«Πουτ@@@ς γιε» και…άλλα «συμπαθητικά»-Γιατί στα social media βρίζουμε και στάζουμε χολή

Το facebook και το twitter είναι οι φτηνοί ψυχολόγοι;

«Πουτ@@@ς γιε» και…άλλα «συμπαθητικά»-Γιατί στα social media βρίζουμε και στάζουμε χολή

​Κάποτε οι νεοέλληνες, η πλειοψηφία τουλάχιστον, είχαμε ευγένεια. Μπορεί να μην είχαμε παιδεία και κουλτούρα αλλά είχαμε κοινωνική μόρφωση, μπέσα και σεβασμό, αποθεώναμε τη φιλοξενία ακόμη και για να μην μας κουτσομπολέψει ο γείτονας και ο λόγος μας ήταν συμβόλαιο. Με τα χρόνια γίναμε πιο στριμμένοι και εγωιστές, περισσότερο εαυτούληδες, με τάση να ακούμε μόνο τη δική μας φωνή και σχεδόν ποτέ του άλλου.

Βγάζουμε το κόμπλεξ μας στα social media

Μας έγινε δ��σκολο να μην είμαστε επικριτικοί, μας είναι πιο εύκολο το κράξιμο παρά η ευγένεια, προτιμάμε να στάζουμε χολή και να καταδικάσουμε τη γνώμη του άλλου με την οποία δε συμφωνούμε, παρά να χτίσουμε μια επιχειρηματολογία για να πείσουμε τον όποιον συνομιλητή μας.

Ξεχάσαμε πως η διαφωνία, η επιτομή δηλαδή της δημοκρατίας έχει ενδιαφέρον. Οξύνει τον νου και μας βάζει να δουλέψουμε τους εαυτούς μας. Ξεχάσαμε πως το να συμφωνείς αβρόχοις ποσίν σε καθιστά πρόβατο και έρμαιο και στο τέλος-τέλος, βαρετό!

Μια βόλτα στους τοίχους των social media είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς πως τα…γαλλικά τα έχουμε για πλάκα. Θα μου πεις, αυτό περίμενες για να καταλάβεις ότι τα έχουμε παίξει σαν λαός; Δε βλέπεις πώς οδηγούμε και πώς είμαστε έτοιμοι να πιαστούμε στ�� χέρια; Δε βλέπεις πώς με πάσα κουτοπονηριά είμαστε ικανοί να φάμε τη θέση σε μια ουρά ακόμη και ενός ανάπηρου ή μιας εγκύου;

Το facebook και το twitter είναι οι φτηνοί ψυχολόγοι;

Έγκριτοι ψυχολόγοι-ψυχίατροι δήλωσαν στο star.gr πως η χρήση των social media είναι σε μεγάλο βαθμό «η κόκα των φτωχών». Εξηγούν πως η απρόσωπη επαφή, εξουδετερώνει ��ις ταξικές, μορφωτικές και όποιες άλλες διαφορές γεννούν κόμπλεξ και φωτίζουν τις ανθρώπινες μειονεξίες.

Με τον μανδύα της σχετικής ανωνυμίας, όλοι νοιώθουν πιο δυνατοί, πιο ασφαλείς να πουλήσουν τσαμπουκά, να το παίξουν μάγκες, να αφήσουν τα ταπεινά τους ένστικτα να γίνουν λέξεις.

Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι

Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημ�� είναι ότι η κρίση έχει διογκώσει τις επιθετικές συμπεριφορές. Η έλλειψη χρημάτων και ο κοινωνικός αυτοματισμός που πριμοδοτήθηκε από μεγάλο μέρος των πολιτικών μας, προκειμένου να περάσουν μέτρα απίστευτης λιτότητας δημιούργησε ένα «εμφυλιακό» σκηνικό.

Μας έγινε πιο εύκολο να την πέφτουμε στον γείτονα παρά να τον προστατεύουμε, ίσως γιατί για χρόνια μάθαμε στην ασυδοσία, σε μια κοινωνία δίχως όρια και κανόνες. Μάθαμε να βλέπουμε τις βίαιες συμπεριφορές στην τηλέοραση.

Και δυστυχώς αν κάτι δραστικό δεν γίνει από την πλευρά του κράτους δεν θα αλλάξουν τα πράγματα. Άλλωστε όπως λέει ο θυμόσοφος λαός, το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Εδώ μπινελικιάζονται οι πολιτικοί μας για πλάκα, εμείς θα κωλώσουμε;

Δεν είναι τυχαίο που ο�� Έλληνες με το που πατάνε το πόδι τους στο εξωτερικό ακολουθούν τους κανόνες και τους θεσπισμένους νόμους. Κι αυτό γιατί καταλαβαίνουν πως όταν μια κοινωνία λειτουργεί σωστά το όφελος είναι και δικό τους.

Αν δεν αλλάξουμε τους εαυτούς μας δε θα αλλάξει τίποτα πάντως και όπως λέει και το καταπληκτικό τραγούδι του Κραουνάκη…Κάνε ένα βήμα να κάνω εγώ το επόμενο!

Της Ισμήνης Λέντζου

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
Follow us:

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Back to Top