Ολυμπιακός, ο σαμποτέρ της Ευρώπης!

Φωτογραφια αρθρογραφου

Είναι εκπληκτικό αυτό που βλέπει κανείς, άμα παρατηρήσει το βλέμμα των αντιπάλων του Ολυμπιακού στα κρίσιμα παιχνίδια και ειδικά στα τελευταία λεπτά των αγώνων

«Δεν φοβάμαι ένα στρατό λιονταριών που διοικούνται από ένα πρόβατο. Φοβάμαι ένα στρατό προβάτων που τα διοικεί ένα λιοντάρι»

Μέγας Αλέξανδρος

Αυτό το βλέμμα, αυτό το απίστευτο βλέμμα…

Είναι εκπληκτικό αυτό που βλέπει κανείς, άμα παρατηρήσει το βλέμμα των αντιπάλων του Ολυμπιακού στα κρίσιμα παιχνίδια και ειδικά στα τελευταία λεπτά των αγώνων.

Παίκτες εξαιρετικά ταλαντούχοι και πολυδιαφημισμένοι, ομάδες με τριπλάσια και τετραπλάσια μπάτζετ, θαρρείς και παίζουν με το φόβο ότι το «θηρίο» κάποια στιγμή θα ξυπνήσει και πως μετά ό,τι γίνει θα είναι… θέλημα Θεού. 

Η ομάδα του Ολυμπιακού με ηγέτη τον τεράστιο Βασίλη Σπανούλη έχει πετύχει κάτι μοναδικό. Να δημιουργεί άγχος στους αντιπάλους της σε όλες τις περιπτώσεις και με όλους τους συνδυασμούς: είτε προηγείται είτε χάνει, είτε είναι το φαβορί είτε το αουτσάιντερ, είτε παίζει πλήρης είτε με ελλείψεις!

Η βαριά φανέλα των ερυθρόλευκων δεν είναι φυσικά θέμα τύχης ή συγκυρίας. Μπορεί κανείς να το πει «καρδιά του πρωταθλητή», «ελληνική ψυχή», «μεθοδική δουλειά» ή «μπασκετικό ταλέντο». Μάλλον όλα αυτά, μαζί με το «μαγικό» συστατικό της πεμπτουσίας του αθλητισμού: τον γλυκό εγωισμό να προσπαθεί κανείς μέχρι τέλους, έχοντας πίστη ότι όλα γίνονται!

Η φετινή μαραθώνια διοργάνωση της Ευρωλίγκας (μετά τις ριζικές αλλαγές) εκτός από συναρπαστική, έγινε και ιδιαίτερα απαιτητική. Οι οικονομικά προνομιούχοι είχαν ξεκάθαρα (και στοχευμένα) αβαντάζ, καθώς οι ομάδες που δεν έχουν ισχυρά μπάτζετ και δύο ισάξιες πεντάδες να εναλλάσσονται, μοιραία θα «στεγνώναν» κάποια στιγμή από δυνάμεις. Βάσει λογικής…

Αυτή η ομάδα όμως δεν λειτουργεί βάσει λογικής! Ο σαμποτέρ της Ευρωλίγκας, με βασικές απουσίες αλλά με μοντέλο ομάδας-οικογένειας (και όχι… συνονθύλευμα ακριβοπληρωμένων μισθοφόρων) έκανε υπέρβαση όλη τη χρονιά, έκανε μια ακόμη υπέρβαση στον ημιτελικό και ετοιμάζεται για μία τρίτη την Κυριακή, αφήνοντας τους πάντες να αναρωτιούνται «πως γίνονται αυτά».

Την ώρα που οι οικονομικά ισχυροί της Ευρώπης κάθε χρόνο βγαίνουν στη γύρα για να «κλέψουν» παίκτες προσφέροντας παχυλά συμβόλαια, ο Ολυμπιακός ακολουθεί εδώ και χρόνια άλλη οδό. Χτίζει ελληνικό κορμό με ταλαντούχους παίκτες που σφυρηλατούνται και αποκτούν μπασκετικό θράσος δίπλα στον μοναδικό Βασίλη Σπανούλη αλλά και τους «παλιούς» Πρίντεζη, Παπανικολάου και Μάντζαρη.

Η ιστορία του Ολυμπιακού, που θα έχει συνέχεια ανεξάρτητα αν ο φετινός άθλος φτάσει μέχρι την κούπα, είναι η ιστορία των ρομαντικών οπαδών του αθλήματος. Όσων απωθούνται από τον μπασκετικό νεοπλουτισμό που θέλει τίτλους χωρίς συναίσθημα και καταξίωση που πηγάζει ως λογικό επακόλουθο μέσα από πορτοφόλια με πολλά μηδενικά. 

Ωστόσο, (ευτυχώς) όλα αυτά τελικά ελάχιστα μετρούν μέσα στο γήπεδο όταν αρχίζουν να βαραίνουν τα πόδια! Όταν έρχεται η ώρα να μιλήσει η ψυχή και η πίστη. Τότε που βγαίνει αυτό το βλέμμα στους αντιπάλους του…

Όλη η Ελλάδα αύριο θα εύχεται ο Ολυμπιακός να «φορέσει» στο τρόπαιο τη γαλανόλευκη σημαία: γιατί είναι η Πόλη μας, γιατί έδωσε άνισες μάχες και τα κατάφερε, γιατί μας αρέσει που βλέπουμε ελληνική ομάδα με ελληνόπουλα, γιατί δίνει μαθήματα πίστης, υπομονής και στοχοπροσήλωσης.

Γιατί απλά, όταν οι άλλοι κάνουν φανερά και κρυφά σχέδια, τα σαμποτάρει με ένα τρόπο που μόνο αυτός ξέρει και μπορεί!

Θρύλε… you can go your own way!

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Back to Top