Στην Ελλάδα ισχύει ακόμη το «μη τάξεις σε Άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι».
Κι όταν έχεις τάξει «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», είναι σχεδόν αδύνατο να πείσεις ακόμη και τον «συνοδοιπόρο» σου για τις «αγαθές»(;)…προθέσεις σου. Είναι σχεδόν αδύνατο να αντιστρέψεις την εικόνα με τα χημικά εντός κλειστού χώρου, πρό της αιθούσης του Ειρηνοδικείου Αθηνών.
Είναι σχεδόν αδύνατον να αλλοιώσεις την κατακραυγή του λαού
Είναι σχεδόν ακατόρθωτο να «επικοινωνήσεις» την κοινωνική και οικονομική σου πολιτική, με «αντίδωρα»
Με την καταβολή –στο καπάκι- του κοινωνικού μερίσματος
Με την πληρωμή των επιστροφών στους συνταξιούχους, των εισφορών υπέρ ΕΟΠΥΥ , που κι αυτές λάθος υπολογίστηκαν.
Με την επιστροφή των 250 ευρώ που πλήρωσαν οι πρώτες χιλιάδες ιδιοκτήτες με ανασφάλιστα οχήματα
Με την καταβολή των 5.000 ευρώ σε πλημμυροπαθείς, με απίστευτη γραφειοκρατία, όπως φωτογραφίες μετά το συμβάν
Με την κλήρωση των 1.000 τυχερών φορολογούμενων που θα λάβουν απο 1.000 ευρώ έκαστος
Όταν εκπλειστηριάζονται ημιυπόγεια των 43 τ.μ., πρώτες κατοικίες πολύ κάτω απο 300 τ.μ., τότε το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη»… μετατρέπεται – καθ΄ υπερβολή- σε «κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη».
Τότε οι πλειστηριασμοί που δεν γίνονταν βοηθούσης της πολύμηνης αποχής των συμβολαιογράφων, δείχνουν τα «δόντια τους»
Και είναι μεγάλη η δύναμη των πλειστηριασμών.
Όπως και οι εικόνες στα Ειρηνοδικεία
Ειδικά σε μια χώρα , στην οποία «βασικό όνειρο» σχεδόν κάθε πολίτη - ιδιαίτερα της μικροαστικής και μεσαίας τάξης- είναι «το δικό του κεραμίδι πάνω απο το κεφάλι του».
Πολύ μεγάλη η δύναμη των πλειστηριασμών!!!!!!
