες ως ψήφος υπέρ του σοσιαλιστικού του σχεδ��ου.
Στις 10 Ιανουαρίου του 2007 ορκίστηκε για μια ακόμα θητεία και παρά τις αντιδράσεις, έδωσε εντολή παράτασης της θητείας του μέχρι το 2012.
Η Εθνοσυνέλευση ενέκρινε τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που είχε προτείνει η κυβέρνησή του ανοίγοντας το δρόμο για την παραμονή του στην εξουσία και την επόμενη δεκαετία.
Στις 2 Δεκεμβρίου του 2007 ο Τσάβες γνώρισε την πρώτη του ήττα καθώς στο δημοψήφισμα για το πακέτο των μεταρρυθμίσεων, οι πολίτες ψήφισαν 50,7% κατά έναντι 49,2% υπέρ. Το πακέτο δεν πέρασε.
Με τις ματαιωθείσες μεταρρυθμίσεις, ο Τσάβες θα μπορούσε να διεκδικεί εφ’ όρου ζωής την επανεκλογή του, να καταργήσει την αυτονομία της κεντρικής τράπεζας, να ενισχύσει τον έλεγχό του στις ένοπλες δυνάμεις και να περιορίσει την ελευθεροτυπία σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.
Το 2009 το Κοινοβούλιο ενέκρινε τροπολογία του Συντάγματος με βάση την οποία καταργούνται οι περιορισμοί στην ανανέωση της θητείας προσώπων που εκλέγονται σε διάφορα αξιώματα απευθείας από το λαό, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου. Συνακόλουθα, προκηρύχθηκε η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς, ώστε ο Τσάβες να διεκδικήσει και τρίτη συνεχόμενη προεδρική θητεία, το 2012.
Ο Τσάβες ανακοίνωσε στις 11 Φεβρουαρίου του 2009 σε τηλεοπτική του συνέντευξη, ότι αποτράπηκε απόπειρα πραξικοπήματος, ενώ ανακοινώθηκε ότι συνελήφθησαν εν ενεργεία στρατιωτικοί, που βρίσκονταν σε ��παφές με στρατιωτικό στις ΗΠΑ.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2010, το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα του προέδρου Τσάβες με 94 έδρες, δεν κέρδισε αυτοδυναμία, καθώς ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης εξασφάλισε το 52% των ψήφων.
Το 2011 ο καρκίνος χτύπησε τον Τσάβες, ωστόσο, ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας κατάφερε να βγει νικητής ύστερα από θεραπείες. Στις προεδρικές εκλογές στις 7 Οκτωβρίου του 2012 νίκησε τον αντίπαλό του, Ενρίκε Καπρίλες εξασφαλίζοντας νέα θητεία.
Δύο μήνες μετά, στις 10 Δεκεμβρίου του 2012 ταξίδεψε εκ νέου στην Κούβα για να υποβληθεί σε νέα χειρουργική επέμβαση μετά την επανεμφάνιση του καρκίνου. Ήταν η τέταρτη στη σειρά επέμβαση που υπεβλήθη εξαιτίας του καρκίνου. Ο ίδιος είχε ανακοινώσει τρεις ημέρες πριν από την εγχείριση, ότι επανεμφανίσθηκαν καρκινικά κύτταρα στην περιοχή του σώματος από την οποία είχε αφαιρεθεί κακοήθης όγκος. Ο Ούγκο Τσάβες είχε κάνει δύο γάμους και ήταν πατέρας τεσσάρων παιδιών.
