«….O ανθρώπινος εγκέφαλος είναι το πιο πολύπλοκο όργανο του σώματός μας, παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα για την επιστήμη, έχει βάρος περίπου 1,5 κιλό και αποτελείται από δισεκατομμύρια μικροσκοπικά κύτταρα που συνδέονται μεταξύ τους με δίκτυα…».
ΕΡΩΤΗΣΗ: τα κύτταρα του εγκεφάλου των πολιτικών μας, είναι ελλιποβαρή; λίγο πιο light; Και με τι συνδέονται; Με σάλιο; Ή μήπως με μύξα; Πολύ πιθανό…! Με ότι ουσία και να συνδέονται είναι α-να-πο-τε-λε-σμα-τι-κή, και καθόλου συγκολλητική… έτσι λοιπόν εξηγείται… γι’ αυτό είναι όλοι τους, ότι του φανεί του Λωλοστεφανή, ότι να’ ναι, άλλα ντάλα κουτρουβάλα… τρία πουλάκια κάθονται… Η μύξα λοιπόν φταίει. Η μύξα και η σύνθεσή της. Δεν εξηγείται αλλιώς… Γιατί πόσο μυαλό χρειάζεται για να καταλάβει κανείς ότι ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ-ΠΡΕΠΕΙ-ΓΙΝΕΤΑΙ να κόβονται ή να μειώνονται τα επιδόματα σε άτεκνους και πολύτεκνους… Και αυτά τα χρήματα να δίνονται αλλού… Για αλλού… Όλοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το δημογραφικό πρόβλημα. Μέχρι το 2050 τα Ελληνόπουλα έως 17 ετών, θα έχουν μειωθεί κατά 1 εκατομμύριο…!!!!
Πόσο μυαλό χρειάζεται λοιπόν, για να καταλάβεις, τι συμβαίνει σε ένα σπίτι με τρία παιδιά και πάνω; Και επειδή το θέμα άπτεται στις αρμοδιότητες της κ. Φωτίου και για να το κατανοήσει καλύτερα, να αρχίσουμε με τα γεμιστά. Σε ένα τέτοιο σπίτι λοιπόν, χρειάζεται όχι ένα ταψί αλλά τουλάχιστον ενάμιση. Γεμάτο. Και χωρίς φέτα… Δεν είμαστε για πολυτέλειες… Και μόνο για το μεσημεριανό φαγητό. Και όχι για να σκάσεις… ίσα ίσα να ξεγελάσεις την πείνα σου. Και πόσο λάδι απαιτείται σε μηνιαία βάση για μία τέτοια οικογένεια; Πόσο Γάλα; Κακάο; Αλεύρι; Πόσα κιλά φακή; Χοντρή ή ψιλή δεν παίζει ρόλο. Για να μην μιλήσω για τον τραχανά… τον ξινό, γιατί ο γλυκός είναι ελαφρώς τσιμπημένος… Καλά για κρέας ας μη το ξεκινήσουμε καν… Ούτε για ψάρι! Και το κολατσιό στο σχολείο; Που θα είναι, επί τρία ή επί τέσσερα ή επί πέντε… Και η εβδομαδιαία Λαϊκή;;; Αχχχ Κύριοι, κύριοι πολιτικοί άρχοντες. Μιλάμε για τα βασικά. Όχι για όσα θα ήθελαν τα παιδιά, αλλά μόνο για τα απαραίτητα. Για όσα ΠΡΕΠΕΙ να έχουν. Μιλάμε για το μικρότερο δώρο που θα πάρουν φέτος από τον Αϊ Βασίλη. Μιλάμε για κλειστά καλοριφέρ. Μιλάμε μόνο για δύο-τρεις βόλτες τον μήνα. Για ρούχα και παπούτσια από δεύτερο ή τρίτο χέρι, για απλά τετράδια και μολύβια. Και δεν αναφέρουμε φροντιστήρια, αγγλικά κτλ… Αχ κύριοι πολιτικοί…. Ας είχατε το ένα εκατοστό, από τα κότσια που έχουν ο γονείς πολύτεκνων οικογενειών… λίγο από τον ηρωισμό τους, την μαγκιά και, την τόλμη τους… να μπορείς να λες όχι, χωρίς να απογοητεύεις… να είσαι ειλικρινής χωρίς να δείχνεις ηλίθιος… να κλαις βουβά όταν οι υπόλοιποι γελάνε, να καμουφλάρεις την ανέχεια με την επίφαση ότι δεν πρέπει να γίνουν κακομαθημένα… να μετατρέπεις με μαεστρία το «δεν μπορώ» σε «δεν πρέπει»…. Να αντιμετωπίζεις το γεμάτο παράπονο παιδικό βλέμμα, με θάρρος και χαμόγελο… Και τόσα άλλα που συμβαίνουν καθημερινά στα σπίτια πολύτεκνων οικογενειών… «Φτώχεια, φόροι, ανεργία, κόψιμο επιδομάτων τριτέκνων. Επιτέλους φτάνει. Σταματήστε να πυροβολείτε τις οικογένειες με πολλά παιδιά» αναφέρει στο κάλεσμά του ο σύλλογος τριτέκνων Αττικής, που διαμαρτυρήθηκε σήμερα, έξω από το υπουργείο εργασίας… Με μαύρους κουραμπιέδες πήγαν εκεί… συμβολικά. Δεν ξέρω αν οι κουραμπιέδες είχαν αρπάξει στο ψήσιμο ή αν είχαν επικάλυψη σοκολάτας. Θα προτιμήσω το δεύτερο. Γιατί οι πολύτεκνοι δυσκολεύονται αγανακτούν, ο δρόμος τους είναι δύσβατος και γεμάτος εμπόδια, αλλά από την άλλη η ζωή τους όλη, είναι φορτωμένη γέλια, εκπλήξεις, αθωότητα, αγάπη, περιπέτεια, φασαρία, αισιοδοξία… ζωή… Και φυσικά με χιούμορ!!!!
Η Ελένη Τσαγκά έγραψε….
