Δίκη Γρίβα: Σπαρακτική η κατάθεση της μάνας της - «Δες το μνήμα της, τέρας»

Η Κυριακή Γρίβα δολοφονήθηκε έξω από το αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων

Η μητέρα της πλησίασε τον κατηγορούμενο και του έδωσε μια φωτογραφία από το μνήμα της Κυριακής / Bίντεο Αλήθειες με τη Ζήνα

Συγκλόνισε στην κατάθεσή της η μητέρα της Κυριακής Γρίβα. Με λυγμούς και οργή απευθύνθηκε πολλές φορές στον δολοφόνο του παιδιού της, δείχνοντάς του φωτογραφία από το μνήμα της. 

Γρίβα: Η καταγγελία της το 2020 για βιασμό και ξυλοδαρμό από τον δράστη

Με την κατάθεση της μητέρας της Κυριακής Γρίβα συνεχίστηκε σήμερα η δίκη για τη δολοφονία της από τον πρώην σύντροφό της, έξω από το Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων την 1η Απριλίου 2024.

Γρίβα: Καταπέλτης στην κατάθεσή του ο πατέρας της- «Δεν τον ήθελα εξ αρχής»

«Είμαι η μαμά της Κυριακής Γρίβα που δολοφονήθηκε από αυτό το τέρας. Έτσι συστήνομαι από την 1η Απριλίου του 2024». Με αυτή τη φράση ξεκίνησε την κατάθεσή της η Δέσποινα Καλλέα.

Δείχνοντας φωτογραφίες της κόρης της με τον κατηγορούμενο από παλαιότερες στιγμές τους, η μητέρα της αδικοχαμένης Κυριακής είπε: «Αυτός εδώ είναι στην πραγματικότητα ο κύριος που βλέπετε απέναντι σας, αυτή εδώ είναι μια από τις πολλές συγγνώμες που έχει ζητήσει σε εμένα και το παιδί μου… Τα περισσότερα συγγνώμη και παρακαλώ να με συγχωρέσεις είναι στο κινητό του παιδιού μου, το οποίο δεν έχουμε και για το οποίο ζητάμε άρση απορρήτου».

Έπειτα, με δάκρυα στα μάτια, γύρισε προς τον κατηγορούμενο, δείχνοντάς του μια φωτογραφία από το μνήμα της κόρης της: «Είναι η φωτογραφία με το μνήμα της. Κράτησε τη Θανάση, είναι ιερή. Εκεί πηγαίνω κάθε φορά που νιώθω την ανάγκη να αγκαλιάσω το παιδί μου. Τις βλέπεις τις φωτογραφίες; Βλέπεις πού είναι η Κυριακή τώρα; Η θεραπεύτριά σου, όπως την αποκάλεσε ο δικηγόρος σου;».

Η φωτογραφία με το μνήμα της Κυριακής Γρίβα που έδωσε η μητέρα της στον δολοφόνο

«Αυτό εδώ είναι ο τόπος που πηγαίνω κάθε φορά που νιώθω ανάγκη να αγκαλιάσω την κόρη μου. Εσείς θα δείτε τα παιδιά σας, θα τα πάρετε τηλέφωνο, θα τα αγκαλιάσετε, θα τα μυρίσετε, εγώ δεν μπορώ να το πάρω», είπε και απευθύνθηκε στην αστυνομικό που στεκόταν δίπλα της λέγοντάς της: «Μη φοβάσαι, εγώ δεν είμαι σαν αυτό το τέρας. Θέλω να γίνω η φωνή του παιδιού μου. Τη Δευτέρα γιορτάζει. Θέλω να της κάνω ένα δώρο, το ίδιο επιθυμώ να της κάνετε και εσείς. Αυτός ο άνθρωπος της στέρησε το δικαίωμα, να γιορτάζει, να χαίρεται, να την αγκαλιάζω…». 

Στη συνέχεια, ξέσπασε κατά του καθ΄ομολογίαν δολοφόνου: «Η Κυριακή μου τον αγάπησε και εύχομαι να καεί στην κόλαση και το λέω με όλη μου την ψυχή. Είναι στον παράδεισο το παιδί μου και είναι ευτυχισμένη. Κάθαρμα. Μετάνιωσε πραγματικά και ζήτα συγνώμη, δεν μπορώ άλλο κυρία πρόεδρε».

Η μητέρα της Κυριακής Γρίβα / Φωτογραφία αρχείου Eurokinissi (Γιάννης Παναγόπουλος)

Kυριακή Γρίβα: Η ζήλεια και οι ξυλοδαρμοί - Τι κατέθεσε η μητέρα

Η μητέρα της Κυριακής περιέγραψε πως έμαθε για τη δολοφονία του παιδιού της. Όπως είπε, είχε ακούσε στην τηλεόραση για ένα έγκλημα, μέχρι που της τηλεφώνησε ο πατέρας του θύματος και της είπε τι είχε συμβεί: 

«Το έμαθα από την τηλεόραση. Με πήρε τηλέφωνο ο Σάκης (σ.σ. ο πρώην σύζυγος). Πρώτη Απριλίου που σταμάτησε η ζωή μου, μόλις είχα γυρίσει από το σχολείο, άνοιξα την τηλεόραση και ξεκίνησα να κάνω τις δουλειές μου. Άκουσα ότι κάποιο έγκλημα έχει γίνει. Δεν είχαν πει ονόματα. Κατευθείαν με παίρνει ο πρώην άνδρας μου τηλέφωνο. Μου λέει είδες τι συμβαίνει; Και μου λέει έτσι έτσι. Έπεσα κάτω και ήρθε με μάζεψε ο άνδρας μου».

Πρόεδρος: Ποτέ είχατε μιλήσει τελευταία φορά;

Μητέρα Κυριακής: Την προηγούμενη ημέρα. Είχα πάει την Κυριακή πριν γίνει η δολοφονία. Την προηγούμενη Κυριακή κάναμε σχέδια, πώς θα φτιάξουμε το σπίτι.

Πρόεδρος: Σας είχε πει σε αυτό το σπίτι θα έμενε μονή;

Μητέρα Κυριακής: Ναι θα έμενε μόνη.

Πρόεδρος: Τη ρωτήσατε πώς πήρε απόφαση; Τις σας είπε;

Μητέρα Κυριακής: Μου είπε "δεν μπορώ άλλο, δεν αντέχω άλλο, θέλω να πατήσω στα πόδια μου, θέλω να ξεφύγω".

Πρόεδρος: Είχε κουραστεί; Τι την είχε κουράσει;

Μητέρα Κυριακής: Ναι. Και με τις δικές μου προτροπές. Της έλεγα τι θα γίνει, πώς θα πάει η κατάσταση.

Πρόεδρος: Τι βλέπατε σε αυτή τη σχέση; Βλέπουμε ένα συμπαθητικό αγόρι.

Μητέρα Κυριακής: Δεν είναι καθόλου συμπαθητικό αγόρι. Αυτό το πρόσωπο το βλέπετε συμπαθητικό;

Προέδρος: Συμπαθητικό θα το χαρακτήριζα. Μιλάμε σαν μην το γνωρίζουμε.

Συνήγορος μητέρας: Να αποκαλείτε τον κατηγορούμενο ως κατηγορούμενος ή με το όνομα του.

Πρόεδρος: Βλέπουμε ένα άτομο νεαρής ηλικίας, χωρίς γυαλιά. Φωτογραφίες από Χριστούγεννα, δίπλα από χριστουγεννιάτικο δέντρο, είστε εσείς και η άλλη κόρη και ο κατηγορούμενος. Και μια άλλη φωτογραφία η Κυριακή, η Αντωνία, ο κατηγορούμενος… Σεν προμηνύουν τίποτα το νοσηρό, το άρρωστο, το ενοχλητικό, βλέπεις ανθρώπους νεαρής ηλικίας να χαίρονται. Προσπαθούμε να καταλάβουμε πώ ς αυτός ο άνθρωπος είναι ο ίδιος άνθρωπος; Πώς έφτασε στο σημείο να σκοτώσει το παιδί σας; Ποτέ το αντιληφθήκατε; Από αρχή;

Συνήγορος μητέρας: Ζήτω διακοπή θέλω να υποβάλω αναφορά.

Πρόεδρος: Τι βλέπατε;

Μητέρα Κυριακής: Αυτό που φαίνεται δεν έχει σχέση με πραγματικότητα, πολλές φορές στις φωτογραφίες βγαίνουμε με ένα χαμόγελο, ενώ η ψυχή μας είναι μαύρη. Οι φωτογραφίες είναι από διάφορες εκδηλώσεις που είχαμε παρευρεθεί μαζί με τα παιδιά μου τα άλλα. Αυτές οι συγκεντρώσεις γινόταν δύο φορές την εβδομάδα. Σε καμία περίπτωση δεν έδειχνε ότι ήταν ψυχιατρικά διαταραγμένος. Ήμουν πάντα κοντά και στα τρία μου τα παιδιά.

Όλες κάνουμε υποχωρήσεις για να έχουμε κοντά μας τα παιδιά μας, σαν φίλες και ειδικά τα κορίτσια μας.

Πρόεδρος: Τι ξέρατε εσείς; Τι γνωρίζατε;

Μητέρα Κυριακής: Σε εμένα είχε εμπιστοσύνη. Ήμασταν φίλες στην ουσία, αυτό μου λείπει πιο πολύ, ότι μοιραζόμασταν τα πάντα.

Πρόεδρος: Τι ξέρατε;

Μητέρα Κυριακής: Είναι πολλά πράγματα. Ότι πέρναγε πολύ δύσκολα…

Το πρώτο εξάμηνο της σχέσης τους περπατούσαν στον δρόμο και τους συνάντησε ένας συμμαθητής της Κυριακής. Της είπε τι κάνεις, πώς τα πας. Αυτό δεν άρεσε στον Θανάση, στον δολοφόνο…

Πρόεδρος: Μην κάνουμε χαρακτηρισμούς.

Μητέρα Κυριακής: Το τέρας που κάθετε πίσω μου. Όταν γύρισαν στο σπίτι της έδωσε δύο χαστούκια. Το θεώρησε κολακευτικό,"με ζηλεύει, με αγαπάει, είσαι δικιά μου". Θυμάμαι "είσαι δικιά μου και από μένα δεν πρόκειται να σε πάρει κανένας, είσαι αποκλειστικά δικιά μου". Η κακοποίηση κλιμακώθηκε σταδιακά, ως αποτέλεσμα να μην έχει χρήματα, να της παίρνει τις κάρτες... Μου στέρησε τη δυνατότατα να έχω παιδί μου στην αγκαλιά μου.

Πρόεδρος: Εκείνος εργαζόταν;

Μητέρα Κυριακής: Όχι, πάντα εργαζόταν η Κυριακή.

Σκοπός του ήταν να πάρει χρήματα με οποιαδήποτε άλλο τρόπο, χωρίς να δουλέψει, όπως επιδόματα. Στο τέλος επεδίωκε να πάρει επίδομα αναπηρίας λόγω ψυχοπάθειας. Προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βρει κάποιον, οποιοδήποτε ψυχίατρο, να του γράψει ένα χαρτί για να πάρει επίδομα αναπηρίας.

Πρόεδρος: Έκανε κατάχρηση ουσιών;

Μητέρα Κυριακής: Για το αλκοόλ ναι, έπινε συχνά.

Πρόεδρος: Μπορεί να γινόταν και βίαιος;

Μητέρα Κυριακής: Ήταν μια μέρα, όπως τις άλλες, που συγκεντρωνόμασταν και κάναμε τραπέζια και εκεί ο κατηγορούμενος, έπινε. Μου έλεγε "μαμά όταν πίνει, συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλακαι με χτυπάει". Κάθε φορά που την ξυλοκοπούσε, αυτό συνέβαινε τουλάχιστον μία με μιάμιση φορά το μήνα.

Εγώ μάθαινα για ξυλοδαρμό συνήθως με βιντεοκλήση. Κάθε φορά μετά έκανε δώρα, πεσκέσια, λαγούς κλπ. πολλά παρακάλια και συγγνώμες. 

«Τα ακούς όλα τα ‘χω; Μετάνιωσε και ζήτα ειλικρινή συγγνώμη», είπε απευθυνόμενη στον κατηγορούμενο.