Μήπως να ανακηρυχτεί δικαίως η μεγαλύτερη γιορτή του έθνους των Ελλήνων; Και να γιορτάζεται με όλη την μεγαλοπρέπεια που της αρμόζει; Γιατί αυτές τις ημέρες όλα επιτρέπονται!! Γιατί αυτές τις ημέρες γιορτάζουν όλοι, μέσα και έξω από τη βουλή... Μην ξεχάσουμε και την Ευρωβουλή... Και εκεί λοιπόν χαρές και γλέντια. Ναι, ναι, θα το εισηγηθώ στους αρμόδιους…
Εθνική εορτή η αποκριά, γιατί γιορτάζουν οι μασκαράδες, (έχουμε πολλούς), οι καραγκιόζηδες (και από αυτούς έχουμε), οι αρκουδιάρηδες, τα καρναβάλια, οι γελοίοι, και φυσικά οι χαλβάδες… σαν αυτούς που στέλνουν ραβασάκια σε συναδέλφους τους στην Ευρώπη με φωτογραφίες, για το τι συμβαίνει και, ποιοι συμμετέχουν στα συλλαλητήρια στην Ελλάδα… το ’40 τους λέγανε μαυροκουκουλάκηδες… τι ντροπή… κάτι τέτοιοι τύποι μας κάνουν να ζούμε το τρελό καρναβάλι παντού και πάντα… μην ξεχάσουμε και τον Βασιλιά Καρνάβαλο… που σκοπός του είναι να μεταδίδει τη χαρά και το κέφι, λέγοντας αστεία και κυρίως μεγάλα ψέματα, που είναι και τα πιο πιστευτά ! Αλλά τι κρίμα… στο τέλος ο βασιλιάς Καρνάβαλος καίγεται… τέλος πάντων εμείς θα τον εκμεταλλευτούμε όσο μπορούμε και όσο υπάρχει ακόμα, για να γελάμε αφού κουραστήκαμε να κλαίμε λέμε….
Εθνική εορτή η αποκριά και να στείλουμε τα χρόνια πολλά μας, μαζί με λουλούδια και γλυκά και στους κουδουνοφόρους! Που βάφονται με μπογιές, βάζουν στο κεφάλι τους τουρλούκια και φοράνε κουδούνες για να τραβάνε πάνω τους την προσοχή, όταν ο Βασιλιάς Καρνάβαλος το παρατραβάει… και λένε άλλανταλα για να κάνουν ντόρο. Έχω τρανταχτά παραδείγματα αλλά μαυροκουκουλάκης εγώ δεν γίνομαι… το αφήνω πάνω σας…. Να ζήσουν και οι αρκουδιάρηδες που γυρίζουν γύρω γύρω με τα ντέφια κρατώντας την αρκούδα, με αλυσίδα από τη μύτη και περιφέροντας τη γύρω γύρω, για να μπει χρήμα στα ταμία… (Φαντασία έχετε… μοιράστε εσείς ρόλους για το ποιος είναι ο αρκουδιάρης και ποια η αρκούδα).
Τις ευχές μας και τους απανταχού καραγκιοζοπαίχτες και οργανοπαίχτες που συνοδεύουν την παρέλαση των μασκαράδων… Και πετάνε γιαούρτια, ντομάτες και κλούβια αυγά, πάντα στο πλαίσιο της σάτιρας και του γλεντιού, περιμένοντας την δική τους σειρά να ανέβουν στο μεγάλο αποκριάτικο άρμα και να παρελάσουν μέχρι να καεί και ο δικός τους Βασιλιάς καρνάβαλος, αφού θα έχει πει και τούτος, τα δικά του αστεία και τα δικά του μεγάλα ψέματα…
Χρόνια πολλά όμως και στο δυναμικό Ελληνικό κοινό, που παρακολουθεί χαμογελώντας την παρανοϊκή αυτή μασκαράτα, κριτικάροντας και αντιδρώντας από τον καναπέ του, μόνο μέσα από τα social media, χορεύοντας διασκεδάζοντας και βλέποντας σαρβάιβορ που αγγίζει σε τηλεθέαση το 55%!!!!!
Και τέλος, προσωπικά βροντοφωνάζω, ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στον άρχοντα Παναγιώτη Ψωμιάδη, κατά κόσμον, σύγχρονο ZORO που δεν δίστασε να γιορτάσει φανερά την αποκριά και να εκφράσει δημόσια αυτό που νιώθει φορώντας την στολή του κρυφού του απωθημένου, χωρίς να κρύβεται πίσω από τουΐντ κουστούμια, ξύλινα έδρανα, χρωματιστές γραβάτες, και κίβδηλες υποσχέσεις…. Και αναρωτιέμαι… μήπως είναι ο μοναδικός σοβαρός της θλιβερής αποκριάτικης ιστορίας μας;;;
