Μια φορά κι έναν καιρό σε μια χώρα που είχε περάσει διάφορων μορφών «τυραννίες» -αν και η ίδια φαίνεται να έπασχε απο «επιλόχειο κατάθλιψη» μετά τη γέννηση…απο την ίδια της Δημοκρατίας- αναπτύχθηκε το φαινόμενο οι κατέχοντες τα ηνία της διακυβέρνησης, άλλα να λένε, άλλα να κάνουν κι άλλα να διαρρέουν.
Σε τέτοιο βαθμό όσο σε καμμιά άλλη χώρα, ανά την υφήλιο.
Σε απλά νέο-ελληνικά, να θέλουν να κάνουν το άσπρο μαύρο.
Μετά απο σχεδόν 7 χρόνια λιτότητας, απίσχνασης και επάλληλων μνημονίων, πολιτικοί προύχοντες, φέρονται να εισηγούνται έξοδο στις Αγορές.
Όχι βέβαια σε απλές λαϊκές αγορές…αν και η γλώσσα που χρησιμοποιούν ενίοτε επικαλείται, αποφθέγματα, ρητά και λαϊκά γνωμικά.
Αλλά στις αγορές χρήματος και παγκόσμιου δανεισμού.
Η διαρροή όταν είναι απο όσο πιο ψηλά γίνεται, τόσο πιο εύκολα μεταφέρεται στους διατελούντες εν ελπίδα και ικεσία.
Η συγκυρία έλεγαν ευνοεί. Τα επιτόκια είναι στο σωστό μέγεθος.
Μόλις το άκουσαν άνθρωποι που ασχολούνται σοβαρά με τα χρηματο-οικονομικά ρώτησαν: Το είπαν οι «αυλοκόλακες»;;;
Η απάντηση ήλθε με ένα καταφατικό νεύμα της κεφαλής.
Όλως τυχαίως, την ίδια χρονική περίοδο ήταν στην ενδοχώρα κάτι «τύποι» που οι ιθαγενείς αποκαλούν κόρακες.
Αυτοί που μεσούντος του καύσωνος, με τα σκούρα κοστούμια τους και τις γραβάτες τους, δείχνουν να σφίγγουν το διπλό κόμπο της θηλιάς (γραβάτας) που έχουν φορέσει στους ιθαγενείς.
Κι αυτοί κατά την λαϊκή νέο- ελληνική έκφραση : «δεν μασάνε… ούτε τα λόγια τους, ούτε τίποτα άλλο»
Ευθέως έλεγαν ότι έξοδος στις Αγορές, δεν μπορεί να γίνει, δεν πρέπει να βιαζόμαστε και τα σημάδια… δεν δείχνουν ότι έφτασε ο χρόνος για τέτοιο τόλμημα.
Οι Αγορές αν και γένους θηλυκού, ορισμένες φορές σε όσους βιάζονται… απαντούν με απόπειρα βιασμού ή και με βιασμό.
Και το αποτέλεσμα μετά, είναι ιδιαιτέρως επώδυνο.
Ψυχή τε και σώματι.
Γ. Λ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
