Από μικρά παιδιά φτιάχναμε στο σχολείο και φορούσαμε στον καρπό μας έναν «Μάρτη», ή «Μαρτιά», όπως λέγεται σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας, την 1η μέρα της άνοιξης. Το βραχιολάκι αυτό, φτιαγμένο από κόκκινη και λευκή κλωστή πλεγμένες μεταξύ τους, πιστεύεται ότι προστατεύει από τον ήλιο της άνοιξης που, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες, είναι πολύ βλαβερός. Προφυλάσσει, επιπλέον, από κουνούπια, ψύλλους, αρρώστιες κι άλλα δεινά.
Εκτός από τον καρπό, ο Μάρτης φοριέται, σε μερικές περιοχές της Ελλάδας, στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, σαν δαχτυλίδι, ώστε ο κάτοχός του να μη σκοντάφτει.
Και τώρα τι κάνω;
Το βραχιολάκι αυτό φοριέται μέχρι τέλος του μήνα. Επειδή, όμως, λόγω της προστασίας που παρέχει, θεωρείται ιερό από τη λαϊκή παράδοση και δεν είναι πρέπον να πεταχτεί, πήρε «παράταση» και φοριέται μέχρι το Πάσχα. Το βράδυ του Μ. Σαββάτου, τα παιδιά κόβουν τον Μάρτη από το χέρι τους και τον καίνε με το Άγιο Φως της λαμπάδας τους. Άλλη εναλλαγή θέλει τον Μάρτη να καίγεται στη φωτιά που ψήνει το αρνάκι ανήμερα το Πάσχα. Ο λόγος της καύσης είναι ότι μαζί με το βραχιολάκι, καίγεται κι ο Ιούδας που πρόδωσε τον Χριστό.
Μια άλλη παράδοση, λίγο πιο διαδεδομένη, θέλει να αφήνουμε το βραχιολάκι σε κλαδιά δέντρων, όταν εμφανίζονται τα πρώτα χελιδόνια, για να μπορέσουν να το βρουν, να το πάρουν και να κατασκευάσουν με αυτό τη φωλιά τους. Αυτό συμβαίνει γιατί τον Μάρτιο πραγματοποιείται η εαρινή μετανάστευση πτηνών από την Αφρική στην Ελλάδα. Στη λαογραφία αναφέρεται ότι μερικά από τα πτηνά αυτά κουβαλούν ασθένειες και, βλέποντας το κόκκινο χρώμα του βραχιολιού, απομακρύνονται, αποφεύγοντάς το. Αντιθέτως, τα υγιή πτηνά έλκονται από την ασπροκόκκινη κλωστή και τη μαζεύουν, χτίζοντας με αυτή τη φωλίτσα τους, για να προστατέψουν τα αυγά τους από τα ασθενή πτηνά και να τα κλωσήσουν με την ησυχία τους.
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
