Έτσι περιγράφει ο Απόστολος Χρήστου, το χρυσό-παιδί της κολύμβησης, που κατάφερε να καταρρίψει δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων στο Πανευρωπαίκό Πρωτάθλημα της Ολλανδίας και να αποχωρήσει από τη διοργάνωση με τρία μετάλλια, ένα χρυσό και δύο αργυρά.
«Τα άλλα παιδιά πήγαιναν για παιχνίδι και εγώ για προπόνηση»
Γεννημένος πριν από 17 χρόνια στην Πετρούπολη, ο Απόστολος Χρήστου άρχισε να κολυμπά από μικρή ηλικία χάρη στο πάθος των γονιών του για τον αθλητισμό. Ο πατέρας του, εργολάβος οικοδομών, και η μητέρα του, φιλόλογος, τον έγραψαν στο κολυμβητήριο της περιοχής προκειμένου το παιδί τους να γυμνάσει το σώμα του και να αποκτήσει τη νοοτροπία της άμιλλας.
«Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα, πέτρινα θα μπορούσα να πω», εξομολογείται ο ίδιος ξετυλίγοντας το νήμα της ζωής του και εξηγεί: «Η σχολική τσάντα εναλλασσόταν με εκείνη του κολυμβητηρίου, το σώμα μου πονούσε από τις πολύωρες προπονήσεις και ελεύθερος χρόνος δεν υπήρχε ούτε για δείγμα. Ούτε αργίες… Στις διακοπές των Χριστουγέννων ��λοι οι συμμαθητές μου χοροπηδούσαν για το καθισιό εκτός από μένα. Εγώ ακόμη και Πρωτοχρο��ιά ανεβοκατέβαινα την πισίνα».
«Το παιδί είναι σπάνιο ταλέντο»
Κάποιο απόγευμα οι προπονητές του κάλεσαν τους γονείς του Απόστολου στο κολυμβητήριο. Σε κάποιο μικροσκοπικό γραφείο του συλλόγου τούς ανακοίνωσαν εντελώς εμπιστευτικά και σχεδόν συνωμοτικά ότι το παιδί τους έχει σπάνιο ταλέντο και πρέπει να το φροντίσουν. Η σύσταση είναι συγκεκριμένη: «Προσέξτε τον, διότι έχει όλες τις προδιαγραφές να γράψει μεγάλη ιστορία ως αθλητής». Η πρόβλεψη θα επιβεβαιωθεί λίγο καιρό αργότερα, όταν τα ράφια στο σπίτι της οικογένειας Χρήστου άρχισαν να γεμίζουν με κύπελλα, τίτλους και μετάλλια.
Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο και ούτε χαρίζεται δίχως κόπο. «Καθημερινά κάνω δεκάδες χιλιόμετρα στην πισίνα. Το σώμα μου είναι μονίμως μουσκεμένο. Κατακτώ κάτι και λέω, ναι, μπορώ να πετύχω κάτι ακόμη καλύτερο όχι μόνο για μένα, αλλά και για την πατρίδα μου, την Ελλάδα, η οποία περνά δύσκολα και έχει μόνο τον αθλητισμό ως αποκούμπι της, ως έναν τρόπο για να τονώνεται η εθνική της υπερηφάνεια», λέει ο ίδιος.
Η μεταγραφή στον Ολυμπιακό και το «ευχαριστώ» στον πατέρα του
Στη αρχή της τρέχουσας σεζόν ο Απόστολος πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Πέφτοντας στις πισίνες με το ερυθρόλευκο σκουφάκι νιώθει πια ότι βρήκε τη θαλπωρή που αναζητούσε: «Στον μεγάλο σύλλογο έχεις την υποστήριξη για να κάνεις μεγάλα πράγματα, να κάνεις το επόμενο βήμα. Σταμάτησα να παίρνω μόνος μου τα απαραίτητα, εφόσον ο σύλλογος τα εξασφαλίζει όλα για μένα».
«Εάν δεν είχα τον προπονητή μου, τον κ. Νίκο Γέμελο, και τον πατέρα μου, δεν ξέρω αν θα τα είχα καταφέρει», παραδέχεται ο Απόστολος και τονίζει: «Ο πατέρας μου εγκατέλειψε τα πάντα προκειμένου να με βοηθήσει να κυνηγήσω το όνειρό μου. Είναι πανέτοιμος για δράση 24 ώρες το 24ωρο». Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
