Δεύτερη και …φαρμακερή για το προεδρικό διάταγμα του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με την «αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης», το οποίο, αυτή τη φορά κρίθηκε νόμιμο, όμως εισέπραξε 67(!!!) παρατηρήσεις από τους συμβούλους επικρατείας που πρέπει να εισακουστούν από τους συντάκτες του.
Την πρώτη φορά που κατατέθηκε επιστράφηκε πίσω για τυπικούς λόγους που σχετίζονταν με το γεγονός ότι έπρεπε να έχει εκδοθεί μέχρι τη 10η Μαρτίου 2013, όπως προβλεπόταν από τη σχετική νομοθεσία, κάτι που δεν έγινε.
Μετά τη νομοθετική παρέμβαση που έδωσε παράταση 8 μηνών επανακατέθηκε και εγκρίθηκε αλλά με 67 παρατηρήσεις από το ΣτΕ:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Οι σύμβουλοι Επικρατείας στη σχετική γνωμοδότησή τους (308/2013) που εξέδωσαν επισημαίνουν αρκετές παραλείψεις, κενά, συγκρουόμενες και αντίθετες διατάξεις, παραπομπές σε ανύπαρκτες παραγράφους, κ.λ.π.
Οι δικαστές παρατηρούν προβλήματα στο καθεστώς αξιολόγησης των υπευθύνων των «Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων» και ξεκαθαρίζουν ότι οι υπεύθυνοι των σταθμών αυτών μπορεί να είναι μόνο εκπαιδευτικοί.
Παρατηρούν, επίσης, οι σύμβουλοι Επικρατείας, ότι θα «προκαλέσει σοβαρές δυσκολίες κατά την εφαρμογή του το σύστημα αξιολόγησης των περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης και συνιστούν στο υπουργείο Παιδείας να αλλάξει τη ��ιατύπωση της σχετικής παραγράφου του άρθρου 2 του διατάγματος.
Στο αμέσως επόμενο άρθρο (άρθρο 3) το οποίο αναφέρεται στα κριτήρια αξιολόγησης των εκπαιδευτικών που κατέχουν θέσεις ευθύνης, σημειώνεται στο πρακτικό ότι γίνεται αναφορά σε ανύπαρκτη αρίθμηση παραγράφων, ενώ στο άρθρο 15 γίνεται αναφορά σε 11 παραγράφους, αλλά στο κείμενο υπάρχουν μόνο πέντε».
Αντιθέσεις παρατηρούν οι σύμβουλοι Επικρατείας στο ίδιο άρθρο 3, ως προς την αξιολόγηση των διευθυντών σχολικών μονάδων, ενώ στο άρθρο 10 τονίζουν ότι δεν υπάρχει η κύρια πρόταση «με αποτέλεσμα η ρύθμιση να μην είναι κατανοητή».
Υπογραμμίζουν ακόμη οι δικαστές, ότι στο διάταγμα υπάρχουν «εξεζητημένες» διατυπώσεις και καλεί το υπουργείο να τις επανεξετάσει, ενώ για άλλες δι��τάξεις επισημαίνει ότι πρέπει «να διατυπωθούν κατά τρόπο απλούστερο».
