Είναι ο άνθρωπος που έμαθε να τρέχει από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Ο Γκουόρ Μαριάλ έτρεχε για να καταφέρει να επιβιώσει, για να κερδίσει ένα μετάλλιο αλλά και για να υποστηρίξει αυτά που πιστεύει.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου θα είναι γεμάτοι από πρωταθλητές που ο καθένας θα εκπροσωπεί την χώρα του αλλά οι Άγγλοι και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή θα δώσουν την ευκαιρία σε αυτόν τον ταλαντούχο αθλητή να αγωνιστεί.
Ο Γκουόρ Μαριάλ γεννήθηκε στο Νότιο Σουδάν κατά την διάρκεια του εμφύλιου πολέμου. Η οικογένειά του δολοφονήθηκε από τον στρατό του Σουδάν και έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου και ζει τα τελευταία 11 χρόνια.
Δεν έχει καταφέρει όμως να πάρει ��πηκοότητα και η προσωρινή βίζα δεν ήταν αρκετή ώστε να αγωνιστεί με τα χρώματα της Αμερικής.
Ο Μαριάλ γεννήθηκε στη χώρα που είναι σήμερα η δημοκρατία του Νότιου Σουδάν, μια πρόσφατα ανεξαρτητοποιημένη χώρα χωρίς Ολυμπιακή Επιτροπή, πράγμα το οποίο θεωρείται υποχρεωτικό για να πάρει μέρος ένας αθλητής στους Αγώνες.
Μην έχοντας μία χώρα για να εκπροσωπήσει ο Μαριάλ υπέβαλε αναφορές για να πάρει μέρος σαν ανεξάρτητος αθλητής με τα χρώματα των Ολυμπιακών αγώνων, πράγμα το οποίο συνήθως συμβαίνει με αθλητές που έχουν "διαφορές" με την Ομοσπονδία της χώρας τους και όχι με αυτούς που δεν έχουν χώρα.
Συγκεκριμένα, στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες αυτοί οι αθλητές που έχουν πάρει σχετική άδεια είναι 6.
"Η συμμετοχή μου είναι ένα όμορφο πράγμα», λέει, «δίνει ελπίδα ιδιαίτερα για τα παιδιά. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους για τον πόλεμο της ανεξαρτησίας δεν θα πάνε «χαμένοι». Και αυτό περιλαμβάνει και τα 28 μέλη της οικογένειάς μου. "
Δεν έμεινε κανείς ασυγκίνητος από την προσπάθεια που κατέβαλε για να αγωνιστεί και άνθρωποι από όλο τον κόσμο άρχισαν να μαζεύουν υπογραφές για να τον βοηθήσουν να πετύχει τον στόχο του.
Μετά από προσωπικές και οργανωμένες προσπάθειες έμαθε πριν από μερικές μέρες ότι μπορεί να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου "υπό" την Ολυμπιακή σημαία.
"Θα ήταν εξαιρετικό για τους ανθρώπους στο Νότιο Σουδάν να τρέξω ως ανεξάρτητος. Και για την Αμερική αφού εκεί ανακάλυψα το τρέξιμο. Θα ήταν τέλειο για όλο τον κόσμο! Το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Η ελπίδα είναι ζωντανή. Όταν θες κάτι πρέπει να κάνεις θυσίες, Πιστεύω ότι μια μέρα τα πράγματα θα είναι καλύτερα", δήλωσε ο αθλητής όταν έμαθε την τελική απόφαση.
Να υπενθυμίσουμε ότι ο αθλητής είχε αρνηθεί την προσφορά του Σουδάν να το εκπροσωπήσει, μετά την απελευθέρωση της χώρας, αν και του δίνονταν η ευκαιρία να γλιτώσει όλη αυτή την ταλαιπωρία και να πραγματοποιήσει το όνειρο που όχι μόνο αυτός, αλλά όλοι οι αθλητές του κόσμου έχουν, αφού θεώρησε ότι θα ήταν άτιμο για τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν στον πόλεμο.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
