Μια έκπληξη, όχι και τόσο ευχάριστη με περίμενε πριν λίγες μέρες μπαίνοντας στην είσοδο της πολυκατοικίας μου. Είχα γράμμα από τον υπουργό Κατρούγκαλο. Όχι εγώ… ο μπαμπάς μου, συνταξιούχος που εδώ και κάποια χρόνια έχει επιστρέψει στις ρίζες του μετά από σκληρή εργασία 35 χρόνων στην Αθήνα, για να του εξηγήσει δήθεν γιατί για πολλοστή φορά είδε, πηγαίνοντας στο ATM, πετσοκομμένη τη σύνταξή του.
Για κακή μου τύχη, στα ηλεκτρονικά αρχεία του ΙΚΑ παραμένει η διεύθυνσή του στην Αθήνα, οπότε είχα την… τιμή να ανοίξω εγώ την επιστολή και να διαβάσω τις εξηγήσεις του υπουργού. Με τρεμάμενα χέρια άνοιξα τον φάκελο και ρίγη συγκίνησης διαπέρασαν το κορμί μου που κοτζάμ υπουργός έστειλε επιστολή για να μας ενημερώσει γιατί έκοψε 150 ευρώ από τη σύνταξη του πατέρα μου που υποτίθεται ότι δεν θα έκοβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, παραμένοντας αμετακίνητη μπροστά από τις κόκκινες, ροζ, λιλά γραμμές που είχε θέσει σε μια διαπραγμάτευση από χέρι χαμένη.
Τι λέει λοιπόν σ’ αυτή την επιστολή ο κ. Κατρούγκαλος; Παραδέχεται επιτέλους ότι υπήρξαν μειώσεις στις συντάξεις, κάτι που διέψευδε σε κάθε τηλεοπτική του εμφάνιση, κατηγορώντας τα… κακά ΜΜΕ για παραπληροφόρηση.
Επαναλαμβάνει ότι είχε αγαθές προθέσεις, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε και πετά κι ένα ωραίο τυράκι, ότι οι συντάξεις θα αυξηθούν και πάλι όταν και εφόσον η πολυβασανισμένη ελληνική οικονομία πάρει τα πάνω της και μπει σε τροχιά ανάπτυξης.
Να του απαντήσω όμως ��ι εγώ, ως κόρη ενός ανθρώπου που δούλεψε πολύ και σκληρά και ήλπιζε ότι ως συνταξιούχος θα μπορεί να ζει με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ χωρίς να ζητά βοήθεια για να τα βγάλει πέρα από τα παιδιά του, ότι ως γνωστόν ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με αγαθές προθέσεις.
Έτσι και η σημερινή κυβέρνηση με τι�� αγαθές της προθέσεις έχει στρώσει ένα δρόμο ατελείωτης κόλασης για εκατομμύρια συνταξιούχους που παλεύουν να τα βγάλουν πέρα. Επίσης, να θυμίσω τόσο στον κ. Κατρούγκαλο, όσο και στα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης ότι υποσχέθηκαν στον ελληνικό λαό ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και αλλαγή.
Αντ’ αυτού έφεραν ένα ακόμα μνημόνιο και ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση. Και τέλος θα ήθελα να τον ρωτήσω, πόσο ακόμα πλάτη να βάλει ένας συνταξιούχος που βλέπει ότι το εισόδημά του έχει περιοριστεί τόσο από τις μειώσεις και τους φόρους που δεν του φτάνει ούτε για τα βασικά; Πόσα ακόμα βάρη να αντέξουν οι ώμοι των απόμαχων της ζωής; Πόσα ακόμα να αντέξουν τα τιμημένα γηρατειά του τόπου; Και τέλος κύριε Κατρούγκαλε, δουλεύατε μαζί με τον πατέρα μου στα μηχανουργεία και στις οικοδομές για να βάζετε χέρι στα χρήματα που ο ίδιος έδινε τόσα χρόνια, ελπίζοντας σε μια αξιοπρεπή σύνταξη;
Όσο για το ενδεχόμενο να αυξηθούν οι συντάξεις αν πάει καλύτερα η οικονομία, μόνο γέλια προκαλεί το επιχείρημα αυτό και δη πικρά αν σκεφτούμε για παράδειγμα ότι οι συνομιλητές σας στις διαπραγματεύσεις, οι περιβόητοι θεσμοί και κυρίως το ΔΝΤ ζητούν νέα μέτρα, μείωση του αφορολόγητου στις 5.000 ευρώ και αν δεν υπάρξει η αναδιάρθρωση του χρέους, κανείς δεν αποκλείει εκεί στο βάθος του τούνελ να αχνοφαίνεται ένα ακόμα μνημόνιο.
Γι’ αυτό κύριε Κατρ��ύγκαλε αφήστε τις επιστολές για τα μάτια του κόσμου και τις επικοινωνιακές φανφάρες. Η ουσία είναι μία και την γνωρίζουν όλοι οι συνταξιούχοι… Σε λίγο η σύνταξη δε θα φτάνει ούτε για τα φάρμακά τους και θα καταλήξει να είναι… φιλοδώρημα.
Της Ευαγγελίας Ντούρου
